Column: Kiezen met het hart

Sinds enkele jaren is het voor spelers die een vreemde nationaliteit bezitten, - maar door geboorte gerechtigd zijn voor Suriname uit te komen of van wie de ouders of grootouders in Suriname geboren zijn-, mogelijk opgeroepen te worden voor het Surinaamse voetbalelftal. Elke topsporter hoopt vroeg of laat een oproep te krijgen voor het nationale elftal en uiteindelijk geselecteerd te worden om de krachten te meten op regionaal of mondiaal niveau. In Europese landen waar de sportbeoefening professioneel geschiedt, is er vaak een overschot aan goede sporters, waardoor velen vaak teleurgesteld moeten worden. Veelal zijn het de spelers die actief zijn bij topclubs in de beste competities in Europa, die hoge ogen gooien voor een plek in de eindselectie van de verschillende landen. In Nederland is het dus niet anders en worden de spelers die vallen onder de eerder genoemde categorie, opgeroepen voor Oranje. Je moet dus crème de la crème zijn of moet je een connectie hebben, om de eindselectie van Oranje te halen.

Het kan dus gewoon gebeuren dat spelers die heel goed presteren bij hun club in de middenmoot, buiten de boot vallen, omdat ze de zoveelste zijn in de pikorde van spelers op die bewuste positie. Helaas zitten een aantal spelers die gerechtigd zijn om voor Natio te spelen, in de hierboven geschetste situatie. Erger nog, wordt het gros dat in aanmerking kan komen voor een sportpaspoort, over het hoofd gezien. Deze groep zou dus nooit de gelegenheid kunnen krijgen om eens mee te doen aan de wereldkampioenschappen voetbal, ware het niet dat ze met een sportpaspoort voor Suriname kunnen uitkomen. Menigeen zou dan geneigd zijn te verwachten dat de kans om toch eens aanwezig te zijn op het belangrijkste voetbalevenement ter wereld met beide handen zou worden aangegrepen door deze groep. Een kleine groep die zich bewust is van deze unieke mogelijkheid, heeft zich meteen bereid verklaard om Natio te komen versterken. Enkelen hebben na lang wikken en wegen alsnog het ja-woord gegeven, terwijl er nog een groep is die de kat uit de boom kijkt. Helaas heb je ook spelers die weigeren om voor Natio uit te komen.

Ondanks de omstandigheid dat dit proces al Jaren gaande is, twijfelen enkele goede spelers nog steeds om bij Natio aan te sluiten. Volgens de verantwoordelijke voor de werving, zullen spelers niet gesmeekt worden om voor Natio uit te komen. Op de vraag aan de bondscoach wat hij zal doen om meer kwalitatieve spelers aan te trekken antwoordt hij dat spelers met hun hart moeten kiezen voor Natio, dus zal er geen verdere actie ondernomen worden. Hoewel het natuurlijk mooi is wanneer mensen dingen doen vanuit het hart, want dan is er veel liefde bij betrokken, zou het beter zijn als de rede ook erbij betrokken wordt. Indien spelers ook hun denkvermogen inzetten bij het afwegen van de opties, zal dat zeker leiden tot de juiste beslissing. Wanneer blijkt dat je al Jaren een bepaald niveau haalt, maar toch geen oproep krijgt voor Oranje, kan je stilletjes blijven hopen, zonder dat de kans echt komt. Echter kan je ook de knoop doorhakken en Natio komen versterken, want de kans om daadwerkelijk mee te doen is hier reëel.

Natuurlijk is elk begin moeilijk en moet er nog heel wat gebeuren op organisatorisch vlak, maar daartoe is de aanzet al gegeven met de nieuwe rol die Brian Tevreden vervult. De huidige groep professionals die uitkomt voor Natio, aangevuld met degenen die later dit jaar zullen aansluiten, worden in staat geacht de nodige prestaties te leveren. Als de prestaties niet uitblijven, dan zullen spelers vanzelf de toenadering zoeken. De kunst is dus om de groep geen strobreed in de weg te leggen, maar op alle fronten volledig te ondersteunen. Ook al kunnen er niet meteen reuzenstappen gemaakt worden, lijdt het geen twijfel dat Natio geleidelijk aan zal uitgroeien tot een optie die spelers serieus zullen overwegen.

Mireille Hoepel