NASA zoekt baan voor ruimte-afval

Steeds meer puin van de ruimte komt naar de aarde. Vorig jaar viel er een ter ziele gegane NASA satelliet en dit jaar een mislukte Russische ruimtesonde. Het zijn de meest opvallende tekenen dat er een hoop rommel in de ruimte is.

Terwijl de kans dat iemand op Aarde zal worden geraakt klein is, wordt de dreiging op botsingen in de ruimte veel groter. Ruimte-afval of brokstukken daarvan kunnen in botsing komen met werkende satellieten of met het Internationaal Space Station. Een recent rapport van de Nationale Research Council maakte bekend dat de dreiging steeds groter wordt.
De non-profit organisatie, die advies geeft over wetenschappelijke aangelegenheden, concludeert dat het probleem van de buitenaardse rommel een punt heeft bereikt -als er niets wordt gedaan- waarop een reeks van botsingen uiteindelijk de onderste baan om de aarde onbruikbaar zal maken.

"NASA neemt het heel serieus," zegt Mason Peck, hoofd technoloog bij de Nationale Lucht- en Ruimtevaart Dienst. "Het wordt een steeds belangrijkere kwestie." Er is een eenvoudige oplossing voor het probleem: Verwijderen van de ruimte junk, vooral de grote stukken, voordat ze met elkaar botsen en breken in kleinere. Onderzoekers dragen een verscheidenheid aan creatieve oplossingen aan. Een optie is om de eigenzinnige items in netten te slepen naar de atmosfeer van de aarde, waar ze ongevaarlijk worden verbrand. Ook het schieten van het puin met lasers vanuit de aarde is geopperd. Niet om de rommel op te blazen, wat alleen maar meer puin zou opleveren, maar om ze te duwen naar veiligere banen of in de atmosfeer.

20.000 stuks in een baan
Vorige week maakten onderzoekers van een top Zwitserse universiteit, het Federaal Instituut voor Technologie in Lausanne, bekend dat ze bezig waren met het ontwerpen van CleanSpace One. Het is een soort stofzuiger in de lucht, die in de buurt van een satelliet kan worden gebracht en met een grote klauw het puin grijpt, waarna beiden een vurige duik naar de dood maken. De stofzuiger kost ongeveer US 11 miljoen.
De Zwitserse hebben slechts twee satellieten in een baan om de aarde, elk kleiner dan een broodtrommel, maar ze maken zich zorgen over wat ze ermee moeten doen als deze over een paar jaar stoppen met werken. "We willen het schoonmaken voor onszelf", zegt Anton Ivanov, een wetenschapper bij het ruimtevaartcentrum van het instituut.

De luchtmacht volgt momenteel 20.000 stuks ruimte troep inclusief oude raket-onderdelen en ‘dode’ satellieten. Op dit moment is het risico reëel, maar beheersbaar. Satelliet operators kunnen het puin nog ontwijken en beschermen hun satellieten om de impact van botsingen met kleinere stukken te weerstaan. Maar uiteindelijk, als er niet wordt opgeruimd, wordt de onderste baan om de aarde te gevaarlijk voor mensen en satellieten.

Afbreken brokstukken
De Verenigde Staten heeft ongeveer 500 grote brokstukken en Rusland het dubbele daarvan. Het gaat om puinstukken ter grootte van een Greyhound bus. Het afbreken van vijf of zes van de grote brokken per jaar, zou genoeg zijn om het waterval-effect tegen te gaan. Het wegwerken van tien per jaar zou de tij snel keren.

NASA is gestart met de financiering van het onderzoek om te komen met een aantal oplossingen. Terwijl technologie slechts een hindernis is, is de internationale politiek een grotere struikelblok. Space junk, ook al is het alleen maar troep, is nog steeds van het land dat het daar heeft geplaatst. Dus als de Verenigde Staten probeert om een gebruikt Russisch raket in een net te krijgen, zal Rusland hoogstwaarschijnlijk protesteren. Veel landen vrezen dat een grond laser die in staat is om satellieten te duwen, ook als wapen gebruikt kan worden.

"De VS alleen al zou de groei kunnen keren door de honderden dingen die we daar hebben gezet, aan te pakken. Die zijn onze verantwoordelijkheid," zei John Junkins, een professor in ruimtevaart techniek op de Texas A&M University. "Dat geeft ons de morele en technische plicht."