De Argentijnse vicepresident en voorzitter van de senaat, Cristina Fernandez de Kirchner, kijkt toe terwijl wetgevers elkaar ontmoeten om te debatteren en te stemmen over een overeenkomst met het Internationaal Monetair Fonds (IMF), op het Nationaal Congres in Buenos Aires, Argentinië (Foto: Reuters)
Een Argentijnse federale aanklager heeft maandag een gevangenisstraf van 12 jaar geëist tegen Cristina Fernandez de Kirchner, de voormalige president van het land en de huidige vicepresident, op beschuldiging van corruptie in verband met openbare werken.

Aanklager Diego Luciani beschuldigde Fernandez de Kirchner, een nog steeds invloedrijke stem voor de linkervleugel van de regerende Peronistische partij, van het oplichten van de staat en betrokkenheid bij een plan om openbare middelen om te leiden tijdens haar twee termijnen als president tussen 2007 en 2015.

Het vonnis zal volgens lokale media over maanden bekend zijn, hoewel Fernandez de Kirchner ertegen in beroep kan gaan bij hogere rechtbanken, wat jaren zou duren om tot een definitief vonnis te komen.

"Dit is waarschijnlijk de grootste corruptiemanoeuvre die ooit in het land is gekend", zei Luciani in een betoog voor de straf.

Op Twitter zei Fernandez de Kirchner, die in 2019 voor de rechtbank getuigde, dat ze werd geconfronteerd met een "media-juridisch vuurpeloton" en "geen constitutioneel hof". De voormalige president voegde eraan toe dat ze niet de kans kreeg om te getuigen over nieuwe elementen van de zaak en dinsdag haar verdediging op sociale media zou presenteren.

De Argentijnse president Alberto Fernandez veroordeelde de beslissing op Twitter en beschreef de beslissing in een verklaring als een geval van gerechtelijke vervolging tegen de voormalige president. "Geen van de daden die aan de voormalige president worden toegeschreven, is bewezen", aldus de verklaring.

De officier van justitie verzocht ook om een ​​levenslang verbod voor Fernandez de Kirchner om een ​​openbaar ambt te bekleden.

Het onderzoek probeert vast te stellen of zij en andere functionarissen in haar regering de voorkeur gaven aan bedrijven die eigendom waren van zakenman Lazaro Baez bij de aanbestedingsprocedures voor tientallen openbare werken in de zuidelijke regio van Patagonië, waarvan er vele te duur waren of niet werden voltooid.

Veel experts vermoeden dat het zogenaamd omgesluisde kapitaal via hun bedrijven in handen van de familie Kirchner zou zijn teruggekeerd.