Waar moet de column van vandaag over gaan? Over de SRD 9 governmenttake die als een ordinaire, gemaskerde, gewapende, meedogenloze dief in de nacht stiekem en sluipend via de donkere tunnel is ingevoerd zonder de samenleving op de hoogte te stellen. Of over hoe de dambreuk in Alliance zich kon voltrekken, terwijl de scheuren allang gemeld waren en er is niks gedaan? Of moet het gaan over de zoveelste persoonlijke ingreep van een toevallige minister in het onderwijssysteem terwijl er nog geen wetgeving is hiervoor en ouders en kinderen niet weten of ze overgegaan zijn naar Mulo of LBO of zijn geslaagd van de lagere school? En nu is er geen plaats in de schoolgebouwen.

Moet de column gaan over de padieboeren die al zolang protesteren tegen de gang van zaken rond de compensatie van de schade die ze hebben geleden? Hoewel er zoveel is gesproken en alle padie - droog en nat - is gewogen en gepeld - is de lucht daar niet opgeklaard. Hoe komt het dat steeds een bepaalde ondernemersfamilie alle werken krijgt en ook kunstmest mag leveren aan de boeren, terwijl andere importeurs steevast worden overgeslagen? Omdat alles maar tot een noodsituatie wordt gebracht, worden er geen openbare aanbestedingen gehouden maar favorieten worden gespekt. En laten we het geen favoritisme noemen, want anders heeft de kortgedingrechter straks nog meer onnodig werk.

Over de twee voorwaarden van het IMF om weer US$ 62 miljoen te lenen aan Suriname hoeft ook geen column aan gewijd te worden. De eerste voorwaarde waar een afbetalingsplan moet worden gemaakt door de Centrale Bank van Suriname en het ministerie van Financiën & Planning zal zonder meer rondkomen. En wat de half miljard die EBS moet overmaken naar de 's lands kluis is het broekzak hemdzak. De Staat Suriname is aandeelhouder van EBS en het geld dat overgemaakt moet worden is de verhoogde inkomsten door tariefverhoging. Dat moet gewoon gebeuren. En daarnaast zijn regering en IMF dikke vrienden, dus ze zoeken dat maar zelf uit. Het volk heeft het druk genoeg om niet uit te drogen door de hitte en het hoofd boven water te houden, vooral in de vakantie waar veel geld nodig is om de kinderen naar school te kunnen sturen in oktober.

Over de enorme demonstratie van harteloosheid waarbij hulpeloze naar adem snakkende baby's, hun ouders en familieleden die bidden en huilen voor hulp niet geholpen kunnen worden. Velen die elders een toekomst kunnen opbouwen vooral voor hun kinderen, verlaten het land. Het vertrek van medisch personeel valt extra op omdat de gevolgen heel groot zijn voor de samenleving. De beroepsgroep lijkt een roepende te zijn in de snikhete woestijn zonder een luchtspiegeling laat staan een oase in zicht. De enige stok die meteen wordt gegrepen is naar de rechter gaan met een zo te zien blindelingse machtiging van de procureur-generaal, die de Staat in rechte vertegenwoordigt.

Waar is het hart van functionarissen om de nieuwe Surinamers - die zich vroeg aanmelden en hulp nodig hebben om zich staande te houden in hun nieuwe wereld - te laten sterven! Ze hadden gered kunnen worden als er tijdig maatregelen waren getroffen opdat de kinderafdeling van AZP niet doodbloedt. Er is genoeg aan de bel getrokken maar niet verantwoord en kordaat gehandeld. Hoe kunnen verantwoordelijken lekker met vakantie gaan, terwijl baby's sterven en het overgebleven verplegend personeel omvalt van vermoeidheid! Wat voor inborst hebben mensen eigenlijk die alles doen om in een functie benoemd te worden, maar niet berekend zijn voor de dienende taak?

En we mogen niemand politiek verantwoordelijk stellen hiervoor, ook al vallen er doden! Als je dat doet, kunnen politici  een machtiging halen bij het hoofd van het Openbaar Ministerie om je door de verwaarloosde bermen en de gaten in de wegen te slepen naar de rechter. Lang leve de democratie (volkswil voor de duidelijkheid)! Lang leve het recht op vrije meningsuiting! Lang leve de persvrijheid! Dankzij de breakings van de media zijn er nu na maanden - terwijl de minister uitlandig was - eindelijk oplossingen! Lang leve het recht op leven! Oh God zij met ons Suriname...

Nita Ramcharan