“De analyse op Sterrennieuws van de ontmoeting tussen onze president en die van Guyana geeft een duidelijk beeld van de stand van zaken tussen onze beide landen.”
“Maar meester, ik snap niet dat er in staat dat de engelen uit de gespannen relatie zijn gehaald. Zijn de duivels dan achtergebleven?”
“Nee, jonge vriend in ons midden, in deze tijd met het klakkeloos overnemen van allerlei Engels modewoorden zoals Chief of Staff en spokesman en task forces, begrijp ik dat je ‘angels’ op z’n Engels hebt geïnterpreteerd.  Het is angel, zoals de stekel van een wesp wordt genoemd.” 
“Ow, dus de stekels, de maka’s, de pijnpunten zijn uit onze relatie met Guyana gehaald.”
“Klopt. En ik vind het goed dat onze president tijdens dat zogeheten ‘persmoment’ met ‘Ali van naast’ onze officiële taal gebruikte en de honarbele Ali mocht zijn deel dan in zijn officiële taal doen,”
“En die angels of stekels die uit onze relatie zijn gehaald betreffen de waas over de bouw van de Corantijnbrug, dat onduidelijke en corrupte gedoe met visvergunningen en de Tigri-grenskwestie.”
“Ja, en in alle drie gevallen is de zaak op de lange baan geschoven via commissies enzo. Dus er zijn geen spijkers met koppen geslagen.”
“Als broeder Ali dat had gedacht, is hij van een koude kermis thuisgekomen.”
“Als je buurman opeens heel graag wil dat je een poort in de schutting tussen jullie erven moet maken, is er toch iets niet pluis, vooral als bij die buurman grote projecten, oftewel mega-projecten al van start gaan en hier nog niet?” 
“En heb je gelezen wat die megaprojecten zijn die daar uitgevoerd worden? Allereerst een megabrug a la Bosjebrug, maar een vierbaans, over de Demerararivier, een mega middenklasse zelf-woningbouwproject, een mega nieuw kantoor van Exxon en als grootste project de bouw van een gigantisch drijvend oppomp- en opslageiland om op zee miljoenen liters aardolie op te slaan en in enorme tankers te pompen.” 
“Gaan ze de inkomsten niet sparen in rentelopende fondsen op het gebied van onderwijs, volksgezondheid, woningbouw en ouderenzorg, zoals bijvoorbeeld Noorwegen toentertijd heeft gedaan? De hedengaagse generaties hebben daar groot profijt van.”
“Maar ook dat grensgeding rond het Tigrigebied is weer eens naar de onderhandelingstafel verwezen,”
“Ik zeg dat onze grens twee kwesties kent die op internationaal gangbare wijze opgelost dienen te worden.”
“Wat is behalve de grens in de bovenloop bij Tigri dan dat andere grensprobleem?”
“De afbakening van de totale riviergrens vanaf de monding van de Corantijn.”
“Daar is toch niets mis mee?”
“In geen enkele grensrivier loopt de grens aan de overkant, maar in het midden en liefst volgens de stroomdraad van de rivier, dus volgens de vaargeul.”
“En hoe komt het dat bij ons de grens de laagwaterlijn aan de overkant is?”
“Omdat deze grens, althans het noordelijk gedeelte van de rivier, in de koloniale tijd een soort districtsgrens was, en geen landsgrens. Aan die kant en aan deze kant waren er Nederlandse en later ook Engelse plantages.”
“En wat zou dat?”
“Bij een rivier als districtsgrens loopt de grens aan de overkant en niet in het midden. Als er iets op de rivier gebeurt, bijvoorbeeld een bootongeval met verdrinkingen, is dat een zaak van de politie van het ene district en niet van het andere. Men hoeft dan niet te gaan passen en meten of dat ongeval voorbij het midden van de rivier heeft plaatsgevonden. Zo loopt de districtsgrens tussen Saramacca en Coronie aan de overkant, bij Jenny. En niet in het midden van de rivier”
“Nou mooi en waar, maar wat is dan het probleem bij de Corantijn?”  
“Pas bij de Vrede van Breda werd deze rivier een soort landsgrens vanaf de Devils Creek aan de overkant.”
“Dus toen had men de districtsgrens officieel moeten wijzigen in een landsgrens die in het midden van de rivier loopt.”
“Klopt, maar dat is niet gebeurd. En nu is de Corantijn volgens mij de enige grensrivier ter wereld die aan de overkant loopt en niet in het midden. Dit is dus het gevolg van een historisch gegroeide omissie in ons voordeel.”
“Maar de Guyanezen erkennen deze grens die in hun nadeel is.”
“Klopt, maar het veroorzaakt al een tijd spanningen, want als gevolg hiervan moeten alle Guyanese vissers een Surinaamse vergunning hebben als ze op de Corantijn en aan de monding daarvan willen gaan vissen.”
“En dit probleem wordt niet opgelost door de zaak naar een commissie te schuiven. De grens moet gewoon aangepast worden.”
“En Tigri?”
“Ook het gevolg van een historische omissie, maar daar zijn wij de benadeelden.”
“Inderdaad is de Boven Corantijn, voorheen the New River, de voortzetting van de Corantijn en niet de Coeroenie.”
“Waarom?”
“Omdat het internationaal gangbaar is dat bij een splitsing van een grensrivier de zijtak die het meeste water afgeeft, de voortzetting van de hoofdrivier is. En dat is in ons geval de Boven Corantijn.”
“Dus wat is de oplossing van beide problemen?”
“Dat het internationaal gangbare wordt nagevolgd: het midden van de Corantijn moet de grens worden, en de aftakking die het meeste water afgeeft, is de voortzetting van de hoofdrivier. En dat wordt bepaald door een neutrale internationale metingsgroep en niet door een gezamenlijke ambtenaren-praatclub die weer eens tientallen jaren de boel gaat rekken zonder tot een besluit te komen.”
“Dus zolang die middengrens van de rivier niet wordt aangenomen, gaat die brug er niet kunnen komen.”
“En wordt die visserij-toestand ook niet opgelost.”
“En Tigri?”
“Als de Guyanezen daar de historische fout toegeven, is de Boven Corantijn de grensrivier. In ruil daarvoor geven wij de historische omissie van de overkantgrens van de Corantijn toe en bepalen wij samen de grens in het midden, net zoals bij de Marowijne tot de aftakking met de Litani al is geregeld met de Fransen.”
“Heel mooi en simpel, maar de vraag is of ‘wij en zij’ zullen toegeven.”
“Zo niet dan gaat dit gehaal en getrek tussen twee buurlanden maar blijven voortduren, totdat het tot ergere dingen gaat leiden.”
“Misschien willen politici het zo, want zij zijn vaak de grootste veroorzakers van oorlogen.”
“Laten we daarop dan niet toasten.”

Rappa