Column: Eén advocaat
17 Aug 2022, 00:59
foto
Hans Breeveld


Het gezegde Een enkeling is een drenkeling wordt al te vaak als excuus gebruikt door personen die bijzondere prestaties zouden kunnen leveren. In plaats van initiatieven te nemen kiezen ze er echter voor om zich achter brede ruggen van anderen schuil te houden en daardoor een eigen mening niet kenbaar hoeven te maken.

Van Hugo Fernandes Mendes verscheen op 29 september 2021 op Starnieuws het artikel Constitutionele toetsing van Kiesregeling. Hij schreef daarin dat voor de toetsing van de Kiesregeling aan de Grondwet en internationale verdragen er slechts één Surinaamse advocaat nodig is die zich wendt tot het Constitutioneel Hof en zegt dat de Kiesregeling leidt tot een andere uitkomst dan de grondwetgever voor ogen stond. Indachtig het eerder genoemd gezegde dacht ik: wie van de ruim 190 geregistreerde advocaten in Suriname zal die ene Surinaamse advocaat zijn die dat doet?

Het is mij niet bekend of deze opmerking van de staatsrechtgeleerde Fernandes Mendes de motivatie was voor advocaat Serena Muntslag-Essed om na diepgaande studie in de pen te kruipen. Maar zij overhandigde op 7 maart 2022 een goed onderbouwd verzoek aan het Constitutioneel Hof. De strekking zoals door Fernandes Mendes bedoeld kwam daar duidelijk naar voren.

Na het aanhoren van het oordeel van het Hof – zoals dat op 5 augustus 2022  werd uitgesproken door voorzitter mr. Gloria Stirling – moet ik constateren dat mr. Muntslag-Essed aan Suriname en de rest van de wereld heeft laten zien dat een enkeling geen drenkeling hoeft te zijn.Terwijl velen geloven in fysieke kracht en massa’s mobiliseren toont Muntslag--Essed ons wat educatie vermag indien deze wijs wordt ingezet. Serena Muntslag-Essed heeft als oud pupil van de Universiteit van Suriname (Adek) haar Alma Mater trots gemaakt. Zij zal voor velen aan onze universiteit als rolmodel blijven dienen.

Er zijn altijd enkelingen geweest die ons de weg hebben gewezen. Dit zijn de moedigen en flinken. Ze doen wat ze denken dat goed is voor hun medeburgers en hun land. Terwijl anderen halsstarrig zullen blijven zeggen dat een enkeling een drenkeling is, neigt mijn oor naar de donderende stem van Martin Luther King die zegt: The time to do right is now and the time is always right to do what’s right. Er hebben altijd mensen als voorbeeld gediend voor grote geesten, personen op wiens schouders zij hebben mogen staan. Zo heeft Martin Luther King als groot voorbeeld gehad Mahatma Gandhi. Wij kunnen ons afvragen of Anthony Nesty, die grote Anthony Nesty zou zijn geworden zonder de inspirerende coaching van Kenneth Mac Donald en de docenten van hem aan de onderwijsinstellingen die hij daarna in de Verenigde Staten van Amerika bezocht? Maar uiteindelijk zijn het enkelingen die besluiten om iets te presteren dat later groots zal blijken te zijn.

Muntslag-Essed pakte iets aan waarover ruim 35 jaar lang gepraat, geschreven, maar vooral geklaagd is. Het zal mij niet verbazen dat wij – als zo vaak – later personen zullen horen zeggen dat zij het ook hadden kunnen doen of op het punt stonden het precies zo te doen, als Muntslag-Essed. Eindstand: Zij hebben het niet gedaan!!! Takiman na takiman. Duman fraga e way. In Suriname, waar klagen tot norm is verheven hebben we personen als Serena Muntslag-Essed broodnodig.

Wij klagen over zoveel; over deskundigen die ons land verlaten. Maar laten wij wat meer kijken naar al de deskundigen die gewoon blijven werken in Suriname. Al die landbouwers en veehouders, die verpleegkundigen en onderwijsgevenden, die huisartsen en specialisten. Kortom, al die mensen die iets geleerd hebben en dat ten behoeve van de samenleving zo excellent mogelijk in praktijk brengen. Maar misschien zouden wij ook met een ander blik kunnen kijken naar zij die vertrokken zijn. Onder hen zijn er personen die Suriname een warm hart blijven toedragen, wat uit hun werk blijkt.

Anderzijds zijn er mensen die slechts in Suriname verblijven; noti den e du gi na kondre nanga a pipel. Natuurlijk moeten er in Suriname ook wat mensen blijven wonen en werken. Maar laten wij ons daarbij vooral afvragen wat onze individuele bijdragen aan de ontwikkeling van Suriname is. Terwijl wij ons zorgen blijven maken over wat verkeerd gaat in Suriname moeten wij de lichtpunten in ons land blijven memoreren.

Serena Muntslag-Essed heeft haar deel gedaan. Nu maar hopen dat politici en/of bestuurders zo spoedig mogelijk ervoor zorgen dat evenredigheid van het aantal verkregen stemmen bij de verkiezingen, resulteert in de evenredigheid van het aantal zetels voor de respectieve partijen. Met als gevolg een representatieve vertegenwoordiging van het Surinaamse volk in de volksvertegenwoordigende organen. Maar het is goed om te weten dat er soms slechts één gedreven persoon nodig is om een enorm werk te verzetten.

Hans Breeveld
Advertenties

Friday 26 April
Thursday 25 April
Wednesday 24 April