President Chan heeft vandaag alle gelegenheid om in 's lands vergaderzaal een voorbeeld te stellen van transparantie. Hij heeft op 25 mei uitgelegd dat de communicatie moet verbeteren, want heel Suriname heeft tijdens de pre-dialoog hierover geklaagd. Al een maand lang is de regering bezig antwoorden te geven op actuele vraagstukken die aan de orde zijn gesteld door Assembleeleden. Vandaag moet dit agendapunt van Assembleevoorzitter Bee worden afgehamerd, want er is veel ander werk te verzetten.

Asawini heeft volgens minister Kenneth Amoksi van Justitie en Politie krasse uitspraken gedaan en heeft zij het te bont gemaakt. Ze heeft Saamaka mannen opgeroepen voor militaire training voor beveiliging van het Saramaccaans grondgebied. De vrouw vormde volgens hem een ernstig gevaar voor de nationale veiligheid. De openbare orde en rust zijn ernstig verstoord. Asawini had sinds september 2012 een vestigingsvergunning voor Suriname. Haar verblijfsvergunning is sinds 16 maart ingetrokken, maar ze kreeg dat te horen op 29 mei, toen ze onterecht was beschuldigd van bedreiging en diefstal en ze in verzekering was gesteld.

Ineens moest Asawini als ongewenste vreemdeling zo snel mogelijk het land uit, desnoods via de achterdeur en zelfs zonder paspoort. Ze mocht haar man of familie niet spreken. Haar advocaten werden misleid. Zij is onder valse voorwendselen weggevoerd. Terwijl ze geen contact mocht opnemen met haar naasten, kon vicepresident Ronnie Brunswijk haar wel telefonisch spreken in St. Laurent en haar bij terugkeer uit Cayenne op politiebureau Geyersvlijt opzoeken. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is.

Deze case laat zien hoe klungelig te werk kan worden gegaan zonder dat wie dan ook verantwoordelijk wordt gesteld voor de vele bokkensprongen die worden gemaakt en vooral diplomatiek gezichtsverlies wordt geleden. Het laat zien hoe de politiek en de rechtsstaat in elkaar verweven zijn. Hoe de minister wegkomt met een verklaring via het CDS, terwijl diverse media hem tevergeefs hebben gecontact. Hoe CBB/Biza zijn handen in onschuld wast en een blauw paspoort verstrekt met een ambtelijke brief. Hoe het Openbaar Ministerie met een juridische verklaring komt en uitlegt dat het de minister is die eindverantwoordelijk is voor het vreemdelingenbeleid, zonder in te gaan op het vertrappen van het Verdrag van Wenen, zonder aantoonbaar contact met de Nederlandse ambassade te maken, zonder aan te geven waarom Frans-Guyana het Surinaamse noodpaspoort niet accepteerde.

Het is schandalig op wat voor niveau het land wordt geleid door mensen die zich maar al te graag excellentie willen laten noemen, maar verre van uitmuntend zijn. De wanprestaties worden goedgepraat en met de politieke mantel bedekt, terwijl een heel land te kijk wordt gezet. De hoofdverantwoordelijken wassen hun handen in onschuld en zeggen 'a no mi'. Zolang er niet eerlijk, oprecht en recht door zee wordt opgetreden, zal er geen geloof worden gehecht aan verklaringen van de regering. Of komt er vandaag eindelijk een ommekeer?! Het blijft sceptisch...

Nita Ramcharan