Column: Borrelpraat no. 810

“Kijk eens, kijk eens, wat een voortvarendheid van het anti-drugs clusterteam van onze overheid: al een aantal verdachten in beeld gebracht in verband met die duizenden kilo’s onderschepte drugs in Suriname en in Europa…”
“En een vijftal verdachten opgebracht.”
“Klopt, dat is in verband met die bijna 600 kilo onder de cockpit van Cokka-Air…”
“Ik vind deze bijnaam ongepast voor onze Pride of Suriname.”
“Als het voor het eerst sinds 40 jaar gebeurde, oké, maar soms denk je dat vooral de Mid-Atlantische route, ondanks enorme verliezen, in stand wordt gehouden, meer om deze handel te faciliteren.”
“Ook dit vind ik een ongepaste opmerking.”
“Maar mijn goede hemel, beste borrelbroeder, vanaf hoe lang al komt dit bedrijf niet in the picture met onderschepte cokka-transporten? Vanaf ettelijke passagiers, transporteurs, bewakers, foodcontainer-handlers, stewards en stewardessen en zelfs minstens één piloot werden opgepakt.”
“Deze keer was er zelfs iemand van dat BID-team bij.”
“Meester, wat zegt u nu? Was er ook iemand van de kerk bij? Nee toch?”
“Nee, beste vriend; BID is de afkorting van Bestrijding Internationale Drug-team.”
“Ja, ze staan in de incheckhal. Je stuit op een paar als je je koffer hebt afgegeven.”
“Ik heb me altijd afgevraagd wat ze daar staan te doen.”
“Misschien wijzen dat ze er zijn. Want zoals we al lang weten, gaan de grote ladingen niet daar langs hen heen, maar met o.a. de vracht trolleys naar het vrachtruim van het vliegtuig.”
“Dan zouden ze liever daar moeten staan ‘bidden’.”
“Beste Jules, ben jij nu weer de betweter? Dan ben jij lid van het Bet-team.”
“En waarom laten ze onze cokka-honden niet snuffelen aan vertrekkende passagiers, zoals aankomende passagiers al in de slurf van Schiphol worden besnuffeld door zulke honden?”
“Het BID-team zou liever met het DOG-team moeten samenwerken. Ze laten die cokka-dagu’s gewoon in het vrachtruim los; meki den snuffel.”
“Ik ben bang dat die arme beesten dan de kans lopen een overdosis naar binnen te snuffelen.”
“Tegenwoordig is het mode dat bepaalde lieden de kans nemen om ettelijke kilo’s dope aan hun lichaam te plakken. Weet men niet dat je op Zanderij ook door een bodyscan moet?”
“Tuurlijk, maar als ‘Bidders’ kunnen worden omgekocht, kunnen ‘Scanners’ dat toch ook? En natuurlijk worden degenen gepakt voor wie geen protectiegeld was betaald.”
“Beste broeder, het lijkt of jij goed op de hoogte bent. Ben je ook medewerker van het DOPE-team op de luchthaven?”
“Sla je mond! Ik drink m’n sopi, oke, maar dat is ook alles.”
“Ow, gelukkig maar, anders zou je het ook op je geweten moeten dragen dat zo een toestel met een 600 kilo te zwaar beladen neus, bij het opstijgen niet goed van de grond kan komen, met alle gevolgen van dien.”
“Jeetjemina, bespaar ons dat.”
“Zo spelen deze hebzuchtige beesten met honderden mensenlevens. Niet voor niets kent Singapore al jaren onverbiddelijk de doodstraf voor drugssmokkel.”
“Voeren ze die straf echt uit? En bij hoeveel kilo als ze je pakken?”
“Hoeveel kilo? Ga proberen. Als ze zelfs een grammetje op je vinden, ga je de cel in en word je ter dood veroordeeld.”
“Dat lijkt me absurd, dat is niet waar!”
“O jawel. Een aantal jaren geleden werd er een Nederlandse jongedame op de luchthaven van Singapore met een pakje drugs in haar koffer gesnapt. Ze hebben haar ter dood gebracht. Zelfs de toenmalige koningin Beatrix heeft op het hoogste niveau voor haar gepleit, zelfs gesmeekt.”
“Heeft dat geholpen?”
“Nee, nada, neks, nahie, non, nein, njet, nikolarie…”
“In welke taal was dat laatste?”
“Sopiewarboeltaal.”
“Feit is dat een land onbestuurbaar wordt als drugsbendes de overhand krijgen; ik hoef jullie geen voorbeelden uit onze regio te noemen.”
“En kijk wat er momenteel in Nederland gebeurt: eerst in Rotterdam, toen in andere grote Nederlandse steden, maar nu ook in kleinere, zijn aanslagen met explosieven in woonwijken schering en inslag.”
“Ja, dat klopt. En het blijken steeds rivaliserende drugsbendes te zijn die elkaar te lijf gaan. Nederland wordt zo langzamerhand gevaarlijk om te wonen.”
“Plus een viertal rechtse politieke partijen die het met zowat alles oneens zijn met elkaar, kronkelen zich al ruziënd al maanden in allerlei bochten om met allerlei kunstgrepen uit de trukendoos, allerlei modellen uit te denken om maar toch een allerlei-regering op poten te zetten die allerlei regeerdingen wil gaan doen.”
“Die Wilders wordt er wild van, die Omzicht gaat aan zijn eigen omzichtigheid ten onder, die BBBoerin boert maar lukraak en die Yeşilgöz yest er maar op los, alleen uit op regeermacht.”
“Maar meester, denkt u dat bij ons Tjan een tweede termijn zal ingaan?”
“O jawel, maar niet omdat hij zo gewild of de beste keus is.”
“Waarom dan wel?”
“Wil jij ‘die andere’ dan in zijn plaats?”
“Die ‘koeie kenade’? O hemel, nee!”
“En die van Paars is te oud, te ondergedoken met Morello en al, en hij wordt nu op de koop toe geInterpolled. Heb je een andere kandidaat wiens partij minstens 15 zetels kan halen?”
“Eeeh, nee. Maar als Tjan weer president wordt…”
“Dan heeft hij volgens afspraak alle impopulaire maatregelen genomen die geen enkele president vóór hem moest, maar niet durfde te nemen.”
“Hij had geen andere keus.”
“U zei: volgens afspraak?”
“Ja, en een andere afspraak van het Leonsberg-2 akkoord is: ‘Ik zorgen: jij weer president, dan jij mij geven amnestie. Deal?”
“Da wat voor verandering zullen we op 25 mei 2025 krijgen?”
“Dat zal het kiezerskorps uitmaken.”
“Maar deze keer krijgt de VHP minder, hij verliest flink wat zwevende kiezers.”
“Oké, dat kan, maar hoeft niet. We hebben nog een jaar en nu al wordt het ene project na het andere opgeleverd. En je weet: we vergeten snel.”
“En beste jonge vriend, denk je dat die zwevende kiezers naar ABOP/PL gaan zweven?”
“Ik denk het niet.”
“Of naar een van die half dozijn kleine partijen die maar niet door één deur kunnen of willen?”
“Ik denk het ook niet. Ze gaan eerder naar de NPS.”
“Best mogelijk, maar die missen jong, sterk en inspirerend leiderschap. De zwevende kiezers zullen hun stemmen eerder over de NDP en de VHP verdelen, net als het merendeel van de ‘first voters’. Dus samen halen die twee partijen minstens de meerderheid en misschien zelfs tweederde zoals nu. Klarie.”
“Moeten we daarop toasten?”
“Ik toast liever op een weloverwogen uitkomst van het overleg tussen het bedrijfsleven, de motor van onze economie, en de overheid over het energiebeleid.”
“Ja, ben ik eens. Een toast daarop.”
“Proost.”

Rappa