De vakbeweging onderschrijft dat hervormingen nodig zijn om de economie te stabiliseren. De vakbeweging zal volgens Berenstein niet meewerken aan een verarming van de werknemers, zoals in de crisis van de jaren negentig van de vorige eeuw. Het kopiëren van het toenmalige beleid en maatregelen zullen niet worden ondersteund. Ook verschilt de crisis van 2015/16 met de huidige. Aangezien de overheidsfinanciën aanmerkelijk zijn verslechterd, de deviezenreserve is uitgeput en de overheidsschuld enorm is, zijn er nu meer inspanningen nodig om de economie te stabiliseren.

Bij de evaluatie van het CHP gaan de organisaties van werknemers uit van drie kernelementen die elk crisisprogramma moet hebben.

1. Er is evenwicht nodig op de betalingsbalans; de druk op de deviezenreserve moet verminderen.

2. Het terugdringen van de overheidsuitgaven, vooral als die leiden tot geldcreatie, waarbij de consumptie niet gedekt is door productie.

3. Het opvoeren van ontwikkelingsinvesteringen om door economische groei, productiviteit en export de bestaansniveaus van de werkers te verhogen.

Berenstein zegt dat de vakorganisaties hun bevindingen in een rapport hebben vervat. Hierin wordt uitgebreid ingegaan op de zienswijze van de vakbeweging op de maatregelen. Zo is het van groot belang dat wisselkoersstabiliteit wordt bereikt en behouden. Dit is de hoeksteen van het macro-economisch, inkomens- en ontwikkelingsbeleid voor de economie. Om realisatie van de doelen van het sociaal (ontwikkelings-)beleid veilig te stellen, ook gedurende het crisisprogramma, is consensus nodig over het beleid en de maatregelen.

De regering is nog in onderhandeling met het Internationaal Monetair Fonds (IMF) over maatregelen die in het CHP zijn opgenomen. De vakbondsleider merkt op dat er nog geen overeenstemming is bereikt. Het is voor hem en zijn medestanders niet duidelijk wat de bijdrage is van het IMF bij de financiering van een strategie en programma voor economische groei en diversificatie, sociale ontwikkeling en armoedebestrijding. Wat gaat er gebeuren indien er geen akkoord wordt bereikt. De rol van de Wereldbank en de Inter-Amerikaanse ontwikkelingsbank is eveneens niet duidelijk.

In het belang van de werknemers, pleit de vakbeweging voor integratie van een dieper gaande analyse die de structurele aspecten van onze economie meeneemt. Verrijking van de analyse kan leiden tot andere of meer doelgerichte maatregelen, zogenaamde targeting, die tegelijkertijd de druk op de vaste inkomenstrekkers kan verminderen en het succes van de maatregelen verhogen.