Gevluchte Venezolanen snijden Valentijnsbloemen in Colombia

Terwijl miljoenen Amerikanen zich voorbereiden om Valentijnsdag met bloemen te vieren, zullen veel van die bloemen worden geplukt en verpakt door Venezolaanse migranten die voor een minimumloon werken na het ontvluchten van geweld en economische instorting in hun thuisland.

Honderdduizenden Venezolanen, die thuis werden geconfronteerd met groeiende tekorten en hyperinflatie, zijn gevlucht naar het naburige Colombia, 's werelds tweede grootste bloemenkweker. Het Andesland is goed voor driekwart van de bloemen die in de Verenigde Staten worden ingevoerd voor Valentijnsdag.

De uittocht van Venezolanen omvat ingenieurs, artsen en andere professionals. Velen hebben informeel werk gevonden bij het oogsten van koffie, serveren in restaurants en het besturen van Uber-auto's. Nu hebben duizenden seizoensarbeid gevonden in de bloemensector, die op 14 februari zo'n 35.000 ton producten naar de Verenigde Staten zal sturen.

Angy Velasco, die dozen met bloemen inpakte op een boerderij in Chia ten noorden van de hoofdstad Bogota, zei dat ze twee maanden geleden naar Colombia was gevlucht om werk te zoeken. "Ik moest gedwongen komen vanwege de situatie in mijn land", zei Velasco, een voormalige verzekeringswerker. "Het is heel raar geweest omdat ik mijn hele leven in Venezuela heb geleefd."

De 19-jarige verdient het maandelijkse minimumloon gelijk aan ongeveer US$ 276, veel meer dan de US$ 2,20 per maand die ze zou krijgen als ze het minimumloon in Venezolaanse bolivars had ingewisseld voor dollars op de zwarte markt. Zij en andere Venezolaanse werknemers in de kas waren terughoudend om met persbureau Reuters te praten uit angst gestigmatiseerd te worden door Colombianen. "Ik weet dat Venezolanen terug willen naar ons eigen land ... Het is moeilijk voor ons allemaal, maar we moeten verder gaan," zei ze.

Colombia is de Latijns-Amerikaanse natie die het hardst wordt getroffen door de golf van emigratie van zijn oostelijke buur. Het aantal Venezolanen in Colombia is in de tweede helft van 2017 met 62 procent gestegen tot meer dan 550.000, meldde de Colombiaanse migratieautoriteit afgelopen maand. Minder dan een vierde van die mensen heeft een visum. De meesten komen over de poreuze grens van 2.219 km tussen de twee landen.

"Dit jaar zijn er een groot aantal Venezolanen die op zoek zijn naar werk", zegt Dayana Rodriguez, een Colombiaan die toezicht houdt op het snijden en verpakken van bloemen in Rio Frio, de bloemenboerderij waar Velasco werk vond. "Hier geven we ze kansen zolang ze voldoen aan de bedrijfsvereisten."

Velen in Colombia vinden dat ze een schuld aan Venezolanen zijn verschuldigd. Honderdduizenden Colombianen verhuisden in de jaren tachtig en negentig naar Venezuela, ontvluchtten gewelddadige conflicten in hun land en werden aangetrokken door banen in de toen bloeiende sector van de OPEC-landen.

Venezolaanse migranten hebben te maken gehad met geweld in grenssteden waar sommige bewoners zich zorgen maken over concurrentie voor banen en toenemende diefstal. De Colombiaanse regering heeft er echter op aangedrongen dat zij hen zou verwelkomen.

Het ministerie van Buitenlandse Zaken zei dat het zich zorgen maakte over het misbruik van Venezolanen in Colombia en dat vorige week bijna 600 bedrijven een boete kregen omdat ze Venezolanen onder het minimumloon in dienst hadden.
"We kunnen de vrijgevigheid van dat land met Colombianen nooit vergeten", zei minister van Buitenlandse Zaken, Maria Angela Holguin. "Er zijn 4 miljoen Colombianen of Colombiaanse kinderen in Venezuela, dus we moeten grootmoedig zijn."

Nu de crisis in Venezuela verergert, is er geen einde in zicht om het tij van migranten te keren. De Colombiaanse landbouwminister, Juan Guillermo Zuluaga, zei dat de regering bezig was om na te gaan hoeveel Venezolanen in de agrarische sector werkten. Bloemen en sommige andere producten worden het hele jaar door geoogst, maar arbeiders roteren afhankelijk van het seizoen tussen gewassen. "Het is een humanitair gebaar om ze te ontvangen. We willen ze graag meer bieden, maar we moeten ook aandacht schenken aan onze eigen realiteit," zei Zuluaga.