Mahindra Radhakishun
Mahindra werd op 28 februari 1955 geboren als eerste kind van wijlen Ing. Shewh Shawh Radhakishun en Roshnie Phoolmatie Debie Ramlakhan. Zijn eerst levensjaren bracht hij door als vrolijke en met liefde overstelpte peuter aan de Keizerstraat. Met zijn vriendjes sjeesde hij in een grote rode twee-peuter speelgoed auto door het grote plantagehuis in de stad Paramaribo, waar de familie toen woonde.

In 1962 verhuisde de familie naar het Pad van Wanica, op een terrein dat deel uitmaakte van de voormalige plantage Beekhuyzen. Daar verwisselde Mahindra van voertuig: hij speelde toen op het grote terrein tussen de koe Kamla en het stiertje Reddy Jheen, de huis (tuin-)dieren van zijn vader, met een trolley-trein op een meer dan 100 meter lange spoorbaan. Het treintje diende officieel als transport vehikel voor het bouwbedrijf van zijn vader, maar dat mocht de pret niet drukken. Menig neefje en vriendje heeft van het gevaarlijke en verboden spelen met de trein, een gebroken arm, been en/of enkel overgehouden.

Radika
Als lievelingszoon van vader en moeder, kwam de kleine Mahindra als omroeper in het kinderprogramma van Radika, waar hij van zijn vader al heel gauw liedjes als “Dikkertje Dap, zat op de trap” mocht aankondigen en mocht zeggen “Jeh hai Radika, Radio Dihaat ki Awaaz”. Al spoedig promoveerde Mahindra in het radiobedrijf en mocht hij op 14-jarige leeftijd, met zijn jongere zus en broer, Chitra en Rajendra, het MACHIRA tiener programma verzorgen.

Tot de huis- en tuindieren van de ouders hoorden ook kippen, waarvoor de kinderen vaak maïskorrels en overgebleven rijst mochten strooien. Mahindra had, tot ieders verbazing, ook een handelsinstinct. Hij begon, als tiener, een kippenteelt bedrijfje. Helaas lag de boze awari op de loer. De kippen, en daarmee het bedrijf, waren geen lang leven beschoren.

In 1971 overleed vader Shewh Radhakishun. Van de ene op de andere dag werd Mahindra de oudste man in huis, de oudste broer van een creatieve familie die angst had voor niets en niemand. Niet een makkelijke familie voor een jonge man met een zacht hart die het liefst conflicten uit de weg ging.

Passie
Maar ook het familiebedrijf Radika vroeg meer van de oudsten uit het gezin. Terwijl Mahindra nog lyceïst was op het Surinaams Lyceum (nu Miranda Lyceum), moest hij ook de nieuwsverzorging bij Radika op zich nemen toen de zus/nicht Saraswati het ouderlijk huis verliet na haar huwelijk.

In het eindexamenjaar koos Mahindra instinctief, alhoewel ongevraagd, meer voor het bedrijf dan voor het afstuderen van het lyceum. Daar heeft hij later, van 1982 tot 1987, toen hij met de familie in gedwongen exil in Nederland zat, toch wel spijt van gehad.

Als nieuwsman, en voor een belangrijk deel selfmade journalist, was Mahindra een succes. Menig een bekend journalist, bijvoorbeeld Abraham Behr, heeft met hem samen gewerkt. Bram vertelde overal hoeveel hij niet geleerd had van Mahindra!

Menig politicus is ook door Mahindra geïnterviewd. De anderen in het omroepbedrijf hadden vaak het vermoeden, dat Mahindra zijn mening en oordeel over wat de geïnterviewde politicus zei, gaf in de keuze van het Citaat van Mahatma Gandhi dat hij daarop liet volgen. Voor de goede orde, in bedrijfsvergaderingen heeft hij die beschuldigingen altijd ontkend, maar de twijfels daarover hebben altijd bestaan.

Hoogte- en dieptepunten
Mahindra was de eerste in de familie die zijn auto-rijbewijs behaalde. Hij was een goed chauffeur van de door zijn vader achtergelaten Amerikaanse Ford Galaxy. De buitenwereld dacht altijd dat hij heel lief was door zijn zus en de nichten Nadie en Shanti te rijden naar de bioscoop. Maar Mahindra de zakenman vroeg altijd wel wat voor zijn taxidiensten: zijn broodjes en thee moesten – naar hele specifieke richtlijnen en op de exacte tijdstippen - voor hem klaargemaakt en geserveerd worden, wachten zou sancties hebben (nog meer keren eitjes bakken en serveren).

Mahindra trouwde heel jong. Het feest duurde dagen, in de Shree Vishnu tempel en daarna in de B.S. het Park. De twee aspecten van Mahindra: spiritualiteit en genieten van feestjes. Hij werd al spoedig vader van twee zonen, Naveen en Kailash. Reena, de moeder van zijn kinderen, en zijn eigen moeder, zijn de twee vrouwen geweest van wie hij het meest gehouden heeft.

Een grote klap was het toen hij in 1982 zijn geliefd Suriname moest verlaten. Alhoewel hij als journalist bij Radio Nederland Wereld Omroep en bij het Dagblad Het Parool, alsook bij verschillende Surinaamse organisaties heeft gewerkt, heeft hij nooit die passie en missie gevonden die hij in Suriname bij en voor Radika had.

Na terugkeer naar het eigen land, dat hij niet meer terug kende, bleef hij zijn geliefde moeder helpen bij haar werk. Maar de vlam van zijn passie en missie voor radio en journalistiek was gedimd.

Bij de komst van zijn zoon Naveen naar Suriname, leek die vlam weer aan te wakkeren. Met Naveen werd voor Radika een media strategie opgezet, waarbij vooral gewerkt zou worden met de immer warme en vibrerende stem van Mahindra. Vader en zoon hebben met veel succes een test uitzending gedraaid.

Het is helaas daarbij gebleven.

Mahindra laat een diep bedroefde familie achter:
Roshnie Radhakishun-Ramlakhan, moeder
Naveen en Kailash Radhakishun, zonen
En zijn broers en zusters en hun gezinnen:
Chitra Radhakishun en gezin
Rajendra Radhakishun en gezin,
Anand Radhakishun,
Prem Radhakishun en gezin,
Suresh Radhakishun en gezin,
Nirmala Radhakishun

Dinsdagavond is de laatste dag (12e dag na crematie) van de 'baithak'. Er is alles aan gedaan om de ziel van Mahindra zo goed mogelijk te begeleiden op de reis naar zijn Schepper.