Column: Eén Nationale sport?
Met min of meer 600.000 inwoners is Suriname een land met een relatief kleine bevolking. Desondanks worden er hier te lande heel veel takken van sport beoefend, waarvan de meesten met een heel laag rendement. De oorzaak van de geringe prestaties over de gehele linie is niet te wijten aan de afwezigheid van talent, eerder aan de verkeerde prioriteiten die gesteld worden. De vraag die van tijd tot tijd gesteld wordt is dan ook: kunnen we niet een nationale sport kiezen en de beperkte middelen daarin stoppen?
Hoewel ik begrijp waarom dit geopperd wordt, staat dit voorstel mij om een aantal redenen niet aan. In dit artikel beperk ik me tot twee redenen. Ten eerste was het oorspronkelijke doel van sport ontspanning, niet alleen vanuit het oogpunt van de beoefenaren, maar ook uit dat van de toeschouwers en mensen moeten te allen tijde vrij zijn in hun keuze van ontspanning. In het leven worden de meeste dingen voor ons bepaald, dus moeten we koesteren wat we nog zelf kunnen bepalen en ten volle daarvan genieten. Ten tweede moet er rekening worden gehouden met degenen die in de ruimste zin des woords geïnvesteerd hebben in de tak van sport die ze beoefenen.
Natuurlijk is de gang van zaken erg frustrerend , waarbij steeds middelen worden verprutst met het afvaardigen van uit de grond gestampte selecties. Echter is het kiezen van een nationale sport, niet de oplossing. De sleutel naar succes ligt in de meeste gevallen bij de bestuurders. Zolang die niet accepteren dat de organisatie waar ze leiding aan geven, geen prive-eigendom is, zal sport nooit op het gewenste niveau komen, alle talent ten spijt. Om dit probleem in de toekomst te voorkomen, moeten de leden van de kandidaat-bestuursleden eisen dat die een leiderschapstraining moeten hebben gevolgd, voordat ze kunnen meedingen naar een functie. Voorts moeten de statuten actueel en helder geformuleerd zijn.
Ook moet het bewustzijn over de haast onbeperkte mogelijkheden in de sport, bij de bestuurders ontwikkeld worden. Ze schijnen zich er namelijk niet bewust van te zijn hoeveel er bereikt kan worden met sport. Dus ,neen niet één nationale sport, maar wel bewustzijn creëren bij bestuurders over de grote importantie van meerjaren ontwikkelingsplannen om middels een gedegen voorbereiding, sport naar een hoger niveau te brengen.
Mireille Hoepel
Vandaag
Gisteren
- Ruim 100 decoraties met oog op 50 jaar Srefidensi
- Momar Pinas pleit voor duurzame vernieuwing openbaar vervoer
- Ancelotti krijgt voorwaardelijke celstraf voor belastingfraude in Spanje
- Cel voor verdachte die zich voordeed als politie-toppers Reumel, Palmtak en Isaacs
- Suriname eert Taskforce voor bijdrage aan malariavrije status
- Paus Leo: 'Onze wereld staat in brand'
- Man aangehouden met grote partij illegale sigaretten
- Gezin gekneveld bij brute overval
- Kan Suriname kiezen tussen China en de VS?
- Raadsman Lobo: Er vindt willekeur plaats van OM in de vervolging
- Bewolkt vandaag met kans op middagbuien
- China wijst kritiek VS over invloed in Suriname van de hand
- Voorbereidingen inauguratie Simons en Rusland in volle gang
- Getuige in strafzaak politieagenten Pikin Saron weer niet verschenen
- Geen ambtelijke status en dubbele salarissen meer voor DNA-leden
Eergisteren
- Open brief aan het nieuwe parlement
- Dodental in Texas stijgt na verwoestende overstromingen
- Somohardjo niet bang voor strafrechtelijk onderzoek CLAD-rapport door pg
- Hess trekt zich terug uit Blok 59 in Surinaams zeegebied
- De waarheid, de werkelijkheid en de leugen
- Betalingsregeling en schuldenkwijtschelding voor radio- en tv-sector
- Personeel CBvS voert prikactie: Eist duidelijkheid over cao-onderhandelingen
- Eenheid van kabinetsbeleid grootste uitdaging regering-Simons
- Santokhi wordt Assembleelid na presidentschap
- Wisselvallig weer vandaag: vochtig en warm
- Trumps deadline voor invoertarieven: Wat betekent dit voor de wereldhandel?
- Column: De pers is geen vijand, maar waakhond van de democratie
- Padieboeren eisen terstond uitbetaling achterstallige subsidiegelden