Suriname professioneel niet klaar voor grote ontwikkelingen; pijnlijk
15 Oct, 16:42
foto


Oil & Gas, de hele dag wordt erover gedroomd en gepraat in Suriname. En het gaat om zijn poptji patu stijl. Zelfs de grootste onderneming van Suriname wordt meegezogen in de poptji patu stijl van dingen doen, totaal niet professioneel. De manier van aanpakken is heeft vaak iets van een dorpse, middeleeuws primitiefs en iets van amateurisme. De tenen zijn zo lang dat de spiegel die je ze wil voorhouden gelijk in duizend scherven stuk geslagen wordt, daarin zijn Surinamers professioneel ijzersterk.

Staatsolie wordt gezien als volksbezit. Surinamers, iedereen vanaf de top inclusief de president tot moesje en mai in de volksbuurten. Ze realiseren zich niet dat Staatsolie ook een professionele organisatie is die moet voldoen aan internationale normen en standaarden. Staatsolie lijkt in een spagaat te komen waarbij de “way of working” internationaal moet zijn maar de “place of working” de “broko parnasi” Suriname is. Je zou bijna medelijden krijgen met de CEO die op zoveel wisselende borden van zoveel niveau verschil moet spelen.

Waar zit het amateurisme, middeleeuwse en of dorpse in?
1. Wie bedenkt het om de statuten van de grootste onderneming, die in de schijnwerper staat van giganten uit de energiesector en van de financiële wereld, aan te passen voor persoonlijk belang? Wat een middeleeuws denken bij de president, ik ben president dus benoem ik mijn vrouw als RvC lid.

2. Toezicht houden is een vak en zeker bij een onderneming van zo’n omvang en niveau van opereren. Maar in Suriname vullen wij dat in met amateurs in het vak van toezichthouden. Zie nu de media discussie over het plotselinge vertrek van de voorzitter van de RvC

3. Informatievoorziening vanuit en communicatie met zo’n organisatie kent procedures en regels. Het dorpse is dat er ineens burgers zijn die aan de poorten van de onderneming rammelen om de contracten met Total en anderen op te vragen. Jagesar moet blij zijn dat ze niet in hun slippers en zwembroek de boardroom binnenlopen op zoek naar hun dividend als mede-eigenaar van de onderneming.

Het begint bij de top, bij de president. Hij heeft bij meerdere ondernemingen, zo ook bij Staatsolie, de poort opengezet voor directe bemoeienis en houdt zelf niet aan de procedures en protocollen. En daarom denken mensen als Doerga van Port of Nickerie en Sukul, een journalist, dat zij ook maar direct ingang en toegang tot Staatsolie kunnen hebben. Beide dringen aan op het openbaar maken van de contracten en afspraken met onder andere Total. Hoe bedenken zij dit? Staatsolie is weliswaar een staatsonderneming maar het is nog altijd een professionele onderneming waar er nog officiële protocollen zijn, zie schema.
 

Als burgers van Suriname, waarbij de vraag is of Doerga wel burger is van Suriname, inspraak wensen dan moeten ze naar hun volksvertegenwoordiger en wees dan dapper om hen vuur aan de schenen te leggen zodat ze stoppen met snurken en uit hun hangmat komen om de regering kritisch te bevragen die weer op haar beurt via de AvA en de RvC de directie kan bevragen. Dat is professioneel en niet dat dorpse om via de radio en persconferenties op te roepen voor het openbaar maken van contracten. 

Als je denkt dat jouw RvC niet in staat is contracten te doorgronden, als je denkt dat jouw regering niet in staat is de contracten te doorgronden en als je denkt dat jouw volksvertegenwoordiger niet in staat is de juiste vragen te stellen dan kan je helemaal gelijk hebben vrees ik maar dan moet je dat zeggen. Spreek ze daarop aan. Maar ga niet aan de poort rammelen want het komt middeleeuws over in Parijs en je maakt Staatsolie daarmee belachelijk.
Gezond wantrouwen en kritisch begeleiden is helemaal goed. Wakkere burgers zijn zeer welkom en Suriname heeft het ook nodig.

 
Het zou goed zijn als het parlement, met het oog op de grote ontwikkelingen in Oil & Gas, zich laat ondersteunen door een professionele groep op een aantal onderwerpen. Ik denk dat ze er goed aan doen om een adviesraad op te zetten met professioneel – geen mensen die een nyan zoeken – kundige en ervaren mensen waarmee zij kunnen sparren en daarmee hun rol als opper toezichthouder en controleur van de regering - en dus van het beleid en daarmee ook Staatsolie - beter kunnen invullen.

Hikmat Mahawat Khan
Advertenties

Sunday 05 May
Saturday 04 May
Friday 03 May