(Ingezonden)

Suriname heeft omstandigheden gehad om een bloeiende of zo u wilt een welvarende natie te kunnen worden. Het kan zijn dat geopolitieke druk of verkeerde keuzes op dat vlak, mede de oorzaken zijn dat wij niet eens een klein deel hebben kunnen meenemen wat Singapore de afgelopen 50 jaar allemaal heeft kunnen realiseren. Dat wij een keer onafhankelijk zouden moeten worden, daar twijfelt geen enkele rechtgeaarde Surinamer aan. Maar moest het eerder of misschien juist later. Wij hadden ook geen duidelijke visie hoe de ontwikkeling en inrichting van de staat over 10, 20, 30 jaar of zelfs langer, zou moeten zijn.

Bij verkiezingen werd het volk ook steeds meegesleurd door propaganda van bestaande politieke partijen die middels juiste maar vaak ook verdraaide informatie de stembusgang naar hun hand konden zetten. Nieuwe politieke partijen behoudens een enkele, kwamen niet aan bod terwijl die ook valide issues hadden. Op de keper beschouwd heeft de politiek niet hard genoeg z’n best gedaan om ons land te tillen naar grotere hoogten.

Moet de toekomstige president dan niet een vrouw zijn, vragen velen i.h.b. de vrouwen zich af?  
Veel meer vrouwen dan mannen studeren af op onze universiteit en hoge scholen, velen maken ook deel uit van belangrijke organisaties, zij zijn vaker ook de drijvende kracht in de gezinnen en in de twee strategische beroepen zoals het onderwijs en de gezondheidszorg, drukt dit geslacht zelfs haar stempel. Kunnen al deze ervaringen en de kennis waarover vele van deze vrouwen beschikken geen extra bijdrage leveren in de uitvoerende macht? Deze vrouw moet wel strijd kunnen leveren om eigenlijk onafhankelijk van mannen haar weg weten te vinden naar de top. Want de geschiedenis heeft toch wel bewezen dat eenmaal in deze positie, zij hun vrouwtje kunnen staan. Kijk maar naar Golda Meïr van Israël, Margaret Thatcher van het Verenigd Koninkrijk en onze Mia Mottley van de Caricom en premier van Barbados die alle 30 zetels in haar land heeft weten te veroveren. Heeft er ooit een mannelijke president alle wettelijk beschikbare politieke zetels elders op onze planeet kunnen winnen? Zal zo een vrouw gauw aan het firmament verschijnen en via welke partij zal zij straks kunnen schitteren?

Het is daarom goed dat politieke partijen binnen hun gelederen, gegeven de statuten, alvast eerlijke verkiezingen uitschrijven voor een nieuw bestuur en jaarlijks hun financieel verslag uitbrengen. Kleine partijen zich gaan bundelen onder een nieuwe entiteit of anderszins waarbij jongeren en vrouwen zelf hard gaan werken aan het zich duidelijk zichtbaar maken.

De afgelopen dagen hebben enkele Surinaamse vrouwen zich wel in de schijnwerpers geplaatst en dat had toevallig betrekking op onze Kiesregeling. De ene, mevrouw Serena Muntslag-Essed politica en advocaat heeft met succes het Constitutioneel Hof gevraagd om de Kiesregeling te toetsen aan de grondwet alsmede diverse verdragen (zie Starnieuws 05-08-22), de andere Gloria Stirling jurist en voorzitter van het Constitutioneel Hof die heeft bevestigd dat de Kiesregeling werkelijk in strijd is met diverse artikelen van de grondwet en internationale verdragen waar Suriname partij bij is, zoals Essed om toetsing vroeg (zie Starnieuws 05-08-22), terwijl mevrouw Jennifer van Dijk-Silos ex-minister JusPol en ook jurist, benadrukt heeft dat het vonnis normaal en goed moet worden uitgevoerd (zie Starnieuws 06-08-22). Zijn dat geen capabele vrouwen die zeker aan de meeste voorwaarden van het profiel om president te kunnen/zullen worden, voldoen? 2 van deze vrouwen kennen wij zelfs vanuit de politiek. Zij zouden zelfs een politieke partij, misschien een nieuwe bundeling van politieke partijen kunnen leiden. Er zijn nog vele van zulke vrouwen die zich zouden kunnen aandienen.                                                                                     
Beweegt zo een Surinaamse vrouwelijke presidentskandidaat al in ons midden?

HVB Genderraad (F. Soepari- Karijosemito)