Voor velen in Suriname zal het begrip 'Sibibusi' bekend in de oren klinken. Maar niet iedereen is even vertrouwd met de 'Sibibusi Beweging', die bijna 30 jaar geleden - in 1995 - werd opgericht onder leiding van professor Marten Schalkwijk. Deze beweging ontstond uit een groep christenen die genoeg had van het morele verval en de corruptie in het land. De oprichters wilden een krachtig statement maken tegen de toenmalige regering met de 'Sibibusi Beweging'. Het woord 'Sibibusi' betekent letterlijk: een bezem die door het bos gaat en alle verouderde bladeren en takken wegveegt.

Professor Schalkwijk sprak destijds de volgende woorden namens de beweging: "Wij, het volk van Suriname, moeten zelf aan het werk gaan. Wij moeten zelf alle corruptie uitbannen, alle opgedreven prijzen verlagen, alle criminaliteit bestrijden, alle drugs wegdoen en alle discriminatie uitbannen. Dit land is van ons. Niet van de politici die de werkelijkheid mooier voorstellen dan ze is. Niet van dieven, drugsbaronnen en criminelen. Dit land is niet van geweldenaars die angst en verderf zaaien. Wij moeten het weer in bezit nemen met de succesformule die God aan Jozua en het volk gaf."

De Sibibusi Beweging pleitte voor een 'wet op de integriteit', waarin gedragscodes voor hogere ambtenaren en politici zijn opgenomen. Ook moest er een openbaar curriculum vitae van alle politici komen. "Het volk heeft het recht om te weten wat de achtergrond is van de personen op wie ze stemt," aldus professor Marten Schalkwijk en zijn medestanders.

Vooruit of achteruit?
Na bijna 30 jaar rijst de retorische vraag: waar staan we nu sociaal, maatschappelijk en economisch? Wat is er wezenlijk veranderd van toen naar nu? Wat hebben we bereikt? Wat hebben we geleerd uit de afgelopen 30 jaar en wat moeten we doen om een daadwerkelijke 'Sibibusi Beweging' van fundamentele veranderingen onder het volk tot stand te brengen voor een nieuw en hoopvol Suriname?

We moeten beseffen dat de echte politieke strijd in Suriname niet gaat om welke partij als grootste uit de bus komt met 26 of 20 zetels, maar om wie zijn of haar hart op de juiste plek heeft om alle Surinamers hoop te geven dat we het anders kunnen doen. Wat Suriname nu nodig heeft, is verbindend en eerlijk leiderschap met het hart op de juiste plek.

Surinamers smachten naar iets nieuw
De nieuwe beweging van DOE en A20 met Leefbaar Suriname geeft een sprankje hoop, maar het water stroomt vooralsnog te weinig om nu al in euforie te verkeren. De uitdaging voor alle buitenparlementaire partijen is om nu al te tonen dat ze kunnen bundelen, eigenbelang aan de kant kunnen zetten en daadwerkelijk gaan voor het belang van het volk.

Indien ABOP, VHP en PL de gelederen kunnen sluiten, het boetekleed aantrekken en een gezamenlijke strategie kunnen bedenken voor Suriname gebaseerd op eenheid en samenwerking, kan dit ons sprankje hoop nog verder vergroten. De ‘voorlopige scheiding’ tussen ABOP en PL ter wille van het ‘vissen in de vijver’ geeft meer het gevoel van stroperij dan iets anders.

Indien Jenny Simons als nieuwe voorzitter binnen de NDP leiderschap kan tonen, niet alleen door balans binnen de partij te bewaren, maar ook door krachtige besluiten te nemen die laten zien dat er een nieuwe wind waait binnen de paarse beweging, vergroot dit ook de hoop onder het volk dat wij een nieuw paars tijdperk ingaan. Haar eerste grote uitdaging om haar vervanger aan te wijzen heeft enkele mensen binnen de partij de wenkbrauwen doen fronsen. De vraag is nu wat er gaat gebeuren. Gaat het algemeen belang prevaleren boven eigen belangen? We zijn benieuwd.

Samen…
Ik hoop dat ABOP, VHP, PL, NDP, NPS, BEP, DOE en A20, als belangrijkste spelers momenteel op het politieke veld, beseffen dat Suriname en de Surinamers binnen en buiten het land iets nieuws verwachten. Één politieke partij alleen kan dit land niet naar grotere hoogten brengen. Maar als we samenwerken, ons eigenbelang aan de kant kunnen zetten, onze ego's opzij kunnen zetten, stappen uit onze etnische eilanden, en beseffen dat wij allemaal in het team van Suriname zitten, dan kunnen we net als Spanje tijdens het EK feest vieren en hoopvol kijken naar een nieuw Suriname, bestaande uit jong en oud, dat de wereld toont hoe het ook kan.
Bij God zijn alle dingen mogelijk!

Orlando Olmberg