Een total lockdown dreigt. We zagen het al begin december aankomen. Maar 8 weken voorlichting, waarschuwingen en bedreigingen hebben niet gewerkt. Als iedereen zijn mondkapje afdoet bij een babbeltje dan heeft het geen effect.

Terwijl zovelen bezig zijn met mooie post-Covid en post vaccine plannen, investeringen en business-as-usual dromen, ontrafelt de maatschapij verder. Veel Surinamers en sommige beleidsmakers kunnen feit en fictie niet van elkaar scheiden.

Dispensatie

Toen het eerste dispensatieprogramma werd uitgevoerd, ging het rommelig aan toe om het licht uit te drukken. De raarste bedrijven en personen reden met een dispensatiebriefje rond. Ook was het nooit duidelijk vanwaar de dispensatie kwam. DNV had tekenbevoegdheid, het NCCR en ik heb vernomen dat de oud VP dat ook had. Absoluut geen sprake van verantwoording en transparantie. Het lijkt alsof de helft van Suriname dispensatie heeft en de andere helft negeert de lockdown gewoon. Een werknemer van het CDS moest het ontgelden, omdat ze haar dispensatiebrief niet bij zich had. Vrijdagavond kon een beveiliger van een ambassade niet naar zijn post. Hij is aangehouden terwijl hij in uniform, met ID en dispensatiebrief aan alle regels voldeed. 

Wat hadden beiden gevallen gemeen? Machtsdronken politieagenten en zeer onbehoorlijk gedrag naar burgers die de regels volgen. De getekende brieven en de gevolgde regels lijken minder en minder waarde te hebben voor onze KPS ambtenaren. Als gehoorzaamheid aan de regels leidt tot mishandeling, dan mogen alle ordeambtenaren rekenen op meer ongehoorzaamheid. Het huidige Covid-management team wil verbetering in het systeem. Opnieuw aanvragen en alles komt op een website. Duidelijk. Dan hebben de agenten dus Telesur data pakketten bij elke lockdown.

Onderwijs

Het is jammer dat er voor ons onderwijs en Minister Levens geen internet bandbreedte kan worden vrijgemaakt. Het zou te duur zijn volgens de minister. Al 8 maanden, sinds Minister Ferrier, wachten ouders op grote moderne plannen om ons onderwijs Covid-bestendig te maken. Sommige leerkrachten sturen nu wat huiswerk via whats-app. Recent hebben sommige scholen de schoolboeken ter beschikking gesteld aan ouders om op te halen. De leerkrachten doen dit met tegenzin, want ouders en studenten zouden niet goed omgaan met de boeken.

Een onderzoek bij ouders aangesloten bij de Al-Khemia Foundaton heeft uitgewezen dat de lessen en de betrokkenheid van leerkrachten hemelsbreed verschillen. Sommige leerkrachten hebben in 2 maanden geen huiswerk opgestuurd. Anderen doen het pas na aandringen van bepaalde ouders. Over de uitleg valt veel te twisten. Sommige ouders zijn werkenden of zelf laag opgeleid en de apathie van de leerkrachten is leesbaar uit de app correspondentie. Sommige ouders zijn nu thuis werkloos en onbetaald leerkracht, terwijl we duizenden leerkrachten hebben die “nog wachten” op instructies van hun schoolleider en het ministerie.

Wat is er gebeurd met de plannen voor een school TV? Het digitaliseren van lessen op basis van hoofdstukken en deze via massamedia doen verspreiden? Waarom wordt al ons lesmateriaal niet gedigitaliseerd en online beschikbaar gemaakt? Waarom moeten ouders bedelen om boeken? Een goede docent met een matige ICT team kan hier het werk vervangen van 1000 ongemotiveerde leerkrachten. En toch 10.000 studenten helpen ontwikkelen. Terwijl hoger onderwijs dit al toepast, struikelen onze kleintjes.

Suriname (Telesur) heeft US$ 100.000.000 geïnvesteerd in modern internet. We hebben 40+ TV kanalen en 100+ overheidswebsites en FB accounts. Elk gezin heeft wel een smartphone of 2 of 3 of 4. Als we niet een noodsysteem in elkaar kunnen zetten om onderwijs naar onze jeugd te doen toekomen, moeten we op zijn minst een gesprek voeren over de rol van al die duizenden leerkrachten en ambtenaren bij het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur.

 

Ing. Abdul Alibux

Leerkracht en docent

Voorzitter Al-Khemia Foundation