Voor mensen die de betekenis verkeerd interpreteren betekent de zwakste schakel: het geheel is niet sterker dan het zwakste onderdeel.
Voor welke politieke kleur je ook staat in je ideologie, feiten blijven feiten. In een half jaar tijd zijn de groepen, - de middenklasse tot de armste van deze maatschappij-financieel - erg hard achteruit gegaan, door de devaluatie van de SRD en diverse maatregelen van de huidige regering. Deze groep, niet klein te noemen, gaat de zwakste schakel uit onze samenleving worden.
Dat de politieke gezagsdragers dit spreekwoord niet echt snappen, is mij duidelijk, omdat zij diverse maatregelen hebben genomen, in het kader van de IMF-maatregelen, die het volk in mijn ogen schade toebrengen.Hierdoor gaat maatschappelijk de zwakste schakels steeds zwakker worden. Dat betekent dat de sociaaleconomische vooruitgang ook steeds zwakker gaat worden in een land!
Verhogen van de diverse prijzen voor eerste levensbehoefte, brandstof, diensten van Telesur, diverse belastinginhoudingen op salarissen, maanden het niet uitbetalen van diverse ambtenaren etc. En dan komen er nog diverse verhogingen aan zoals voor water, elektriciteit, zuurverdiende geld van midden- en kleine ondernemers, preventieve gezondheidszorg. Waar eindigt het?
In plaats van dat er over oplossingen voor de economische schade van de Covid-19 pandemie wordt nagedacht, wordt dit onderwerp economisch systematisch genegeerd. Tegelijkertijd wordt deze groep nu gestimuleerd om haar eigen verantwoordelijkheid te nemen om zelfstandig geld te kunnen verdienen. Dan mag je deze schakels toch niet zwakker maken? Dan lukt het voor deze mensen toch nooit meer om uit de armoede te komen en groeit deze groep harder als men maar kan indenken. Daar hoef je geen econoom voor te zijn omdat te beseffen.
Inflatie beperking, infrastructuur verbetering, handels hervormingen, export-verhoging en lage invoerrechten, verbetering van belastingsysteem (multinationals ook laten afdragen), grondstoffenbeleid, grond in eigen Surinaams bezit houden, staatsbedrijven optimaliseren etc. zijn beleidskeuzes van een regering om het volk welvarend te maken en het te behouden.
In mijn geschiedenislessen leerde ik al, dat in de middeleeuwen in Europa, de ridder ook graan en geld afnam van de boerenbevolking om zelf te kunnen overleven en werd zij als slaven ingezet wanneer deze heerser dat wilde. Uit dit beperkt denkvermogen is ook de handel in slaven over de wereld ontstaan. Gelukkig kwam daarna langzaam het besef dat alle mensen gelijk en even belangrijk zijn en dat de regeringen volgens de ratificaties van de Verenigde Naties moeten zorgen voor de basisbehoefte voor heel het volk en niet alleen voor een handjevol rijken. Men besefte toen al dat deze vorm van belasting betalen niet menselijk was.
Maar de geschiedenis gaat verder. Nu zie je dat multinationals (bv: Shell), die zich niet aan deze VN-afspraken hoefden te verbinden, maar het volk wel voor zich liet werken, die grondstoffen uit andere landen zeer goedkoop afnamen, nu rijker zijn geworden als diverse regeringen. Deze groep heeft ook o.a. de macht van het IMF in handen gekregen en de helft van de wereld beseft dit al.
Maar het volk van Suriname is afhankelijk van de zwakste schakel in denken m.b.t. economisch-sociaal beleid en armoedebestrijding. Zolang de regering niet beseft wat er in de wereld speelt en wat Suriname door deze maatregelen boven het hoofd hangt, zal er in mijn ogen niet veel veranderen en zal de armoede toeslaan voor het gewone volk en worden de rijken, rijker. De landbouwers schreeuwen al moord en brand en dit zijn de eerste tekenen van sterke economische achteruitgang.
Ik hoop dat ik met dit artikel, de zwakste schakel in denken, heb kunnen overtuigen dat we als Suriname in deze wereldeconomie, een andere vorm van beleid zouden moeten aannemen, als waar men nu mee bezig is, om het gehele volk van Suriname te beschermen.
Een regering moet voor heel het volk gaan staan,
Of zij nu van, de ideologie rood, groen, oranje, geel, paars, of blauw uitgaan.
Een half miljoen mensen kan niet opbrengen wat de rijken in de wereld wensen.
En hou de diverse Surinaamse grondstoffen en economieën voor onze eigen mensen.
Dan pas kun je na een paar jaar als regering gaan ademhalen.
Omdat dan het volk de prijs aan de multinationals niet heeft hoeven te betalen.
Marie-Louise Vissers
Advies, Consultatie en Politieke Development Bureau Mawini.
mawinisuriname@gmail.com