Met de neus op de feiten gedrukt!

Met het wederom publiceren van de verhoogde stroomtarieven is eenieder weer in rep en roer na een week van enige stilte hieromtrent. De rust keerde enigszins terug, nadat de president had aangekondigd dat de verhoogde stroomtarieven voor enkele weken aangehouden zouden worden. Deze mededeling deed de president een dag voor de gehouden protestmanifestaties van de vakbeweging en andere maatschappelijke organisaties. Die gingen gewoon door met de geplande protestmanifestaties in tegenstelling tot de Vereniging Surinaams Bedrijfsleven (VSB) en andere delen van de vakbeweging die nog heil zien in het voeren van dialoog met de president/regering.

In een interview met radio Apintie is door de directeur van de EBS aangegeven dat de stroomtarieven niet door de EBS worden bepaald noch verhoogd. Duidelijk is het dan dat het wederom publiceren van de verhoogde stroomtarieven door de EBS, in opdracht van de regering (president /NH) is geschied. Het ingaan van deze tarieven is dus een feit, het dialoog van de VSB en KKF ten spijt.

De VSB heeft aangegeven teleurgesteld te zijn in deze handeling van de regering. De vraag is of men nu pas deze handelingen meemaakt. Ik denk aan het Financieel Economisch Platform (FEP) dat bij aanvang van deze regeertermijn werd ingesteld met daarin ook vertegenwoordigers van de VSB die de regering moest adviseren bij de te ondernemen stappen aangaande sociaal maatschappelijke en economische aspecten. Al in een vroeg stadium hield de FEP op te bestaan, nadat bleek dat de adviezen terzijde werden geschoven door de regering. Daarna werd de VSB tezamen met de vakbeweging en andere deskundigen weer aangetrokken door de regering om zitting te nemen in een team dat zich moest buigen over de stroomtarieven. Weer bleek dat voordat het resultaat bereikt werd, de regering overging tot aankondiging van de verhoogde stroomtarieven. De deskundigen, vakbeweging en leden van de VSB trokken zich terug uit het team. Zo zijn er een aantal handelingen op deze wijze door de regering gepleegd en telkens werd de gemeenschap weer met de neus op de feiten gedrukt.

We worden nu geconfronteerd met de stijging van de valutakoers die ondanks de valutaveilingen niet stabiel is geworden. Hierover is er vaak genoeg ook advies uitgebracht dat niet werd opgevolgd door de beleidsmakers/regering. De vraag is of de instelling en het bestaan van de Sociaal Economische Raad (SER) enig nut heeft. We komen de vertegenwoordigers van de VSB hierin weer tegen. Hebben deze leden wel invloed als zeggenschap binnen deze raad, zijn ze symbolisch aanwezig of worden zij slechts geaccommodeerd om een graantje mee te pikken, zodat zij zich onder alle omstandigheden koest houden? Vanuit de zijde van de SER is er nauwelijks wat te horen over de besluiten die tot nu toe zijn genomen door de regering.
IN ELK GEVAL WORDEN WIJ MET DE NEUS OP DE FEITEN GEDRUKT!

Clyde Welles