column: In schril contrast met sociaal contract

Antoine Brahim, de nieuwe directeur van Academisch Ziekenhuis Paramaribo (AZP), is bij velen bekend als iemand die over goede kwaliteiten beschikt. Ook in de rallysport is hij een graag geziene persoonlijkheid. Hij heeft topposities bekleed in het bedrijfsleven en daarvoor ontvangt hij ook een topsalaris. Tot zover is er niks fout. Dit zijn gangbare zaken in het bedrijfsleven.

Maar het Academisch Ziekenhuis dat zijn salarissen niet eens kan betalen, zonder steun uit de staatskas, is een ander verhaal. In een ziekenhuis staat de mens centraal. Hoe geweldig de directie ook is, zonder de kundigheid, inzet, liefde en mededogen van verpleegkundigen, artsen, administratief en technisch personeel en alle andere dienstverleners, valt er geen enkel succes te behalen. Iedereen is hard nodig om de kwaliteit van het leven van mensen die ziek zijn, te kunnen verhogen. Het werk dat wordt verricht, is bijna onbetaalbaar.

Directeur Eddy Joemmankhan heeft voor minder dan SRD 15.000 per maand met zijn team en medewerkers klaargespeeld om het ziekenhuis naar een hoog niveau te tillen. Er is veel werk verzet om de dienstverlening op te voeren en de voorzieningen te verbeteren. Dit is het vertrekpunt om het bedrijf naar grotere hoogten te brengen.

Een salaris van ruim US$ 19.000 per maand (ongeveer SRD 63.000) is buiten proportioneel voor een directeur van AZP. Zeker omdat het ziekenhuis dat niet kan betalen. Daarom zal het geld uit de staatskas worden gehaald. Verder staat in het contract dat er twee maanden bonus uitbetaald zal worden per jaar. Op maandbasis is de vergoeding SRD 80.000. Daarnaast krijgt de nieuwe directeur op zijn zestigste 72% van het bedrag als pensioen. Voor dit percentage moet een ambtenaar ruim 30 jaar werken.

En waarom moet er zo een hoog bedrag worden toegekend aan een directeur van AZP? Omdat het bedrijf het kan betalen en het past in het Fiso-systeem? Om mensen corruptie-ongevoelig te maken? Dan moeten meteen alle salarissen en secundaire voorwaarden proportioneel worden opgevoerd bij douane, politie, militairen, rechters en personen op invloedrijke posten.

Wie mag nu bepalen of de nieuwe directeur SRD 63.000 per maand mag verdienen? De minister van Volksgezondheid heeft dat niet bepaald. De Raad van Ministers heeft hier ook geen inbreng in gehad. Uiteindelijk is het besluit genomen door de president himself. Het tekenen van deze presidentiële resolutie is in schril contrast met het sociaal contract dat in mei 2010 is getekend met het volk.

Nita Ramcharan