De VHP mediacommissie heeft in het artikel Op eigen kracht of met het IMF op de bovenstaande vragen antwoord gegeven. Daarbij is er op gewezen dat we in 2000 een vergelijkbare situatie hadden als in 2020, waarbij de Frontregering -na de regering Wijdenbosch- een lege kas aantrof en de economie moest herstellen. Dat heeft toen vier jaar geduurd en daarbij gaven wij een grafiek van de wisselkoers over de periode 1994-2005, waarbij de lezer zelf duidelijk kon zien dat de wisselkoers in de periode 2000-2003 ook enorm was toegenomen.

Maar in het vierde jaar begon dat te stabiliseren en begonnen de lonen weer toe te nemen en kregen de burgers meer ademruimte. In zijn reactie hierop doet dhr. Wolff dit af als “…verouderde cijfers die weinig waarde toevoegen aan hun zwakke argumentatie…” Hieruit blijkt dat dhr. Wolff de essentie niet begrijpt nl. dat koersen na een periode van ontwrichting van de economie (de periode 2016-2020) een aantal jaren nodig hebben om te stabiliseren.

Wat wij ook hebben aangegeven in het artikel is dat de situatie van 2020 op een belangrijk punt verschilde met dat van 1999 namelijk in 2020 was de schuld twee keer zo hoog, bijna 160% van het BBP (in 1999 was het circa 80%). Aan rente- en schuldaflossing zou de regering zo een 80% van al haar inkomsten moeten betalen en daarmee zou er niet genoeg geld zijn om de salarissen te betalen, medicijnen te importeren, etc.

Ook zouden dan de belastingen enorm opgeschroefd moeten worden en zou iedereen een flinke korting op het salaris krijgen, waarbij er tevens massaontslagen zouden vallen. Er was geen ontwikkelingshulp meer om uit het dal te komen, wat in 2000 nog wel het geval was. Er was geen geld, geen deviezen, de Centrale Bank en diverse andere banken stonden op omvallen. Dit was een situatie waarin je bij het IMF moest aankloppen, niet omdat president Santokhi het IMF zo leuk vond, maar omdat de situatie het vergde. Daarbij kwam dat Suriname haar schulden niet kon terugbetalen, zodat de schuldeisers ook eisten dat de regering met het IMF in zee ging. Wat begrijpt dhr. Wolff hier niet van?

Uit zijn repliek op onze reactie blijkt dat dhr. Wolff nog steeds niet begrijpt waarom Suriname in 2020 naar het IMF moest gaan. Hij komt met een oplossing van de belastingdienst, maar dat werkt helaas niet op korte termijn. Er is een hervormingsplan bij de belastingdienst ingezet en deze regering heeft de BTW ingevoerd, maar je krijgt pas resultaat na enkele jaren. In de tussentijd moet je wel overleven. De regering probeert juist Suriname weer op eigen kracht te laten draaien, want alleen dat is duurzaam. Maar soms heb je tijdelijke ondersteuning nodig als je in grote problemen zit. Het IMF programma eindigt in 2024 en dan moet Suriname het weer helemaal zelf doen en dat zal lukken.

Dhr. Wolff, die vanuit Nederland schrijft en ons de les wil lezen, is vrij grof in zijn taalgebruik en verwijten, ook naar president Santokhi toe. Hij gaat zover om zonder enig bewijs te stellen dat de VHP “er aan het begin van deze regeerperiode juist van overtuigd was dat alleen Hindoestanen in staat zijn om Suriname te ontwikkelen”. Dit is niet alleen onjuist, want indien dhr. Wolff naar de samenstelling van de VHP fractie in de Nationale Assemblee kijkt, dan zal hij de hele Surinaamse samenleving daar zien. Dhr. Wolff moet niet aan etnische polarisatie doen, ook al is hij het niet eens met de VHP mediacommissie, die overigens ook etnisch gemêleerd is.

De heer wolf is alweer misleidend bezig daarom het spreekwoord: een wolf in schaapskleren. VHP wil juist dat wij het allemaal samen dit land moeten opbouwen.