De wijzigingswet wijzigt de btw-wet betreffende (1) administratieve bepalingen, (2) definities van differentiaties (transacties die niet onder het standaard tarief van tien procent vallen) en (3) de bijlagen waarin differentiaties zijn opgesomd. "De wijzigingswet heeft bepalingen die de wetgever in haar naar-wijsheid-strevende-dwaling heeft ingevoegd om de inwerkingtreding van individuele differentiaties te verschuiven van de dag na afkondiging naar een andere datum. Alsof dat een betere verdeling van de belastingdruk voor de samenleving zou creëren. Deze bepalingen zijn zeer ondoordacht en niet uitvoerbaar. Ze zijn ook betreurenswaardig aangezien de wetgever zeer bewust was van volledig uitgewerkte en toegelichte alternatieven die een betere verdeling van de belastingdruk en betere werking van de btw-wet bewerkstelligen", stelt Esajas. 

 
De wijzigingswet is een hoogstand van slechte wetgevingstechniek. Artikel I-F van de wijzigingswet voegt een nieuwe bepaling toe aan de op 1 januari inwerking getreden btw-wet. Deze bepaling stelt dat bijlage 2 inwerking treedt vandaag, 1 oktober, en bijlage 4 inwerking treedt op 1 november. "Maar die bijlagen waren reeds in werking getreden op 1 januari 2023. Wat de wetgever probeert te zeggen is dat de gewijzigde bijlagen van de wijzigingswet op genoemde data van kracht worden in de btw-wet."

Artikel I-G van de wijzigingswet voegt een nieuwe bepaling toe aan de op 1 januari in werking getreden btw-wet die stelt dat het nultarief voor de verhuur van woningen onder bijlage 1 post C van de btw-wet vervalt op 1 november 2023. "Maar in de nieuwe bijlage 1 van de btw-wet per 6 september 2023 komt post C niet meer voor.  Deze zaken moeten in de wijzigingswet geregeld worden; niet in de tekst van de btw-wet."

Esajas: "Je kan wat hoofdpijn krijgen van zoveel onkunde. Als je het allemaal leest is de situatie per 6 september als volgt:
Bijlage 1 (belastingsubsidies en privileges) wordt gewijzigd op 6 september 2023.  Alle belastingsubsidies (nultarieven) behalve de privileges verdwijnen. De oude bijlage telt van post a tot en met t. De nieuwe bijlage telt van post a tot en met c (niet dezelfde post c als verhuur van woningen).

Bijlage 2 (kostprijsverhogende vrijstellingen) wordt gewijzigd 1 oktober 2023. Sommige nultarieven van de bijlage 1 per 1 januari komen terug als kostprijsverhogende vrijstellingen per 1 oktober. Sommige vrijstellingen per 1 januari gaan naar standaard tarief per 1 oktober 2023.

Bijlage 4 (vijf procent tarief) wordt gewijzigd per 1 november 2023. Sommige vervallen nultarieven van bijlage 1 komen op 1 november terug onder het 5% tarief.  De 5% tarieven per 1 januari gaan naar het standaard tarief van 10% per 1 november."

Wanneer volksvertegenwoordigers en beleidsmakers zeggen dat de wet van kracht is en moet worden nageleefd moeten zij uitleggen wat dat betekent voor de periode vanaf 6 september, stelt Esajas. Huishuur, pinautomaten, ziektekosten, levensverzekeringen, basisgoederen etc. zijn per die datum niet gedifferentieerd. Zij vallen dus onder het standaard tarief (10%). De nieuwe bijlagen die in werking moeten treden op 1 oktober en 1 november zouden dan sommige van deze standaard tarieven terugbrengen onder vrijstellingen en het 5% tarief. Dit is niet uitvoerbaar.  Dus de wet wordt nu al 'aangehouden' tenzij al deze mensen boetes krijgen, voert de belastingdeskundige aan.

"Ik heb veel respect voor het belang van legitimiteit in de belastingheffing.  We kunnen daar meer van gebruiken.  Maar dat vergt ook goede wetgeving en een gedegen kwaliteitsproces. Daar heeft het in de verschillende iteraties van de btw-wet aan ontbroken. Ik heb daarmee nog niets gezegd over de inhoud, kwaliteit en rechtvaardigheid van de wetgeving zelf. 

 
"We moeten dus niet te stoer praten over de geldigheid van de wet. De essentie van de vakbondseis, voor zover ik het begrijp, is uiteindelijk dat verhogingen op nutsvoorzieningen en brandstof niet door gaan en dat alternatieven worden uitgewerkt die de belastingdruk beter verdelen en ook de 60% norm van het IMF halen. Het IMF vraagt ook aan de regering dat partijen (regering, vakbonden, werkgevers) binnen het land tot een consensus komen die IMF kan beoordelen. Dus dit is ook geen IMF probleem", meent Esajas.