De verdachten Del Aviz Costa, Antonio Carlos en Ricardo de Lima Felippe zijn door kantonrechter Duncan Nanhoe vrijgesproken van alle tenlastegelegde feiten wegens gebrek aan wettig en overtuigend bewijs. Zij werden bijgestaan door de advocaten Arti Radja en Arjan Ramlakhan. De verdachten Dos Santos Alves, José, Dos Santos Pinto en Santana Anapao, Damiac, werden elk veroordeeld tot een gevangenisstraf van vijf jaar. Zij werden respectievelijk bijgestaan door de advocaten Benito Pick, Pamela Karg en Chandra Algoe/Guno Castelen.

De beroving vond plaats in oktober 2024 op een goudconcessie in het gebied Jo Passie in het district Brokopondo. Daarbij werden de zogenoemde slush boxen leeggehaald. De daders maakten enkele honderden gram goud buit. Volgens het onderzoek maakten zij gebruik van zware vuurwapens en waren zij gemaskerd. Na de overval verlieten zij de plek per boot. Enkele dagen later werden de verdachten aangehouden en in verzekering gesteld.

Advocaat Arjan Ramlakhan, raadsman van verdachte De Lima Felippe, voerde in zijn pleidooi aan dat zijn cliënt onder bedreiging handelingen moest verrichten voor de daders. Hij hielp slechts bij het leeghalen van de slush boxen en vervoerde de overvallers naar de rivier, waar zij per boot vertrokken. Volgens ooggetuigen had hij een laconieke houding, maar volgens de raadsman is dat kenmerkend voor zijn persoonlijkheid.

Ramlakhan beriep zich op psychische overmacht en stelde dat zijn cliënt onder zodanige druk stond dat hij geen andere keuze had dan de opdrachten uit te voeren, omdat een poging tot vluchten zijn dood had kunnen betekenen. De verdachte zou bovendien geen aandeel hebben gehad in de buit en niet betrokken zijn geweest bij de planberaming.

Het Openbaar Ministerie (OM) was het niet eens met dit verweer en eiste vijf jaar celstraf wegens medeplichtigheid. De rechter sprak de verdachte echter vrij wegens gebrek aan wettig en overtuigend bewijs.

Voor de overige verdachten eiste het OM acht jaar celstraf. Voor Del Aviz Costa vroeg het OM eveneens vrijspraak, waarmee de rechter zich kon verenigen. Uiteindelijk werden drie verdachten veroordeeld tot elk vijf jaar gevangenisstraf.