Een recent bezoek aan Suriname, heeft mij het werkelijke beeld van vandaag doen ervaren. Ik heb een dubbel gevoel aan overgehouden en ondanks dat het land nog steeds prachtig is om er te vertoeven, kan ik de tegenstellingen niet negeren.

Opvallend zijn hangjongeren voor de winkels. Kreten als "w’e pina", "mi skeer" en "nak mi wan …" zijn overal om je heen hoorbaar. Ze herinneren je eraan dat niet iedereen het even goed heeft.

Toch, wanneer je door de straten van Paramaribo loopt, de hoofdstad met het grootste bevolkingsaantal, zie je dat het leven er levendig en bruisend is. Er wordt flink geshopt, restaurants zijn drukbezocht. Bij evenementen/huisfeesten wordt er flink uitgepakt; zowat alles wordt uitbesteed, denk aan catering, feesttenten, etc.

Indrukwekkende (staats)gebouwen geven het beeld van Dubai. De files in het verkeer, tijdens en buiten spitsuren, geven je het beeld van drukke straten in New York. Je vraagt je dan af: Hoezo armoede? Hoezo geen welvaart?

De situatie in de stad met zijn drukke commerciële activiteiten en het bruisende leven lijkt misschien een schijnbare indicatie van economische welvaart, maar als je dichterbij kijkt, blijkt de realiteit anders: Achterstallig onderhoud van wegen en (school)gebouwen, kansloze gezinnen, mensen met meerdere banen hebben moeite om het hoofd boven water te houden. Het feit dat kinderen met alleen een flesje kraanwater naar school gaan, illustreert de ernst van de problemen die onder de oppervlakte liggen. Waar is onze trots, die Soso Lobi, I love Su?

Waar gaat Suriname naar toe?
De aankomende verkiezingen bieden kansen voor verandering van de schrijnende armoede en ongelijkheid. De verkiezingstijd vertoont alle tekenen van jacht naar stemmen… het gooien met modder tijdens de ondro oso’s come together, het uitjouwen van partijleden tijdens de meet- the-people-campagnevoering en de massameetings geven de sfeer aan van de verkiezingstijd. Het is schandalig te noemen dat de etnische tegenstellingen hoogtij vieren. De beloftes van politici tijdens de campagnes schijnen redding te brengen voor hun aanhang, maar vragen die er zijn over de geloofwaardigheid blijven strak overeind.

In deze tijd waarin verdeeldheid en etnische spanningen de overhand lijken te hebben is het zeer belangrijk dat de 'ware' leider moet opstaan en de focus legt op eenheid en verbinding. Dit zou de allereerste stap zijn om Suriname te verheffen naar een land waardij.

De realiteit is echter dat (bekende) leiders het nu druk hebben met hun slogans. Om maar enkele van die slogans te noemen: 'W’e Go Doro', A San O Kenki', Kenki A Systeem', 'A Njun Pasi' ... Mooie en veelbelovende kreten voor een weg naar verandering, maar eenvoudig te concluderen dat het (weer) dezelfde partijen zijn die in ruim een halve eeuw weleens aan het roer hebben gestaan. Hoe geloofwaardig is het dat de kundigheid en garantie aanwezig zijn dat zij het land naar hogere hoogtes kunnen tillen?

Hoe de dag van morgen zal uitzien, moeten we maar afwachten!

Hoe verder?
Een citaat van Einstein: Je kunt een probleem niet oplossen met de denkwijze die het heeft veroorzaakt.

"Van fouten leren" is gewoon een zwak bod om weer aan te treden: Suriname kan in deze crisisfase met hoge inflatie, enorme koersstijging etc. zich niet permitteren om een 'speeltuin' te zijn voor politieke- en bestuurlijke experimenten.

We moeten kiezen voor: Capabele bestuurders, met een sterke ethische achtergrond, die het vertrouwen van de bevolking kunnen winnen en tevens een visitekaart zijn voor ons in binnen- en buitenland. Het is cruciaal dat er niet alleen een solide basis komt van economische stabiliteit en infrastructuur, maar ook dat de gezondheidszorg voor iedereen betaalbaar is, en dat de veiligheid van de burgers en bezoekers gewaarborgd is.

Opgeleide en ervaren deskundigen spelen een essentiële rol in dit proces. Ze zijn de 'profvoetballers' van de samenleving wanneer het gaat om het aanpakken van urgente problemen en het onderzoeken van effectieve innovatieve oplossingen.

Tot slot
De toekomst van Suriname vereist een constructieve samenwerking tussen overheid, bedrijfsleven en de gemeenschap om gezamenlijke doelen te bereiken. Integer en no-nonsense leiderschap is een fundamenteel vereiste voor transparant beleid en uitvoering volgens wet- en regelgeving.

Professionals met de juiste expertise zijn essentieel om duurzame veranderingen te realiseren. Zij moeten kritische vraagstukken oplossen, strategieën en beleid ontwikkelen, die gericht zijn op economische stabiliteit, duurzame productie, sociale rechtvaardigheid en veiligheid.

De woorden van het Witte Huis, "Come and see it yourself," kunnen dan en slechts dan een krachtige uitnodiging zijn voor investeerders en bezoekers om te laten zien wat Suriname te bieden heeft.

T. Sansaar