Column: Borrelpraat no. 801

“Bouta verdwijn.”
“Echt niet. Hij wacht totdat dat idiote bouwsel op het terrein van het militair ziekenhuis af is. Dan gaat hij daarin.”
“Klets man! Ik heb jullie gezegd: mijn Baas, mijn leider van de revo, mijn ex-president, mijn voorzitter van de grootste partij gaat niet achter tralies zitten.”
“Da wan opruru yungu kuli boi kon n’a fesi daar op de ‘massameeting’ te Leonsberg, dan a taki dat die wanstaltige cel in aanbouw bedoeld is voor Chan.”
“Bezopen figuur! Gelukkig hebben tante Ienke en de street-jurist, meester Ozie, de woorden van betrokkene meteen gecorrigeerd.”
“Het beste van die luidruchtige woorden daar te Leonsberg, vond ik waar tante Ienke vlam a journalist, ai, mi ben lob’a pisi dati.”
“Inderdaad, schitterend: 'Was je daar? Was je daar? He? Heb je gezien of hij heeft geschoten? Nee, je was dus niet daar, dan beschuldig je de heer B?”
“Ik wacht op die poku ervan, net als die gevleugelde uitspraak van Doew’t tijdens Covid.”
“O ja: ‘jij met je tequilla-party, doew’t, ehe, ehe, doew’t, doew’t, ehe, ehe, je gaat zien waar je wakker gaat worden, ehe, ehe, doew’t, ehe, ehe…”
“Vincent, een shot tequilla voor mijn vriend hier, want dan houdt hij op met vals zingen.”
“Dan die nieuwe: ‘was je daar, jah, jah, was je daar en niet half gaar? Jah, jah, was je daar, wat doe je raar! Zet je gas op ‘spaar’ en vaar….”
“Ja, ja, is mooi zo. Maar waar is hij?”
“Wie weet waar Wesi Wouta woont? Wesi Wouta woont waar Wesi Wouta wonen wil.”
“Ze hebben ons volgens mij weer eens gigantisch voor de gek gehouden.”
“Mij niet. Sinds dat geheime gesprek te Leonsberg net na de verkiezingen van 2020, wist ik dat onder andere deze zaak besproken en beklonken was.”
“Dus nu moet er een opsporingsbevel komen van de twee die zich hebben onttrokken aan de arm der wet, dan weet een ieder dat ze officieel gezocht worden en dat wie hen helpt onderduiken, wegduiken, afduiken, achterduiken, ontduiken, verduiken, bovenduiken en induiken ook strafbaar is.”
“Ik vind dit allemaal maar waste of time. Ophalen die veroordeelde, zoals meester Bollie zegt, en opsluiten, klarie.”
“Tijdens de revo zei betrokkene eens tijdens een meeting op het Plein: ‘mi na Ingi, mi kon’ moro den ala’ en zie: die kleine Indiaan van Kasawinika is ze weer eens te slim af geweest.”
“Ik vind dit maar één grote rotzooi.”
“Als je een grote politieke macht hebt, inclusief een stel heethoofden die met zware wapens en explosieven weten om te gaan, en die hoogstwaarschijnlijk ook hebben, is dat wat meester Bollie zegt wel waar, wel terecht, maar ga het uitvoeren.”
“Daarom ging er echt een golf van opluchting door de rijen van de samenleving, vóór en tegenstanders, toen bleek dat op die vrijdag de vogel gevlogen was en ergens, binnen- of buitenlands, een zachte landing had gemaakt.”
“Ik vind het maar een laffe daad, dat getuigt niet van manmoedigheid.”
“Vind ik ook, maar als de Sheriff met zijn deputy met haar handtas, en met hun ‘posse’ achter je aan zitten, dan spring je met je ex-lijfwacht snel op je paard, jullie geven je knol de sporen en gaan in galop de stad  uit, zo: ‘kataklop, kataklop, yoehie, kataklop, Dijkie, yu no fergiti mi Morello…”
“Nee Baas, a dya.”
“Beste jonge vriend in ons midden, wil je overleven, zeker op het politieke of militaire slagveld, dan moet je op het juiste moment dokken of wegsprinten. Laat die vuurvreters maar schietend op de vijand af gaan.”
“Dus meester, u bedoelt: liever een levende lafaard dan een dode held.”
“Nogal cru gezegd, maar daar komt het op neer. Als het moment daar is, heb je de volgende mogelijkheden: je laatste kogel voor jezelf gebruiken, je overgeven of de benen nemen, of als je enige macht hebt: onderhandelen.”
“Maar dat zei hij in dat laatste gesprek toen hij met ietwat dikke tong via LimFM inbelde.”
“En toen had hij het over een zachte landing en gesprekken middels liaisons of zoiets.”
“In militaire termen is een liaison officier een soort onderhandelaar tussen militaire diensten als er een issue tussen hen is, een soort mediator of bemiddelaar. En op dat moment werd er dus middels tussenpersonen onderhandeld over een zachte landing, nu blijkt dat dat waarschijnlijk een vrije aftocht was.”
“Maar het recht heeft dan niet gezegevierd; de man loopt ergens lekker vrij rond.”
“Klopt helemaal, maar een zekere common sense heeft wel gezegevierd. Want wij wonen en werken hier en niet in de comfortzone aan de Noordzee.”
“Waar ze een maffiabaas Taghie wel mooi konden arresteren in Dubai, maar zijn berechting geeft ze daar alleen maar problemen.”
“Niet in hun interne juridische perikelen bemoeien, beste Ron, net zoals je het ook niet juist vindt dat die Spangenspong en anderen van daaruit in onze kwesties komen bemoeien, en ons tegen elkaar ophitsen, al is hij een kundig jurist.”
“En wat nu? Hoe moeten we verder?”
“We hobbelen rustig voort naar de komende verkiezingen, waarvan de kaarten in feite al geschud zijn.”
“Wat bedoelt u, meester?”
“Kijk even door dat rookgordijn heen: beide partijen laten ons mooi naar links kijken en met elkaar ruziën, terwijl den set’den tori netjes op rechts.”
“Ach nee, onzin, kletspraat, leuterkoek.”
“Dan hoe kan zo een seniore man onder de neus door van alle inlichtingendiensten en van de top-veiligheidsadviseur van de president, zo ‘whoeps’ verdwijnen? Kom nou!”
“Dus u wilt me zeggen, meester, dat a tori disi set’kon netjes tussen de grote boys.”
“Natuurlijk, kom nou, stel je voor! Zo van: jij houdt jouw driftkikkersclub rustig, zelfs Osi werd telefonisch tot orde geroepen, en ik laat je dan met rust. En we gaan ons beiden voorbereiden op de verkiezingen. De inzet is dat we samen minstens tweederde halen.”
“Maar dan kunnen ze beiden de president, de VeePee en DNA-voorzitter bepalen, mijn hemelse genade! Dat nooit! Vincent, een double shot, hier word ik niet goed van.”
“Daarom waren die twee partijen het opeens zo eens met elkaar over dat landelijk kiesstelsel voor heel Suriname, mijn hemel, kijk iets hier.”
“Een toast dat dit maar een dronkemansverzinsel van meester is. Proost.”
“Maar stel dat het…”
“Klets niet, dringi yongu.”

Rappa