Mag ik dominee Kenneth M. Kross erop wijzen dat antisemitisme altijd een Europees-christelijk fenomeen is geweest en allerminst een Arabische, c.q. islamitische aangelegenheid. Sterker nog, toen de joden door de eeuwen heen werden vervolgd in het christelijke Europa waren het de Arabische landen die hen opnamen ter bescherming en hen een veilige haven boden. Zo waren het de Romeinen die de joden uit Jeruzalem verdreven en was het Kalief Umar die hen uitnodigde terug te keren toen Jeruzalem weer in islamitische handen kwam. Nadat de kruisvaarders de moslims en de joden weer verdreven uit Jeruzalem, was het Sultan Saladin die de joden terug liet keren na de herovering van de stad.

Ik geef de heer Kross gelijk wanneer hij stelt dat genoemde joden in Frankrijk (en andere Europese landen) niet het slachtoffer mogen zijn van geweld, veelal gepleegd door Arabieren, als 'represaillemaatregel' voor het leed van de Palestijnen. Iets wat overigens in veelvoud ook gebeurt tegen moslims door extreemrechtse groeperingen, vaak in bedekte termen daartoe aangezet door vooraanstaande, haat zaaiende politici.

Om terug te komen op de aanvallen op de joden; mogen we dit ook antisemitisme noemen? Vaak zijn de daders immers zelf ook Semieten. Als jood (althans van mijn vaders kant) kan ik het prima vinden met mijn Arabische medemens. Ik heb mij nimmer onveilig gevoeld, terwijl ik altijd eerlijk ben geweest over mijn afkomst. De eerlijkheid gebiedt mij wel te vermelden dat ik er altijd bij vertel dat ik anti-Israël ben en anti-zionist. Het zionisme heeft niets, maar dan ook niets met joodse waarden te maken, laat staan met het joodse geloof. Het zionisme is niets anders dan een fascistische ideologie waarover de atheïst van joodse afkomst Theodor Herzl en z'n volgelingen hebben geprobeerd een romantisch sausje te gieten. Er moest een 'homeland' worden gecreëerd voor de joden, waarbij ook andere landen de revue passeerden. Uganda, Argentinië of Guyana om er maar een paar te noemen. Zelfs in Suriname was er het concept van het 'Saramacca-project'. Toevallig viel de Ottomaanse deelstaat Palestina onder het Britse mandaatgebied, het land waar ook de oorsprong van de joden lag van waar zij door God in ballingschap zijn gezonden na de vernietiging van de Tweede Tempel. Een ballingschap die niet vóór de komst van de Messias mag worden beëindigd.

Het was de toenmalige Britse minister van Buitenlandse Zaken Arthur James Balfour die vanuit antisemitische overwegingen Palestina overdeed aan de zionisten (de Balfour-delaration), om zo te voorkomen dat de joden die de pogroms in Oost-Europa ontvluchtten zich in Engeland zouden gaan vestigen. Ja meneer Kross, zonder het antisemitisme zou het zionisme in een identiteitscrisis geraken. Vandaar dat men er alles aan doet om iedere kritiek op 'Israël' of op het zionisme te framen als antisemitisme. Ik kan het zelfs nog sterker vertellen, Herzl schreef in z’n dagboeken dat het antisemitisme de grootste bondgenoot was van het zionisme.

Mag ik de heer Kross er ook op attenderen dat de joden welkom waren voor de inwoners van Palestina? Waar het echter fout ging was toen de zionisten het land volledig wilden overnemen en zich de exclusieve rechten op het land gingen opeisen. Hoe kan men rechtvaardigen dat een volk zogenaamd 'met de Bijbel in de hand' een ander volk verjaagt dat daar al ruim 1400 jaar leeft? Het was dan ook volkomen terecht dat de Palestijnen het verdelingsplan (VN-resolutie 181) van de toen door het westen gedomineerde Verenigde Naties afwees. Dat deed zelfs ook de Opperrabbijn van Palestina die niets van het zionisme moest hebben.

Kort na VN-resolutie 181 werd overigens VN-resolutie 194 door de VN aangenomen. Deze resolutie schrijft de onvoorwaardelijke terugkeer voor van alle Palestijnse vluchtelingen naar 'Israël' sinds de nakba in 1948. Dit zou natuurlijk tot gevolg hebben dat de joden in 'Israël' hun meerderheid zouden verliezen. Zolang de Arabieren in het land in de minderheid zijn, spelen zij geen enkele rol van betekenis in de Knesset. “Israël” is dus niets anders dan een schijndemocratie, te meer ook omdat een waarachtige democratie zich houdt aan het internationaal recht. Naast resolutie 194 zijn er nog tientallen andere resoluties die “Israël” aan haar spreekwoordelijke laars lapt. Bovendien is het tegenstrijdig om én een democratie te willen zijn én een joodse staat.

Voorts ontkent de heer Kross dat “Israël” een Apartheidsstaat is, maar een onderbouwing waaruit zulks volgens hem blijkt heeft hij nooit kunnen, c.q. willen geven. Hierbij presenteer ik een link van ruim 80 'Israëlische' Apartheidswetten sinds 1939. Ik nodig de heer Kross uit om per wet of wettelijke regeling z’n visie te geven.

In een eerder stuk gaf ik aan dat zelfs christenen openlijk worden gediscrimineerd, gemolesteerd en bespuugd op straat, onder het oog van leger en politie en dat er op straat zonder strafrechtelijke gevolgen death tot Arabs, death to blacks en death to leftists wordt gescandeerd. Zelfs in de Knesset (het 'Israëlische' parlement) zijn vergelijkbare uitspraken met enige regelmaat te horen. Een parlementariër (Ayelet Shaked), thans minister van Justitie kon vorig jaar zonder verder rechtsgevolg oproepen om Palestijnse moeders te vermoorden en de gewezen 'Israëlische' minister van Buitenlandse Zaken Avigdor Liebermann mocht zelfs oproepen om de Palestijnen die niet trouw zijn aan de staat 'Israël' te onthoofden en Palestijnse gevangenen vanwege de kosten allen de doodstraf te geven. Asielzoekers uit Eritrea, Ethiopië en Sudan, maar ook vreemdelingen uit Oost-Azië worden opgeborgen in detentiecentra in de Negev woestijn, onder de meest barre omstandigheden. Nu deze vol zitten heeft de regering van ‘Israël’ met ‘spiegeltjes en kraaltjes’ de regeringen van Rwanda en Oeganda ertoe bewogen om hen naar deze landen te mogen deporteren. Tot voor kort werden de Falashmura vrouwen (Ethiopisch-joodse vrouwen) zonder hun medeweten, laat staan met hun consensus gevaccineerd met anti-conceptie. Dit alles om Israël zoveel mogelijk ‘blank’ te houden.

Een meneer Kross, verwijzingen naar andere landen zijn op voorhand al goedkope dooddoeners. Vergeet niet dat de zionistische overheersing op en onderdrukking van de Palestijnen al vele tientallen jaren gaande is.
Ik zou de heer Kross ook van harte willen aanbevelen om het boek The ethnic cleansing of Palestine te lezen van de joods-Israëlische historicus professor Ilan Pappe.

Gino de Robles