Bhikharie, Strei! voorzitter Maisha Neus, ondernemers Anthony Wong en Sham Binda zijn dinsdag panelleden geweest op de discussieavond van de Kennis Kring. Er is gesproken over de Staatsschuld en de gewijzigde Wet op de Staatsschuld. Bhikharie heeft onderzocht hoe het komt dat ondanks verschillende protesten, de wijziging en aanname van de wet heeft kunnen gebeuren. 

Het komt er op neer dat sinds 1975, alle regeringen er vanuit gingen dat de coalitie alle macht heeft en dus niet geluisterd hoeft te worden naar de oppositie. Partijvoorzitters worden voor stamhoofden en halfgoden aangezien. Belangrijke instituten zijn gepolitiseerd waardoor controle wordt beïnvloed. Partijleden en eerste lijn familie worden rijkelijk geaccommodeerd. De partijpolitiek heeft altijd boven ‘s landsbelang gestaan. Dit heeft zich ontwikkeld tot een ‘maffia cultuur’ die zich de afgelopen jaren op verschillende manieren heeft gemanifesteerd. 

“Een prototypisch voorbeeld van deze maffiapraktijken is dat recentelijk de president van Suriname bekendmaakte dat hij zou interveniëren met US$ 40 miljoen via enkele cambio's tegen een relatief lagere koers,” haalt de onderzoeker aan. “De herkomst van dat geld kan niet verklaard worden door de Centrale Bank en ook niet door de Bankiersvereniging.” Andere voorbeelden zijn het doordrukken van  wetten die straffeloosheid mogelijk maken.  Sommige multinationals uit rijke landen spelen in op dit gedrag; ze weten dat zulke regeringen corruptief zijn, verdeel en heers politiek voeren en dus tot alles in staan zijn om hen te accommoderen, geeft Bhikharie aan. 

Bhikharie zegt dat er onnodig ophef gemaakt wordt over de wijziging van de Wet op de Staatsschuld. Met de wijziging is de minister van Financiën niet meer aansprakelijk en strafbaar wanneer de leningenlimiet is gepasseerd, is het leningenplafond met 35 procent verhoogd, en moet De Nationale Assemblee eerst toestemming verlenen als de overheid meer wil lenen. Maar Artikel 31 lid 3 van de Grondwet zegt dat elke vorm van inmenging inzake opsporing, vervolging en zaken aanhangig gemaakt bij de rechter, verboden is, haalt Bhikharie aan. “Misschien zou in de toekomst door de gewijzigde Wet op de Staatsschuld de monetaire autoriteiten straffeloos geld kunnen verspillen, maar het verleden kan dus niet beïnvloed worden.” 

Bhikharie geeft aan dat “met wijziging en aanname van de wet weer eens is  bewezen dat een handjevol personen de rest blijft dirigeren en op ondemocratische wijze beslissingen zal blijven nemen die vaak tot niet het algemeen belang dienen.”  Het ontstaan van een cultuur van straffeloosheid leidt tot het schenden van mensenrechten merkt hij op. “De conclusie is gerechtvaardigd dat de maffiapraktijken in Suriname geleid hebben tot het normaal ervaren dat corruptie, misleiding, leugen en bedrog, straffeloos geschieden,” zegt Bhikharie. “Zolang deze machtsstructuren niet met wortel en tak worden uitgeroeid in overeenstemming met de geest van onze Grondwet, gaan wij brandjes blijven blussen terwijl het vuurhaard blijft branden en het vuur verder oplaait.”      

René Gompers