Artikel 1 lid 1 van de oorspronkelijke Amnestiewet 1989 werd gewijzigd. Hierdoor werd de mogelijkheid gecreëerd om de plegers van de mensenrechtenschendingen, waarbij 15 mannen zijn doodgeschoten, straffeloos te stellen. Het CHof is uitgebreid ingegaan op de Inter-Amerikaanse Commissie voor Rechten van de Mens en het Inter-Amerikaans Hof voor de Rechten van de Mens. Op grond van de argumentaties en ingenomen standpunten rond amnestie komt het CHof tot zijn bevindingen. Ook is meegenomen diverse bepalingen in de grondwet en het BUPO-Verdrag.

Het CHof heeft diverse voorbeelden aangehaald over het geven van amnestie. De strijdigheid met de grondwet en mensenrechtenverdragen is alleen dan gerechtvaardigd, indien met de wijziging van de Amnestiewet 1989 een dringend algemeen belang ten grondslag zou hebben gelegen. Dit dringend algemeen belang wordt door het Hof niet aanwezig geacht.

In de wet van 5 april 2012 is opgenomen de instelling van een Waarheids- en Verzoeningscommissie, die onmiddellijk na de afkondiging van de wet zou worden ingesteld. Deze commissie zou de belangen van zowel slachtoffers, nabestaanden als die van de mogelijke verdachten van de misdrijven kunnen waarborgen. Het Hof komt tot het oordeel dat na de inwerkingtreding van de wet, de Waarheidscommissie nooit is ingesteld. Hierdoor kan niet worden nagegaan of de belangen van slachtoffers, nabestaanden en van mogelijke verdachten zijn gewaarborgd met deze wetswijziging.