Een oosterse mysticus zei eens:"vergeetachtigheid is zonde wanneer we vergeten wat niet alleen belangrijk is voor ons, maar ook voor een ander".

We zien de manifestatie van deze vergeetachtigheid in de interactie tussen de mensen onderling. Het uit zich dan aan het gebrek aan besef van waarde, namelijk menselijke waardigheid.

De mens is zichzelf minder gaan waarderen ten opzichte van de politici en politici zijn zichzelf gaan overwaarderen. Zo alleen kan een hiërarchie ontstaan waarbij er sprake is van 2 groepen mensen:
1. Hoogwaardigheidsbekleders en
2. Onderdanen

Een knecht kan nooit boven de keizer staan. En de keizer kan ook niet toestaan dat de knecht boven de keizer staat. Hoe kan de knecht werken voor de keizer, maar de keizer voelt zich onderworpen aan de knecht?

Doordat men de eigen waarde is gaan vergeten, heeft de geslepen knecht kans gezien om de waarde posities in het denkvermogen van de keizer te kunnen omkeren.

De knecht kan hierdoor nemen van de keizer wat hem niet toekomt, en maakt de keizer zwak en afhankelijk van hem omdat de keizer zelf de beruchte of discutabele knecht met een slecht verleden en heden in dienst heeft genomen.

We mogen als mensen onze posities in de maatschappij niet vergeten omdat we daardoor in de war raken van wie wat wel mag, en wie wat niet mag.

Surinamers, onze gedachten en overtuigingen over onszelf bepalen onze handelingen en daardoor onze realiteit.

Probeert u uw vergeetachtigheid te overwinnen en herinnert u zichzelf aan uw menswaardigheid. Laat u zich niet onderwerpen aan de wil van kwaadwillige knechten die u alleen maar door de illusie van superioriteit laten denken dat u zwak en afhankelijk bent.

Met het besef dat niet velen dit artikel zullen begrijpen, blijft mijn persoonlijk streven dat Surinamers hun daadwerkelijke eigen waarde terugvinden en zich als waardige keizers zullen opstellen.

Alles begint met een positief zelfinzicht.

Rumi Knoppel