Illustratie: concacaf.com
Surinaamse voetballers van weleer hebben er alles aan gedaan om eens aanwezig te zijn op een FIFA-eindronde. Hoewel Suriname door de jaren heen over enkele zeer begaafde voetballers beschikte is het nooit gelukt om zich te plaatsen voor een eindronde. Of waren de uitschieters per keer te gering in aantal om doorslaggevend te zijn òf kreeg de selectie niet voldoende ondersteuning van de bond om succesvol te kunnen zijn. Hoe het ook zij, het nationale voetbalelftal is zelden zo dicht bij deelname aan een Wereld Kampioenschap (WK) geweest. Het is gebleken dat enkel talent -hoewel onontbeerlijk- onvoldoende is om succesvol te zijn in een professionele omgeving.

Sinds de introductie van Natio Nieuwe Stijl waarbij een professionele staf en dito voetballers zijn betrokken bij Natio, heeft Suriname grote stappen gezet om participatie aan dit felbegeerde toernooi te realiseren. Het is een win-win situatie voor de deelnemende partijen, want de spelers kunnen gezamenlijk bijdragen aan een sterkere nationale selectie en zich daardoor in de kijkers spelen bij grote clubs bij deelname aan grote toernooien (Gold Cup, Copa America en WK). Door goede prestaties zal Suriname stijgen op de FIFA-ranglijst en voortaan gekoppeld worden aan mindere tegenstanders, waardoor plaatsing voor een eindronde in de toekomst makkelijker zal gaan. Plaatsing voor een eindronde laat de kassa rinkelen voor de Surinaamse Voetbal Bond (SVB) en die middelen kunnen deels geïnvesteerd worden in de verdere professionalisering van het nationale elftal (uitbreiding van de technische staf en aanschaf van noodzakelijke hulpmiddelen) en in de ontwikkeling van het lokale voetbal.

De pioniers van deze transformatie van Natio hebben een sprong gewaagd in het diepe en zijn er bijna bekaaid van afgekomen. Even zag het ernaar uit dat het bouwproject Natio in de kiem zou worden gesmoord toen de eerste professionele bondscoach van Surinaamse origine, voortijdig de laan werd uitgestuurd. Enkele beroepsvoetballers waren niet bereid het amateuristische gedrag van het bestuur langer te dulden en hielden het na dat debacle voor gezien, waardoor de nationale ploeg even een terugval kende. 

Dankzij de noeste arbeid van Brian Tevreden de General Manager bij de Surinaamse Voetbal Bond (SVB) heeft het project deze kritieke fase overleefd en werd er een aanvang mee gemaakt om de organisatie van binnen uit geleidelijk aan te professionaliseren. De stappen die op dat vlak zijn gezet hebben er in geresulteerd dat meer professionals bereid werden gevonden om hun schouders te zetten onder het bouwproject. De hulp die ons voetbal krijgt van de professionals moet op de juiste waarde worden geschat. Spelers die vanwege de grote aanwas van voetballers niet opgeroepen worden door Nederland en spelers die door willekeur van bondscoaches ‘niet goed genoeg’ bevonden worden voor het Nederlandse elftal, zouden zonder deze optie nooit de mogelijkheid hebben om voor een nationaal elftal uit te komen. Sommigen van hen hebben op clubniveau aan alle mogelijke toernooien meegedaan, maar deelname aan het WK leek onbereikbaar. Nu hebben ze de gelegenheid om als kers op de taart, eens actief deel te nemen aan een WK.

Steeds meer landen maken gebruik van spelers die buiten het eigen land wonen en werken, ik zie dus niet in waarom dat hier te lande zo een issue moet zijn. Het is onvoorstelbaar dat mensen roepen dat de hulp die Suriname van deze professionals van Surinaamse origine krijgt, nadelig zou zijn voor het lokaal voetbal en dus afgewezen moet worden omdat die spelers geen Surinamers zouden zijn. Om even te relativeren: de spelers van wie gezegd wordt dat ze geen Surinamers zijn, zijn de zonen, kleinzonen of neven van mensen die hier in Suriname wonen. Zien we onze broers en zussen met hun kinderen die in het buitenland wonen niet als familie? Wijzen we hun hulp af, omdat ze nu een andere nationaliteit hebben en zoals een bekende zanger zich liet ontvallen: een optie zijn gaan zoeken? Laten we ophouden met benoemen wat ons scheidt en vooral vasthouden aan wat ons bindt!

Mireille Hoepel