Geachte meneer Ramadhin,
In uiterste wanhoop en ten einde raad richt ik mij tot u. Nu heeft u waarschijnlijk meer 'onderdanen' die niet meer weten waar ze het zoeken moeten, maar wat is er aan de hand, zult u zich wellicht afvragen. Dat zal ik bij deze proberen duidelijk te maken en vrees dat mijn noodkreet niet alleen mij betreft.

Ik ben een ernstig zieke vrouw en heb onlangs de diagnose mesothelioom te horen gekregen, een volstrekt onbehandelbare en snel progressieve vorm van kanker, maar dat hoef ik u als deskundige niet verder uit te leggen.
Na een zoveelste consult aan de longarts kreeg ik recepten mee voor oxycodon en fentanylpleisters, dus vervolgens op zoek naar een apotheek om die medicatie te bemachtigen.

Na zegge en schrijven maar liefst 10(!) apotheken te hebben aangedaan en zonder resultaat, eerst maar eens wanhopig richting huis (Para-zuid) gereden, want de energie was op. Wat bij de ene apotheek niet in de klapper staat, staat er bij een volgende wel in, maar heeft dit dan niet in voorraad. Hoe kan dit?

Keer op keer verbaast het mij hoe er in dit land als in een tombola met zieke mensen om wordt gesprongen. De een mag naar Columbia voor behandeling en de ander staat met lege handen.

Mijn dringende verzoek aan u is dan ook iets aan dit probleem te doen, dit moet toch anders kunnen lijkt me zo. Een zichzelf respecterende overheid gaat toch niet zo met z’n burgers om? Hopelijk benut u de mogelijkheden die u heeft om dit schrijnende probleem op te lossen.

Met vriendelijke groet,
I. Bos