Duurzame zorg van goede kwaliteit voor allen: geen fictie
28 Nov 2020, 16:24
foto


Onze actuele medische zorg is van dubieuze kwaliteit, niet gebudgetteerd en door zijn organisatiestructuur, oncontroleerbaar. Standaarden voor kwaliteit geleverd door ziekenhuizen en dienstverleners ontbreken geheel; het zorgpakket is niet nauwkeurig afgebakend en de betaalsystemen leiden tot overproductie en overconsumptie.

De medische zorg is in toenemende mate gecommercialiseerd. Veel dienstverleners zien zichzelf als ondernemer, die een zo hoog mogelijk rendement (inkomen) moet nastreven. Omdat de meeste zorgverleners zelf bepalen hoeveel diensten zij zullen leveren (consulten, verrichtingen), leidt dit tot aanzienlijke zorgkosten en tegelijkertijd tot mindere zorgkwaliteit (elke overbodige medische handeling brengt risico’s met zich mee!).

De heersende economische crisis en geldontwaarding dragen ertoe bij dat in dit zogenoemde Fee For Service betaalsysteem alle vormen van ‘productie’: lab en beeldvormend onderzoek, medicamenteuze en chirurgische behandeling, ziekenhuisopname, e.a. worden opgevoerd.

Het standpunt van veel zorgverzekeraars, ziekenhuisdirecties, dienstverleners als zou opheffen van het financieringstekort en doorberekening van hogere tarieven en premies vanzelf tot betere zorgkwaliteit leiden, is onverdedigbaar. Het omgekeerde is waar.

Als in de zorg betere kwaliteit wordt geleverd, zal dat kostenverlagend werken. Meer geld in de huidige zorgorganisatie steken is slechts zinvol in het kader van de uitvoering van een beleidsplan om fundamentele hervorming en herinrichting van de zorg mogelijk te maken. Het ultieme doel behoort te zijn om expliciet, patiëntgerichte, op evidence gebaseerde zorg voor elke burger beschikbaar te hebben.

Patiëntgerichte zorg betekent dat ook de Surinaamse patiënt een persoonlijke benadering van de arts mag verwachten, niet als een te genezen object wordt beschouwd, maar als een participant in het behandelproces, met rechten en plichten. Fundamenteel is het recht op alle medische informatie over zichzelf; de dienstverlener moet verplicht worden die op begrijpelijke wijze te verwoorden.

Dat iedere patiënt recht heeft op, op evidence gebaseerde zorg wil zeggen: voor een bepaald medisch probleem zal de arts, conform de huidige stand van de wetenschap, dezelfde diagnostiek uitvoeren en in principe dezelfde behandeling instellen. Het loon van artsen moet niet worden bepaald door het aantal uitgevoerde medische handelingen, maar voor het leveren van ‘op waarde gebaseerde’ zorg: kwaliteit van zorg, gezondheidsresultaten en patiënttevredenheid.

De regering en volksvertegenwoordiging moeten vaststellen welk deel van ons BNI (Bruto Nationaal Inkomen) jaarlijks aan de zorg zal worden besteed en op welke wijze elke inwoner zijn bijdrage in de zorgkosten moet leveren. We zullen het wiel niet opnieuw hoeven uit te vinden. Er zijn voorbeelden van hoe een sociaal rechtvaardige belasting van alle burgers kan worden verlangd, waar tegenover toegang tot alle medische diensten en faciliteiten, zonder (bij)betaling, beschikbaar zijn.

We mogen niet opnieuw in de fout gaan door een zorgwet te maken zonder degelijke voorbereiding, de nodige studies te verrichten en discussies over alle aspecten van de zorg te hebben gevoerd. Een wet dient het sluitstuk te zijn van door actoren in consensus overeengekomen herinrichting van de zorg.

Frank Bueno de Mesquita
Stg. t.b.v. evidence-based geneeskunde in Suriname (EBGiS)
ebmasu@gmail.com
Advertenties

Tuesday 16 April
Monday 15 April
Sunday 14 April