Venezuela heeft voor US$ 1 miljard aan goud bij de Bank of England.
Venezuela heeft een gerechtelijke procedure gestart tegen de Bank of England om te proberen haar te dwingen Venezolaans goud ter waarde van € 930 miljoen (US$ 1 miljard) vrij te geven. De bank blijft het goud houden na Britse en Amerikaanse sancties tegen Venezuela.

Venezuela zegt dat het wil dat de Bank of England een deel van de Venezolaanse goudreserves verkoopt om de fondsen te gebruiken om de verspreiding van het coronavirus te bestrijden. Het zegt dat het ermee heeft ingestemd dat het geld rechtstreeks naar de VN wordt gestuurd om ervoor te zorgen dat het niet voor andere doeleinden wordt gebruikt. Het vraagt ​​dat de middelen worden overgemaakt aan het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties (UNDP) om de aankoop van voorraden zoals medische apparatuur voor de bestrijding van Covid-19 te beheren.

Het juridische gekibbel komt voort uit de vrees voor het vermogen van de afbrokkelende gezondheidszorg in Venezuela om de uitbraak aan te pakken. Juridische documenten zeggen dat de bank wil dat de overmaking wordt gedaan voor 'noodgevallen'. Caracas diende op 14 mei een juridische claim in bij een Londense rechtbank. "Met levens op het spel, is dit niet het moment om te proberen politieke te scoren", zei Sarosh Zaiwalla, een in Londen gevestigde advocaat die de Centrale Bank van Venezuela vertegenwoordigt, in een verklaring.

De Bank of England is de op één na grootste goudbewaarder ter wereld, met ongeveer 400.000 goudstaven - alleen de New York Federal Reserve heeft er meer. Het heeft één van de grootste goudkluizen ter wereld en is er trots op dat er in zijn meer dan 320-jarige geschiedenis nooit goud is gestolen. Centrale banken van een aantal landen gebruiken het om hun nationale goudreserves op te slaan en Venezuela is daar één van.

Venezuela wil zijn goud
Ondanks de olierijkdom van het land, zit de economie van Venezuela al jaren in de vrije val door een combinatie van wanbeheer door de regering en corruptie, nog verergerd door internationale sancties. Aangezien Venezuela behalve olie heel weinig produceert, moet het goederen uit het buitenland importeren, waarvoor het toegang tot buitenlandse valuta nodig heeft. Maar met de olieproductie die nu een fractie is van wat het ooit was, zijn de deviezenreserves van Venezuela aan het slinken.

De regering van president Nicolás Maduro besloot enkele van de goudreserves die bij de centrale bank in Venezuela waren aangehouden, te verkopen aan haar bondgenoten in Turkije, Rusland en de Verenigde Arabische Emiraten. Maar de VS, die de regering van Maduro niet erkent, waarschuwde vorig jaar "bankiers, makelaars, handelaren en facilitators" om niet te handelen in "goud, olie of andere Venezolaanse goederen die door de Maduro-maffia van het Venezolaanse volk zijn gestolen".

Venezuela is naar verluidt doorgegaan met de verkoop van goud aan zijn bondgenoot Iran, dat ook onder Amerikaanse sancties valt, maar toch bereikten de internationale reserves begin dit jaar een dieptepunt van 30 jaar, onthulden cijfers van de Venezolaanse Centrale Bank.
Het land heeft geld hard nodig en ziet het goud dat in de kluizen van de Bank of England is opgeslagen als de oplossing.

Venezuela benaderde de Bank of England eind 2018 voor het eerst. Minister van Financiën Simón Zerpa en de president van de Centrale Bank, Calixto Ortega, reisden naar Londen om te eisen dat Caracas het goud terug naar Venezuela mocht brengen. In januari 2019 heeft de Bank of England het verzoek afgewezen. Alles wat het publiekelijk zei, was dat het geen commentaar gaf op klantrelaties.

Het besluit kwam echter slechts enkele dagen nadat Maduro's rivaal, Juan Guaidó, zichzelf tot president had verklaard, met het argument dat de verkiezingen van 2018 die Maduro aan de macht hadden gebracht, frauduleus waren geweest. Guaidó, die snel werd erkend als de legitieme leider door meer dan 50 landen - waaronder het Verenigd Koninkrijk en de VS, vroeg de Bank of England het goud niet over te dragen aan de regering van Maduro, met het argument dat het voor corrupte doeleinden zou worden gebruikt.

De toenmalige Britse minister van Amerika, Alan Duncan, zei dat de beslissing een zaak was van de Bank of England en haar gouverneur, maar voegde eraan toe dat "ze ongetwijfeld rekening zullen houden met het feit dat er nu een grote aantal landen over de hele wereld die de legitimiteit van Nicolás Maduro in twijfel trekken en die van Juan Guaidó erkennen". Tegelijkertijd lobbyden Amerikaanse topfunctionarissen - voor wie president Maduro al lang een doorn in het oog is - ook bij hun Britse tegenhangers om de regering van Maduro af te sluiten van haar buitenlandse activa.

Hoewel de Bank of England nooit verder ging dan te zeggen dat zij geen opmerkingen maakte over klantenrelaties, wordt aangenomen dat internationale sancties tegen Venezuela en voorschriften ter voorkoming van witwassen haar besluit hebben beïnvloed. Het aanbod van Venezuela om de middelen rechtstreeks aan de VN te laten overmaken, is bedoeld om die voorschriften te omzeilen.