Hoewel de scheepsdoop van het schip Santokhi-Brunswijk 16 juli plaatsvond, ging het zeeschip SAN-BRUNS daadwerkelijk maandag met veel bombarie te water. De persconferentie gaf een kijkje in welke halsbrekende toeren de kapitein en zijn bemanning moeten uithalen om een weg te banen naar volle zee. Een smalle vaargeul, een grillige diepte en onverwachte onderstroom horen bij het ritueel. Bij buitensporige omstandigheden in de praktijk helpen sleepboten (een voor, een achter) het schip veilig de haven uit te loodsen. De president en de vicepresident deden een boekje open. En het blijkt grilliger dan gedacht. Een diepgewortelde cultuur van uitbuiting, zelfverrijking en hebzucht moet met wortel en tak worden uitgeroeid. Of de ernst nog niet tot ons was doordrongen, blijkt Suriname met een miljardenlast te zijn opgescheept. De Surinaamse economie is in een vrije val. Het zeeschip SAN-BRUNS is historisch van wal maar nog niet de haven uit. 

Dit is nog maar een topje van de ijsberg uit, hoe de president het noemt, ‘evaluatie’. Het gewicht dat daarmee uitgezonden wordt is arbitrair. Vele sporen uit het bronnenonderzoek zijn geen nieuw nieuws maar in afgelopen decennium herhaaldelijk de stem van vele roependen in de woestijn geweest zowel binnen als buiten DNA. In dit opzicht laat de president door zijn voornemen horen dat hij wil gaan voor behoorlijk bestuur en gezonde financiën. Dan is het zuur om te merken dat de lasten voor de aangekondigde 'quick fix' op de schouders van de hardwerkende Surinamer terechtkomen. Het gemakkelijkste prooi. 

Gelukkig wordt de een na de andere presidentiële commissies als sleepboten gebruikt om koers te houden. Evenwel heeft de betekenis: presidentiële commissie, een bittere smaak in de mond. Echter, het geloof dat de kapitein het schip kan loodsen naar volle zee en kan manoeuvreren door de woelige wateren, zal alleen stand houden en toenemen als alvast daadwerkelijke solidariteit wordt getoond door de nieuwe kapitein en zijn bemanning. Dit kan door alvast in te komen met o.a. de nodigde overheidsbezuinigingen, afstand doen van financieel zwaar drukkende privileges zijdens hoogwaardigheidsbekleders en daadwerkelijk daadkracht tonen door te faciliteren dat de Rechterlijke Macht de vervolging van de corrupten kan inzetten en achter de door corruptie verkregen vermogens aan te gaan. 

Dat is het punt, in leven roepen van een publieksraadpleging of 'crowdsourcing' naast de top down clubs misten we in de verklaring. Naast de waakhond van de democratie, is een spontane luis in de pels geen overbodige luxe als kritische begeleiders aan je zijde. De president mist hiermee de boot om alle schijn van ‘hogerhand’ naar het rijk der fabelen te verwijzen. Oké, wat er niet is kan nog komen. Er waait een nieuwe wind.

Er komt beweging in de samenleving maar het is de weg van de lange adem. Om het volk moed in te spreken, ontpopte Santokhi zich tot ‘vader des vaderlands’ en zei ‘het gaat goed komen’. Wij geloven dit ook. Hier wreekt het zich echter, dat zijn voorganger ook deze hoop voorstond. Met de kennis van nu wat ons duur is komen te staan, weten we dat in het verleden behaalde resultaten geen garantie zijn voor de toekomst. We zijn in ieder geval aan het begin van deze zeereis optimistisch en niet ongeduldig, zijn ook ready om te DOEn wat nodig is om alle zeilen bij te zetten voor een behouden aankomst, maar blijven evenwel waakzaam vanwege de geleerde lessen uit het recente verleden. We willen niet de beste stuurlui aan wal zijn, maar ook bemanning en één van de maatschappij waakhonden. 

Lang leve de sleepboten en de waakhonden!