SPB, zoals hij in de volksmond werd genoemd, zong meer dan 40.000 liedjes. (Foto: G. Venket Ram)
De bekende Indiase zanger SP Balasubrahmanyam is overleden op 74-jarige leeftijd. De zanger was een Guinness-wereldrecordhouder voor zijn meer dan 40.000 liedjes gedurende 50 jaar. Van romantische hits tot populaire dansnummers, hij zong enkele van de bekendste nummers van de Indiase bioscopen in 16 talen.

Balasubrahmanyam is vandaag overleden nadat hij dagen op de intensive care had doorgebracht na een diagnose van Covid-19. Eerbetoon stroomt binnen op sociale media van zowel beroemdheden als fans.

Balasubrahmanyam werd begin augustus voor het eerst opgenomen in het ziekenhuis in de zuidelijke stad Chennai (voorheen Madras) toen hij positief testte op Covid-19. Hij testte begin september negatief, maar bleef levensondersteunende behandeling krijgen. Het ziekenhuis waar hij werd behandeld, zei in een verklaring dat hij is overleden aan een hartstilstand.

SPB, zoals hij in de volksmond werd genoemd, begon zijn carrière in de Tamil- en Telugu-cinema in Zuid-India - en werd de eerste cross-overzanger die succes behaalde in Bollywood. Toen het nieuws over zijn dood bekend werd, werd de sociale media overspoeld met condoleances en herinneringen toen mensen enkele van hun favoriete liedjes ophaalden die door hem werden gezongen.

Hij was een legendarische "playbacksinger". Hij zong voor topcomponisten van zijn tijd, waaronder AR Rahman en Ilaiyaraaja. Zijn doorbraak in Bollywood kwam in 1981 toen hij zong voor Ek Duuje Ke Liye (We Are Made For Each Other), een romantische tragedie die één van de grootste hits van het jaar was. Hij werd geprezen als een zangsensatie ondanks zijn uitgesproken zuidelijke accent en werd de 'zangstem' voor Bollywood-supersterren zoals Salman Khan.

Loopbaan
Geboren in 1946 in een middenklasse gezin uit Nellore in Andhra Pradesh, brak Balasubrahmanyam ondanks zijn traditionele opvoeding vele sociale normen. Hoewel zijn vader een devotionele zanger was, onderging Balasubrahmanyam niet de ontberingen van het leren van klassieke muziek, wat in de meeste huizen een norm was. In plaats daarvan verhuisde hij als jonge man naar de grote stad Madras (nu Chennai genoemd) en vormde hij een band met zijn vrienden. Het omvatte Ilaiyaraaja, die later een veelgeprezen componist zou worden, als gitarist en anderen die mondharmonica en percussie speelden.

Balasubrahmanyam stopte met zijn ingenieursstudies op de universiteit om te gaan zingen nadat hij door lokale filmmuziekcomponisten op een muziekconcours was gespot. "Ik was van plan om ingenieur te worden. Toen veranderde muziek de loop van mijn leven. Ik realiseerde me dat ik niet moest plannen en het leven moest nemen zoals het kwam", zei hij in een interview.

Balasubrahmanyam's eerste grote doorbraak in zuidelijke films kwam toen hij zong voor Tamil-superster MG Ramachandran in een film uit 1969 Adimai Penn. "Zingen voor een superster als hij veranderde de manier waarop de Tamil-filmwereld naar me keek", zei hij ooit in een interview.


Balasubrahmanyam ontving de hoogste burgerlijke onderscheidingen van India. (Getty Images)

Het werken in vier Zuid-Indiase filmindustrieën hield Balasubrahmanyam bezig van de jaren zeventig tot het einde van het laatste decennium. Hij werd de best betaalde zanger in Zuid-India. Balasubrahmanyam ging van de ene muziekstudio naar de andere en nam meer dan twintig jaar lang elke dag maar liefst drie nieuwe nummers op. Op het hoogtepunt van zijn populariteit bracht hij ooit 17 uur per dag door met het opnemen van liedjes voor verschillende componisten.

In 1981 creëerde Balasubrahmanyam een ​​record door van 's ochtends tot 's avonds 21 nieuwe nummers in het Kannada op te nemen voor een filmmuziekcomponist. Als Bollywood hem nodig had, vloog hij naar Mumbai, nam Hindi-liedjes op voor films en keerde hij 's avonds terug naar Chennai.

In 1992 nam hij een aantal memorabele romantische nummers op voor de Oscar-winnende componist AR Rahman voor de kaskraker Roja. Zijn veelzijdige stem leende zich voor romantische en klassieke liedjes. Hij was ook een flamboyante 'jodeller' en zong opgewekte dansnummers.

"Balasubrahmanyam is een fenomeen. Hij heeft een fijne stem die altijd zuiver zingt. Hij heeft een diep bewustzijn en een basisgevoel voor de esthetiek van filmmuziek. Daar komt nog een razend enthousiasme bij; respect voor de kunst, dat is zijn beroep; en een open geest", zei criticus VAK Ranga Rao ooit.

Op het hoogtepunt van Balasubrahmanyam's roem vulden liefdesbrieven, in bloed geschreven door zijn fans, zijn brievenbus. Indiase muzikanten roken meestal niet omdat ze denken dat het hun zangstem verpest; en veel professionele zangers zeggen dat ze geen koud water drinken of ijsjes eten. Maar Balasubrahmanyam verborg zijn rookgewoonten of zijn liefde voor een ijskoude drank nooit. Als hij om een ​​gekoelde frisdrank vroeg voordat hij naar de opnamecabine ging, zou dat nogal wat opschudding veroorzaken in de studio.

"Ik wil stoppen met zingen op de dag dat ik het gevoel heb dat het niet kan", zei hij ooit in een interview. Balasubrahmanyam ontving twee van de hoogste burgerlijke onderscheidingen van India, Padma Shri in 2001 en Padha Bhushan in 2011.