“Ron, ben je niet meegegaan met de Tuftufclub richting Zuid naar onze enige stuwdam om vooral aan Jouw ondergelopen mensen te wijzen how do you care for them?”
“Nee, ik doe niet mee aan die politieke komedie om Mijn mensen te gaan wijzen dat Wij daar in ’s Lands Babbelzaal ons gróóóóte zorgen maken om Hun ondergelopen oevers en dorpen.”
“Staatsolie moet meer communiceren met de mensen, vindt men.”
“Met woorden en informatie of met pakketten en schadeloosstellingen?”
“Maar gezien die nonsens die sommige van Hun mensen door de media verspreiden, is een betere communicatie wel hard nodig.”
“Wat bedoel je, beste Jules?”
“Een of andere dignitaris van Hun komt zoiets via de media rondbazuinen dat al die tijd het water opzettelijk is vastgehouden in het stuwmeer en de sluizen van de dam nu opzettelijk zijn opengezet om Zijn mensen te laten verzuipen, te laten doodgaan.”
“Ach, uiting van frustratie voor het onderlopen van have en goed. Begrijpelijk.”
“Maar als de druk van die watermassa achter de dam niet door spuien verminderd wordt, en het water komt over die dam en spoelt die dam weg, dan sleurt het woedende water al die dorpen langs de rivier tot voorbij Braampunt de zee in.”
“Maar zeg de mensen langs de rivier om op hoge neuten te gaan wonen en een dijk bij hun dorpen aan te leggen, zodat de eerste vloed wordt tegengehouden, dan ga je horen: ‘Lanti moet dat komen doen.”
“Ja, maar laten we eerlijk zijn, dat zo veel spuien van overtollig water uit het stuwmeer gebeurt voor de eerste keer en dat is echt niet het gevolg van mismanagement door Staatsolie.”
“Oh, oh, hebben al die politici die zo azen op de stem van Hun mensen, die mensen mensen niet uitgelegd wat ‘climate change’ is?”
“En hebben die ‘goed’ geïnformeerde volksvertegenwoordigers, nu pas, na hun uitstapje naar de dam en de presentatie aldaar, nu pas blijkbaar door hoe moet worden gehandeld bij een overvol stuwmeer?”
“Maar er was duidelijk gemeld dat er zou worden gespuid.”
“Maar volgens mij had men niet gedacht dat dit het gevolg zou zijn.”
“Heeft men zulke dingen dan niet op school geleerd?”
“Komt ervan als je onderwijssysteem al generaties lang meer gericht is op de kinderen rijtjes woorden, jaartallen, tafels en stoelen uit hun hoofd te laten leren en als papegaaien na te praten wat de leerkracht voorkauwt?”
“En volgens vele ervaren leerkrachten wordt dit alleen maar erger nu de leerlingen gratis overgaan. Nu al beginnen leerkrachten op de hogere niveaus de ellende daarvan te ervaren.”
“Klopt! In klassen met verschillende niveaus erin, moet de leerkracht bijna alle tijd besteden aan de leerlingen met een achterstand, waarbij de leerlingen zonder achterstand er maar een beetje bij zitten.”
“Daarom zetten steeds meer ouders die dat kunnen betalen hun kinderen op particuliere scholen.”
“Maar bij sommige van die voortgezette particuliere scholen is het ook niet best gesteld: juist die belabberde leerlingen, vaak dump van elders, hebben het daar voor het zeggen. Eentje zei laatst aan een collega van mij: ‘Juf moet me niets komen zeggen, want mijn vader heeft al voor een heel jaar vooruitbetaald.”
“Heb je ooit van je leven. En wat heeft die collega toen gedaan?”
“Die zei me dat ze maar d’r biezen heeft gepakt voordat ze met een stoel die brutale leerling een toontje lager had doen zingen.”
“Maar om terug te komen op de politiek: een ander deel is met de Ministerren Tuftufclub richting West gegaan.”
“Jaaah, om rijstplatformen, waterschappen, onderzoek-structuren, toegevoegde waarden aan rijst en vooral praat- en adviesstructuren in de rijstkolom vanuit de ketenbenadering te gaan installeren.”
“Ik begrijp hier geen snars.”
“Ik ook niet, maar ik hoop dat dit de productie en verwerking van rijst ten goede zal komen.”
“En zal de Tuftufclub regio West meteen ook klaarheid brengen in die kwestie van die vermeende beloofde 150 visvergunningen aan die Guyanese vissers?”
“Dit is echt hard nodig na het leuterwammes antwoord van de regering aan DNA over deze kwestie.”
“Tja, terecht was oppositielid Par-m’e-saar-ie erg onbevredigd door het antwoord van de regering bij monde van koning Albert von Liegenstein van Draaitongo tot Blablablaf.”
“Zal de Eerste Guya-Suri oorlog gaan om de visrechten op the Corentyne river?”
“Ik denk het niet. We zij eerder dapper in het onderling kibbelen, vechten en doden van elkaar, dan dat we de integriteit en soevereiniteit van ons land bereid zijn, desnoods met ons leven te verdedigen.”
“Daarom laten we toe dat derden onze rijke visgronden leegplunderen. Het is een free for all daar voor de kust.”
“Daarom wordt er onvoldoende geïnvesteerd in onze kustwacht. Bepaalde schimmige figuren achter de schermen hebben groot voordeel bij een gebrek aan controle voor onze kust.”
“Klopt! Van alles gebeurt daar, behalve vissmokkel, ook drugssmokkel, mensensmokkel, drank- en sigarettensmokkel, dieselsmokkel, kortom: van alles smokkel.”
“Vandaar de historische naam: De Wilde Kust. Tot vandaag de dag.”
“Ik stem voor: Orde aan de Wilde Kust.”
“Goed zo, ga dat aan het gros van de kiezers uitleggen, die zelf in feite ook geen orde wil, omdat die goed boert bij die wanorde.”
“En daarom stemmen we steeds op de mooiste mooiweerprater, met de mooiste slogan, zoals: neks no fout, w’o set’en, stem frontaal, soso lobi, weest gerust, alles komt terecht, w’o floggo deng, A tjek, dit is dat ding, no trowe yu owru s’su…”
“Hoe zou ons land eruitzien zonder al deze slogans en de kletskoek politici die ze rondbazuinden?”
“Rijk, welvarend, werkzaam, tevreden, spaarzaam, productief, exporterend.”
“Maar ook saai, zonder long-weekenden, met orde en tucht, daarom stemmen we voor ‘opengooien dat ding, mammie.”
“Jawel, dus wij willen zo. Da wat schelden we op die politici?”
“Daarom zeg ik: Werk en spaar vijf jaren rustig, doe jouw ding, bouw op kennis, niet op politieke kennissen, en op de dag van de verkiezingen doe je dat ding gericht, met verstand, in dat stemhokje.”
“Daar proost ik op.”
“Ik ook, proost.”
“Vandaag heb ik niets meer te zeggen, want er is al ‘proost’ gezegd.”
“Sang! Goed zo! Ook jij leert het.”
 
Rappa