Steve is een zestigplusser met een verhaal. Al 35 jaar rijdt hij als kleine zelfstandige taxi in het hele land; waar de klant hem vraagt te brengen. Terwijl hij op zoek is naar clusters van politieke propaganda-billboards, begint hij te praten. In deze verkiezingsrubriek 'Taxiën door de politiek' laat Starnieuws kiezers aan het woord.

Tekst en foto's: Edward Troon

“Kijk meneer, zie je die borden? Ze staan in de schaduw, dus die gezichten zijn amper te zien. Allemaal weggegooid geld! Van dat geld hadden ze beter een paar pakketten voor ouderen kunnen samenstellen. Alles is duur en met dat beetje AOV kom je nergens,” moppert hij terwijl hij behendig door het drukke verkeer manoeuvreert.

Steve heeft zo zijn bedenkingen bij de manier waarop politieke partijen tegenwoordig campagne voeren. “Vroeger kwamen die partijmensen nog aan je deur. Ze praatten met je, legden uit wat ze wilden doen als ze gekozen werden. Je voelde je betrokken, alsof je stem ertoe deed. Nu komen ze alleen vragen of ze hun vlag aan je poort mogen hangen. Geen uitleg, niks. Je bent gewoon een nummer geworden.”


Ondanks zijn kritiek blijft Steve trouw aan zijn stemrecht. “Ik heb altijd gestemd. De eerste keer was toen we ‘ja’ moesten zeggen tegen de nieuwe grondwet in 1987. In 1991 stemde ik op het Front, daarna in 1996 op Wijdenbosch. Toen er veel stakingen tegen hem waren, koos ik in 2000 voor Venetiaan. Hij pakte de koers aan en voerde de SRD in, dus in 2005 stemde ik weer op hem. Daarna heb ik twee keer op Bouta gestemd, in 2010 en 2015, maar de koers bleef stijgen. In 2020 gaf ik mijn stem aan Santokhi, maar nu kunnen we steeds minder met ons geld.”

Wie hij de beste president vindt van de afgelopen 34 jaar? Steve hoeft niet lang na te denken: “Venetiaan 2000-2010.”

Met een mysterieuze glimlach antwoordt hij op de vraag op wie hij deze keer gaat stemmen: “Als ik straks in dat hokje sta, beslis ik wel.”