Er worden doorlaatbare dammen geplaatst die de golven breken en sediment vasthouden. (Foto: Sieuwnath Naipal)
De kustlijn van Suriname erodeert zo snel, dat wetenschappers voorspellen dat de mangroven langs de kust binnen dertig jaar kunnen verdwijnen, als klimaatactie uitblijft. Om deze destructieve ontwikkeling tegen te gaan, worden er doorlaatbare dammen geplaatst die de golven breken, sediment vasthouden en na verloop van tijd het overstroomde land moeten terugwinnen, zegt projectleider Sieuwnath Naipal. Als het land weer beschikbaar is, kunnen mangroven het herkoloniseren en zo helpen de kustlijn te beschermen. Naipal maakt ook deel uit van de Surinaamse delegatie op de klimaattop in Parijs, Frankrijk


"Onze kustlijn is erg vlak, als een pannenkoek", zei Naipal in de kantlijn van de klimaatconferentie (COP21) in Parijs. Daar presenteerde hij zijn project, mede met het doel internationale steun te verwerven. "De hoofdstad Paramaribo ligt vlakbij de kust en bevindt zich bijna op zeeniveau. De mangroven bieden de belangrijkste bescherming, en die worden bedreigd door de stijgende zeespiegel en menselijke interventie." In de afgelopen tien jaar heeft de kustlijn zich op sommige plekken 600 meter teruggetrokken, zei Naipal. "We moeten dus nu handelen." Het beschermen van de Surinaamse kustlijn is volgens hem echter een kostbare zaak. Eén kilometer dijken en dammen kost ongeveer 6 miljoen euro, vertelt hij aan IPS.

De Surinaamse kustlijn wordt gevoed door weggespoeld slib van de Amazone-rivier. "Veranderingen in de Amazone hebben gevolgen voor de kusten. Jaarlijks worden er miljoenen tonnen sediment naar de kust gespoeld. Daar kunnen we gebruik van maken." Suriname telt ongeveer 40.000 hectare mangroven, verspreid over 386 kilometer. De breedte varieert van 3 tot 8 kilometer, en op sommige plaatsen 14 kilometer. "Deze mangroven houden sediment vast. Waar mangroven zijn, hebben we ook veel sediment. En waar ze niet zijn, kampen we met sterke erosie", zei Naipal.

Migratie
Ongeveer 90 procent van de 500.000 inwoners van het land woont aan de dichtbevolkte kustlijn. Als gevolg van migratie en bevolkingsgroei, schuiven mensen steeds verder op naar de zee en moeten mangroven plaatsmaken voor nederzettingen. Naipal zegt dat zijn project een einde moet maken aan die trend. "We krijgen steun van Conservation International in Suriname. We hebben wat startkapitaal om te laten zien dat onze methode werkt en de overheid neemt het dan wellicht over."

Mangrovebossen beschermen niet alleen tegen extreme weersomstandigheden zoals stormen en overstromingen, ze kennen ook een rijke biodiversiteit. De bossen trekken veel wilde dieren en planten aan en zijn rijk aan voedsel. De blaadjes van de mangroven dienen als voeding voor plankton, algen, vis en schaaldieren.

Weinig ontbossing
"Mangroven trekken toeristen aan, zijn goed voor de visserij – een belangrijke inkomstenbron voor Suriname – en de CO2-opslag is drie tot vijf keer hoger dan bij tropische bossen, zegt Naipal. Ambassadeur Albert Ramdin, adviseur van het ministerie van Buitenlandse Zaken van Suriname, zegt dat zijn land financiële steun nodig heeft om zich aan te passen aan de klimaatverandering.

"De kustlijn is niet goed beschermd tegen de stijgende zeespiegel. Maar we hebben het geld niet om hoge dijken en dammen te bouwen. Zout water dringt steeds verder door in het binnenland en dat heeft gevolgen voor de landbouw. Als we mensen en kapitaal moeten verplaatsen naar de binnenlanden van Suriname, brengt dat enorm hoge kosten met zich mee." Suriname heeft echter wel een zeer lage ontbossingsgraad, zegt hij, minder dan 1 procent. "Onze bossen zijn behoorlijk goed beschermd. Maar dat is niet genoeg, omdat de impact van buiten komt."

President Desi Bouterse noemde klimaataanpassing in een recente toespraak tot het parlement een van de prioriteiten in zijn beleid. "Er is politieke betrokkenheid, maar daar moet het niet stoppen", zegt Ramdin. "Er moet ook actie volgen. En daar zijn wij mee bezig." Suriname kent uitgestrekte regenwouden en rivieren. De bescherming daarvan is een nationale prioriteit. Dankzij de regenwouden absorbeert Suriname meer CO2 dan het produceert door de verbranding van fossiele brandstoffen.