Het is 'common knowledge' dat de telling van de RR-vertegenwoordigers een tijdje in beslag kan nemen en dat er veel in die periode gemarchandeerd wordt. De vraag is of het wel nodig is dat de NDP+ een dergelijke strategie, die misschien in het verleden gewerkt heeft, moet toepassen. Om een antwoord hierop te geven zal het IDOS een inschatting maken van het krachtenveld en aantonen dat het totaal geen zin heeft om de al arme overheid in de kosten te jagen door een VVV vergadering af te dwingen. In de VVV, waar de president bij gewone meerderheid van stemmen wordt gekozen, hebben in totaal 934 volksvertegenwoordigers zitting. Dat zijn 51 DNA leden, 765 RR leden en 118 districtsraadleden.

Om tot een schatting van het aantal volksvertegenwoordigers te geraken, is het IDOS als volgt te werk gegaan. "We hebben gekeken naar de stemmen, die op het niveau van de ressorten zijn uitgebracht. De stelling is, dat de kiezer die zijn stem uitbrengt op bijvoorbeeld de VHP ook kiest en stemt voor alle VHP kandidaten op ressortraad-niveau. Dit is niet alleen het stemadvies, die partijen aan hun kiezers geven, maar ook een gebruik in de Surinaamse politiek. Men heeft het gemakshalve over 'flogo alla'. In geval van de districten Para, Coronie, Brokopondo, Marowijne en Sipaliwini, waar we niet over die informatie beschikken, hebben we de ressortraad-zetels en de daarvan afgeleide districtsraadzetels toegewezen op basis van de door partijen gewonnen DNA-zetels en hoe deze zich ten opzichte van elkaar verhouden," zegt IDOS. 

De NDP en haar regeringspartner, zouden er volgens IDOS er goed aan doen om de huidige oppositie in de gelegenheid te stellen om de president en de vicepresident direct in DNA te doen kiezen. Het creëren van oponthoud door een gang naar een VVV af te dwingen, legt namelijk totaal geen zoden aan de dijk en zorgt alleen maar voor onnodig hoge kosten, die het land bovendien ook niet kunnen dragen. De oppositionele partijen hebben een absolute meerderheid in deze volksvertegenwoordigende vergadering.