Het a-nationaal vonnis welke is geveld in het decemberproces heeft een beweging wakker gemaakt die onvoorzien en onvoorspeld was. Wat het volk in de nacht van zaterdag op zondag heeft getoond is historisch. De opkomst was overweldigend, alhoewel toevallige Twitteraars en gekleurde media ons anders willen doen geloven.

Grote delen van het volk hebben duidelijk laten blijken het vonnis van de Krijgsraad als een aanval op de Staat Suriname te ervaren. Het vonnis is meer dan een vonnis voor de persoon Bouterse, het wordt gevoeld als een vonnis tegen de Staat. Niet de persoon Bouterse is te schande gezet, maar ook het instituut van de President en daarmee het land Suriname.

Dat dit proces een politiek proces is, valt niet te betwijfelen. Keer op keer heeft de Krijgsraad vreemde beslissingen genomen, bijvoorbeeld:

1. Het terzijde leggen van een geldende wet, de amnestiewet, door de Krijgsraad door het heel ruim en naar eigen inzicht interpreteren van een andere wet.

2. Terwijl eerst is aangeven dat het Constitutioneel Hof de amnestiewet moet toetsen. De Krijgsraad heeft daarom het proces zelf opgeschort.

3. Daarna is de Krijgsraad alsnog zelf op de stoel van het Constitutioneel Hof gaan zitten om de amnestiewet toch zelf te toetsen. De uitkomst was het niet van toepassing verklaren van bepaalde delen van de amnestiewet, zodat het proces toch door kon gaan.

4. Wanneer de Wet Constitutioneel Hof is goedgekeurd en eindelijk afgekondigd, zodat de toetsing alsnog zou kunnen plaatsvinden, wordt tenslotte snel een vonnis op een onaangekondigd moment gewezen.

Deze feiten zijn slechts een paar van de tal van punten die vraagtekens opwerpen over hoe het proces eraan toe is gegaan. Hoewel men wil doen voorkomen dat men binnen recht en regelgeving heeft gehandeld, is het bevreemdend dat geen enkel rechtsinstrument ten bate van de verdachte heeft mogen baten. De meeste argumenten en ontlastende bewijzen van de verdediging zijn niet eens meegenomen in het besluit van de rechter.

Maar wat men niet had verwacht is dat het volk dit vonnis, en de duidelijke regie van buitenaf, als verraad tegen het land zou ervaren. Het vonnis heeft velen wakker geschud. Velen die deze zaak volgen en zelf geen deelgenoot zijn van de Nationale Democratische Partij, hebben ingezien hoe oneerlijk dit proces is geweest. En dat heeft wel ervoor gezorgd dat de doorsnee Surinamer wakker is geschud. Een deel heeft dat al tentoongesteld, maar een groot deel zal dat nog laten blijken. Deze beweging zal niet meer te stoppen zijn. Het vonnis dat door het volk op 26 mei zal worden toegewezen, zal dan weer historisch zijn. Trouwens de weg die bewandeld zal worden zal altijd binnen wet en recht zijn. De volksuitspraak op 25 mei 2020 zal, in tegenstelling tot dit a-nationaal vonnis, wel rechtskracht bezitten.