In de afgelopen dagen zijn er enkele berichten rondgegaan betreffende de continuïteit van de operatieve zorg, constateert de NZR. Op 24 maart stuurde de vakgroep Anesthesiologie een schrijven naar de minister en directeur van Volksgezondheid, waarin werd aangegeven dat het punt was bereikt dat operaties uitgesteld moesten worden vanwege het niet voorradig zijn van de essentiële anesthesiemedicatie, welke centraal worden ingekocht door het Bedrijf Geneesmiddelen Voorziening Suriname (BGVS).

Ondanks het tijdig aangeven van de dreigende tekorten, zowel vanuit de ziekenhuizen als door de landelijke vakgroep, is de voorraad van bovengenoemde middelen niet tijdig aangevuld. Het BGVS c.q. het ministerie van Volksgezondheid geeft in een persbericht aan welke maatregelen zijn getroffen om het ontstane probleem zo snel mogelijk op te lossen. Groot is
echter de aan verontwaardiging grenzende verbazing dat de minister van Volksgezondheid de schuld van de liquiditeitskrapte van het BGVS in de schoenen van de ziekenhuizen wil schuiven, stelt de NZR.

1. De financiële problemen van de ziekenhuizen zijn geen recente. De minister van Volksgezondheid is als geen ander op de hoogte van de veel te lage zorgtarieven waar de samenleving optimale dienstverlening voor terugverwacht. Inderdaad is er in 2021 een afspraak gemaakt met de toenmalige minister van Financiën dat de ziekenhuizen ingaande 1 januari 2022 zelf zouden betalen voor de afgenomen medicatie bij het BGVS. De voorwaarde was daarbij wel dat de ziekenhuizen kostendekkende tarieven konden hanteren. Echter is de tussentijdse 3e klasse ligdag tarief aanpassing met 34% ingaande 01 januari 2022 enkel bedoeld geweest om de 25% CLO-loonaanpassing voor het ziekenhuispersoneel te compenseren.

De verdere onderhandelingen om te komen tot tussentijdse tarieven voor de overige zorgdiensten, die gemiddeld 30% van de ziekenhuis inkomsten uitmaken, zijn reeds lang afgerond. De goedkeuring voor de ondertekening van deze overeenkomst heeft maandenlang op zich laten wachten en is er van een betaling van de aangepaste overige zorgtarieven pas in maart/april 2023 sprake. Van de ziekenhuizen kan dan ook niet verwacht worden dat zij zich eenzijdig houden aan een afspraak, vooral omdat zij niet over de middelen daartoe beschikken, voert de NZR aan.

2. De huidige koersontwikkeling maakt het niet alleen voor het BGVS moeilijk, maar ook voor de ziekenhuizen om hetzelfde niveau van zorg te garanderen en/of dezelfde hoeveelheid materiaal en middelen in te kopen met hetzelfde SRD-tarief. Het getuigt dan ook niet van realiteitszin als wordt aangegeven dat de betalingsdiscipline van de ziekenhuizen de grondslag is van het huidige probleem.

3. Het probleem van de anesthesiemedicatie is slechts een symptoom van de werkelijke problematiek. Als de ziekenhuizen contant zouden moeten betalen voor alle afgenomen diensten, zouden zij dat ook moeten vragen van haar afnemers: indirect van de verzekeraars waarvan het Staatsziekenfonds (SZF) de grootste of direct van de patiënten, die het nu al heel moeilijk hebben. In het belang van de continuïteit van zorg met name naar de samenleving toe zijn de ziekenhuizen blijven praten met zowel het SZF als de regering. Moet echter de huidige lijn van denken van de minister gevolgd worden, dan zal per direct voor alle diagnostiek bijbetaald moeten worden, of het nu poliklinisch is of klinisch, aangezien de tarieven – ook de tussentijdse tarieven – ver achter lopen. De toegezegde financiële noodsteun van SRD 100 miljoen in juni 2022 is teruggedraaid en de in december 2022 beloofde interventie vanuit het ministerie c.q. de regering om tot een
oplossing te geraken is tot nu toe uitgebleven.

4. Het werkelijke probleem op nationaal niveau is: dat er veel te weinig geld rond gaat in de gezondheidszorg. Dat er inefficiënties zijn, zal de NZR niet ontkennen. De achterstand die er heerst is nu echter zodanig, dat we in een neerwaartse spiraal zijn beland. Het niet op tijd vrijmaken van geld voor het BGVS of ziekenhuizen, leidt nu tot nog hogere kosten en nog grotere inefficiënties vanwege de spoed- in plaats van reguliere bestellingen met hogere transportkosten. Ondertussen kunnen patiënten niet wachten. De schade voor hen is niet in geld uit te drukken.

De NZR doet een beroep op het ministerie van Volksgezondheid om niet met vingerwijzingen naar de ziekenhuizen te komen in de media en in plaats daarvan gezamenlijk en eensgezind te werken aan een structurele oplossing voor de financiele tekorten, in het belang van de continuïteit van de reeds beperkte zorg. Daartoe zou in dit specifiek geval het handig zijn geweest als het ministerie in conclaaf zou zijn getreden met de ziekenhuisdirecties, het BGVS, de
ziekenhuisapothekers en de vakgroep Anesthesiologie, ter bespreking van een duurzame oplossing, benadrukt de NZR.