Srefidensi?... Door kennis of macht

Suriname staat de laatste weken in het teken van 46 jaar Srefidensi. Zoals elk jaar worden op onze Onafhankelijkheidsdag felicitaties uitgewisseld en claimen politici hoopvolle en krachtige woorden. Het geliefde land wordt op zowel cultureel als sociaal gebied als een paradijs afgeschilderd: het land van melk en honing. Objectief gezien is Suriname na bijna een halve eeuw zelfstandigheid geen stap verder vooruitgekomen. Het lijkt erop dat de spreekwoordelijke ezel zich inmiddels 46 jaar aan dezelfde steen stoot. Die ene steen staat voor een scala aan herhalende problematiek op zowel economisch, ecologisch, sociaal maatschappelijk als bestuurlijk vlak. Na 46 jaar zijn de problemen geëvolueerd tot evenzoveel crisissen.

Mijns inziens hebben we te maken met de volgende feitelijkheden (issues), die elke vorm van ontwikkeling hebben belemmerd:

1. De politieke cultuur domineert. Er wordt te weinig naar constructieve verbinding gezocht om de urgente problemen van het land op te lossen (b.v. waterbeheer, werkgelegenheid, inflatie). Uit de recente ontwikkelingen blijkt dat men zich vooral richt op het binnenhalen van kiezers. Dit haalt de focus weg van de daadwerkelijke problemen en werkt tegelijkertijd corruptie in de hand.

2. Opvallend is dat de onderlinge politieke en etnische verschillen meer en meer benadrukt worden. Daardoor ontstaat een situatie waarbij de verschillende groepen zich vooral lijken te richten op de vermeende etnische verschillen en niet op de gezamenlijke doelen voor het landsbelang.

3. Er is sprake van politiek moreel verval/verloren integriteit. Uit besluiten en berichtgeving via de media komt steeds meer de indruk naar voren dat men weliswaar predikt het beste met het land voor te hebben, maar dat (persoonlijke) acties getuigen van stuitend eigen belang.

4. Het ontbreken van stabiele instituten ten behoeve van het implementeren en bewaken van wet- en regelgeving, openbaarheid van bestuur etc. Consistente borging van deze bestuurlijke inrichting is van groot belang voor het adequaat functioneren van de (de)centrale overheden. Mismanagement en/of verwaarlozing heeft grote negatieve gevolgen voor het functioneren van de maatschappij als geheel.

5. Rechtstreeks verbonden met voorgaande punten volgt dat het volk gedemotiveerd raakt en lamgeslagen. Nog altijd zijn er sterke sociale onderlinge banden die maken dat men zorgt voor elkaar. Wanneer er geen snelle en goede oplossing komt voor de grote problemen die de bevolking het hoofd moet bieden, komt onvermijdelijk het moment dat “overleven in Suriname” een zaak wordt van “ieder voor zich”.

Concluderend stel ik vast dat veel van de oorzaken zijn gelegen in het verkrijgen, het uitoefenen en behouden van invloed en macht, waarbij deze macht niet wordt ingezet voor het gehele Surinaamse volk maar slechts voor een beperkt deel daarvan.

En terwijl men binnen (en buiten) Suriname druk bezig is met de crisisvraagstukken die het hoofd geboden moeten worden (w.o. economisch, sociaal maatschappelijk, bestuurlijk en Covid), wordt het land geteisterd door extreme regenval. Deze watersnood levert verontrustende extra problemen op waar het gaat om gezondheid, infrastructuur en landbouw, bovenop de al bestaande uitdagingen.

Voor het oplossen van de meest urgente problemen wordt via Suriname KennisNetwerk een platform geboden aan professionals om, in samenspraak met de Surinaamse overheid en lokale ondernemers, te komen tot realiseerbare oplossingen (voor o.a. waterbeheer, infrastructuur en planontwikkeling). Suriname KennisNetwerk is een open kennisnetwerkportaal van en door (Surinaamse) professionals dat hen de mogelijkheid biedt om een directe bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van Suriname.

Ik doe een appel op politici, volksvertegenwoordigers en burgers om ervoor te waken dat we niet als een oude grammofoonplaat blijven hangen op het sentiment “dat het vroeger beter was”. In het belang van ons land moeten we wakker worden: bundel de juiste kennis en ga aan de slag, zorg voor transparantie en neem met hoofd, hart en handen gezamenlijk de verantwoordelijkheid voor een veilig en leefbaar Suriname.

T. Sansaar