PALU: Volk verarmt door onwetendheid en inschattingsfout

De Centrale Bank van Suriname (CBvS) is uitgekomen met een zoveelste verklaring voor de kritieken van 'onwetende' beleidsmakers op de door haar uitgevoerde Open Markt Operaties (OMO's). Daarmee is volgens de PALU de verwarring rondom de OMO's compleet: De Nationale Assemblee (DNA) beschuldigt de CBvS, die weer DNA-leden beschuldigt en de minister van Financiën & Planning beschuldigt op zijn beurt het IMF. Ondertussen betaalt het volk de prijs met een dagelijks devaluerende SRD en lijkt de regering “demissionair” door een gebrek aan draagvlak voor het monetaire beleid in de eigen geledingen.

De CBvS is inmiddels met meerdere verklaringen uitgekomen over de OMO's die nog meer vragen oproepen dan beantwoorden. Zo geeft de CBvS geen duidelijkheid waar in de wereld op deze wijze geld wordt afgeroomd door overheden waarbij de beleggers zelf de rente mogen bepalen. Een snel onderzoek in de regio blijkt dat geheel andere maatregelen deel zijn van OMO's zoals veilingen van 'Treasury Bills' (schatkistpapieren) die open staan voor het gehele volk. De rente van deze schatkistpapieren zijn gelijk of soms zelfs lager dan de rentes op de nationale financiële markten “om verstoring van de financiële markten te voorkomen”. De OMO's hebben duidelijk de nationale financiële markt in Suriname verstoord door torenhoge uitgekeerde rentes en de beperkte toegang tot de veilingen.

Vraag en aanbod?
De CBvS geeft in de verklaringen ook aan dat de rente via “vraag en aanbod” wordt bepaald. Maar de CBvS blijft in gebreke aan te geven op welke financiële markt in Suriname zulke hoge rentes van tussen de 40% en de 90% worden gehanteerd. Tot nu toe krijgen consumenten niet meer dan 7% op een termijndeposito belegging van een jaar bij de banken. Bovendien, hoe kan je spreken van een 'open markt' als slechts een beperkte groep van beleggers zich mag inschrijven voor de OMO's en waarbij deze kleine groep van beleggers zelf de rentes mag bepalen? Door welk “vraag en aanbod” mechanisme worden de rentes bepaald als de rente voor de gewone Surinamer niet in beschouwing wordt genomen en de veilingen niet vrijelijk toegankelijk zijn?  Hoe kan je spreken van een 'open markt' operatie als ook de hoge rentes niet doorberekend worden aan de consumenten? Waar blijft de toezichthoudende en sturende rol van de CBvS daarbij?

Termijn van termijndeposito's
Het verwarrende van de OMO's is dat het gaat om “veilingen van termijndeposito’s”. Dit betekent dat de belegger een bedrag kan inleggen bij de CBvS voor een 'vaste termijn' tegen een bepaalde rente. Na verloop van die termijn zou het inlegbedrag inclusief rente teruggestort moeten worden voor de belegger. Het zou gaan om termijndeposito’s van enkele dagen tot enkele weken. Dus bij het einde van het termijndeposito zal er meer geld in de samenleving komen dan is afgeroomd. Nu zegt de CBvS dat er inmiddels meer dan SRD 5 miljard zou zijn afgeroomd door de CBvS sinds de invoering van de OMO's. Betekent het dat de beleggers het geld voor meer dan een jaar inmiddels heeft kunnen beleggen tegen de absurd hoge rentes? Of heeft de CBvS de samenleving voor de gek gehouden alsof het zou gaan om een belegging van slechts enkele dagen en weken?

Tikkende tijdbom?
Ondertussen is bijna SRD 3 miljard aan rentes uitbetaald aan de banken en verzekeraars. De CBvS is in gebreke gebleven aan te geven hoe deze SRDs zijn gedekt. De banken en verzekeraars werken met dit extra geld wetende dat ze nog een inlegbedrag van SRD 5 miljard te goed hebben liggen bij de CBvS. Werkt daarom de veilingen van de termijndeposito’s op deze wijze niet averechts op de koers? En wat zal gebeuren met de koers als de SRD5 miljard beleggingen weer worden teruggestort voor de beleggers bij het einde van de OMO's? Zijn de OMO's daarom niet een tikkende tijdbom?

Volk betaalt
Inmiddels geven DNA-leden de CBvS de schuld voor het voortzetten van de OMO's en zelfs van criminele handelingen. De CBvS geeft vervolgens de schuld aan DNA-leden en indirect aan de minister van Financiën dat ze uit onwetendheid kritiek leveren op de OMO's. En op zijn beurt heeft de minister van Financiën het IMF beschuldigd van een “inschattingsfout”. Hij geeft toe dat de OMO's nooit hadden moeten gebeuren. Terwijl de verwarring compleet is, worden de schadelijke OMO's nog steeds voortgezet. De regering lijkt ook het draagvlak kwijt in de eigen geledingen voor het monetaire beleid en zou in een goed functionerende democratie allang 'demissionair' zijn. Het volk betaalt wel ondertussen voor de 'onwetendheid' van beleidsmakers en 'de inschattingsfout' van het IMF.