Voetballiefhebbers kunnen zich opmaken voor het grootste voetbalspektakel ter wereld dat vandaag over een maand, van start gaat in Qatar. De verschillende continenten zullen vertegenwoordigd door 32 landen, in 64 wedstrijden beslissen wie er op 18 december met de felbegeerde beker naar huis mag. Hoewel het voor velen een uitdaging zal zijn om de meeste wedstrijden live te volgen, ben ik ervan overtuigd dat het enthousiasme niet minder is. Voor zover mogelijk zullen de schema's omgegooid moeten worden, want reeds om zeven uur in de ochtend zal de aftrap gedaan worden, terwijl anderen hun middagdutje zullen moeten opgeven om de laatste wedstrijd van de dag die om vier uur in de middag aanvangt, te kunnen volgen. Daartussen, om 10:00u en 13:00u zullen er ook wedstrijden worden afgewerkt. Hoewel de tijdstippen verre van ideaal zijn voor de meeste Surinamers (vooral de werkende klasse), zullen de 'voetbaldieren' er wel een oplossing voor vinden om toch van dit evenement te kunnen genieten.

Behalve de ongunstige tijden waarop de wedstrijden worden afgewerkt, is ook de periode ongunstig, hetgeen heel wat organisatie behoeft. Het voetbalseizoen voor de clubs dat pas is begonnen, zal onderbroken moeten worden. Supporters die meer van clubvoetbal houden, zullen straks dan voor iets langer dan een maand, niet aan hun trekken kunnen komen. Ook voor voetballers als Erling Haaland, Gianluigi Donnarumma, David Alaba, Mohamed Salah, Victor Osimhen, Pierre-Emerick Aubameyang en anderen, die zich niet hebben gekwalificeerd met hun land, zullen het uitdagende tijden worden. Ze moeten de goede vorm waar ze nu in steken, zien te behouden, zonder wedstrijden te spelen. Ik ben benieuwd hoe dat zal uitpakken wanneer de competitie weer van start gaat. Een niet te onderschatten weerstand waar vooral spelers uit Europa het grootste nadeel van zullen ondervinden, is het klimaat.

Ondanks al die uitdagingen, zijn er natuurlijk ook dingen om naar uit te kijken. Spelers die vaak in de schaduw acteren van de gevestigde orde, kunnen op dit podium laten zien wat ze waard zijn. Elk wereldkampioenschap brengt zijn eigen ruwe diamanten voort, dus is het uitkijken naar de nieuwe toekomstige sterren die zich zo aanstonds zullen aandienen. Wat ook speelt is dat coaches opdrachten meegeven aan spelers en ze op die manier beperken om hun volle potentie te benutten. Bij hun land daarentegen, krijgen ze alle ruimte van de bondscoach, waardoor je soms totaal andere kwaliteiten ziet op zo een eindtoernooi. Bondscoaches slagen er soms in om het onderste uit de kan te halen, waardoor sommige spelers herboren lijken op het WK.

Wat ook ten goede komt aan een nationaal elftal, is de omstandigheid dat meerdere spelers bij dezelfde club zitten, waardoor deze spelers heel goed op mekaar ingespeeld raken. Grote landen als Spanje, Frankrijk en Duitsland kunnen voor hun nationale selecties meerdere spelers uit dezelfde club selecteren, waardoor het samenspel vlotter verloopt bij de nationale ploeg. De oplettende toeschouwer is onlangs getuige geweest van het samenspel tussen Toni Kroos en Antonio Rüdiger in de slotfase van de Champions League wedstrijd van Real Madrid tegen Shaktar Donetsk. De lelijke blessure die Rüdiger daarbij opliep, doet geen afbreuk aan de schoonheid van het moment en heeft de wereld daarmee een voorproefje gegeven van hetgeen waartoe Duitsland in staat is. Ongetwijfeld kunnen we meerdere van zulke hoogstandjes verwachten bij het aanstaande voetbalfestijn. Reden genoeg om er naar uit te kijken!