Simons: Wetswijziging in gronduitgifte kwestie Inheemsen

De Nationale Assemblee (DNA) wil via verscherpte wetgeving de eerste stap zetten naar bescherming van onrechtmatige uitgifte van dorpsgronden. Gelijktijdig wil het parlement werken aan de erkenning van de dorpen en gemeenschappen. Dit zei Assembleevoorzitter Jennifer Geerlings-Simons tijdens de petitie-aanbieding door Inheemsen organisaties vandaag. “Wij zijn van mening dat de rechten van Inheemsen op de gronden zo vlug mogelijk geregeld moeten worden.”

De zevenjarige Sarah-mae Arichero uit Apoera bood Simons het document Wettelijke Erkenning rechten van Inheemse Volken in Suriname aan. De petitie komt van de Vereniging van Inheemse Dorpshoofden in Suriname (VIDS) en haar regionale werkarmen: de Samenwerkende Inheemse Dorpshoofden in Para (OSIP) en Kaliña en Lokono Inheemse dorpen Marowijnegebied. Zij hielden gisteren een vredesmanifestatie en hebben hun zorgpunten en wensen op papier gezet. OSIP-voorzitter Theo Jubitana las de petitie voor. Er zijn tien overwegingen meegenomen, zoals uitvoering van Internationale vonnissen, wettelijke erkenning als inheems volk en respect en bescherming van de collectieven rechten.

Simons wees de aanbieders erop dat het niet helemaal waar is dat Suriname de rechten van Inheemse Volken niet erkent. “In de L-decreten van 1982 staat dat er geen gronden mogen worden uitgegeven in de gebieden van Inheemsen en Marrons. Maar die wet heeft geen tanden.” Nog van de maand wil zij de aangepaste wet ingediend krijgen, om na het reces aan de wijziging te werken. Het betreft het Decreet Beginselen Grondbeleid van 15 juni 1982. Er is al drie jaar aan gewerkt.

De bevoegdheid van de minister wordt dan beperkt als het gaat om gronduitgiftes in dorpen. “Als we dit hebben gestopt, dan kunnen wij verder kijken. Ik sta hier honderd procent achter.” Tussen nu en de wetswijziging zijn de dorpen volgens Simons beschermd. Er zijn overgangsbepalingen opgenomen. Indien er geen activiteiten hebben plaatsgevonden, ingeval van oude uitgiftes, dan vervallen deze volgens de wetswijziging. “Indien er al is gebouwd, dan komen wij in ander vaarwater.”

Als korte termijn oplossing, denkt Simons ook aan een afbakening van de dorpsgebieden. De overheid kan dan geen rechten aan derden geven. De Assembleevoorzitter ging ook in op het statusprobleem van dorpen en gemeenschappen. Er zijn geen formele rechten om het dorp te organiseren of over de gronden te beschikken. Het parlement erkent dit als een acute zaak, die niet hoeft te wachten tot de formele eindoplossing. “Wat op korte termijn kan is: dat wij erkennen dat Suriname dorpen en gemeenschappen heeft. Sommige dorpen zijn van mensen die in stamverband leven. En dat alle gemeenschappen die wij kennen, recht moeten hebben op hun lokale grond- en ontwikkelingsgebied. Dit kunnen wij bij wet vastleggen.” Een dorp wordt dan een erkende juridische entiteit. Het kan bijvoorbeeld dan rechtmatig financieel profiteren van bepaalde zaken. Dit, vooruitlopend op het finaliseren van de totale wetgeving.

De petitieaanbieders konden zich voor nu terugvinden in de genoemde oplossingsmodellen. Jubitana gaf aan dat de Inheemsen volledig en effectief willen participeren in de nodige maatregelen die genomen moeten worden. “En dat we niet willen werken via geldverslindende, niet-effectieve tussenschakels of zelfs verstorende instellingen of pseudo-vertegenwoordigers.” De organisatie wijst erop dat samenwerking met hen kan via hun eigen structuren van het traditioneel gezag, het VIDS-Bureau.
Bij de petitie-aanbieding waren de Assembleeleden Patrick Kensenhuis en Jennifer Vreedzaam ook aanwezig. De aanbieders hebben ondersteuning gekregen van de bestuursleden van de Amazone Partij Suriname.

U kunt de petitie en het decreet over grondbeleid hier downloaden.

decreet_beginselen_grondbeleid.pdf     Petitie_9_augustus_2016.pdf