IRIS: God zal altijd met Suriname zijn

Alhoewel de openingswoorden van ons volkslied 'God zij met ons Suriname' kracht geven aan het Surinaamse volk, blijft de vraag 'hoe wij hier ook samenkwamen' onbeantwoord. Suriname kent een geschiedenis waarin het worstelde met zijn eigen identiteit. "Wij schaamden ons soms voor onze eigen taal en cultuur, omdat we de meesters wilden imiteren," zegt de Interreligieuze Raad in Suriname in een verklaring in verband met 45 jaar Onafhankelijkheid.

"Dankzij onze sterke geloofstradities werden we steeds eraan herinnerd dat we door de Schepper gelijk geschapen zijn. Dat ieder mens een eigen waardigheid heeft en recht heeft op een eigen taal en cultuur en manier van aanbidden." Hij wijst erop dat alles met alles verbonden is in de wereld en het universum. Een feit waarmee wij pijnlijk werden geconfronteerd door de Covid-19-pandemie. "Deze crisis leert ons niet alleen dat we verbonden zijn met alles en iedereen, maar vooral dat we verantwoordelijk zijn voor ieder schepsel."

Dit groeiend besef dat er maar één fragiele planeet Aarde geschapen is waarbij alles met alles verbonden is doet ons opnieuw nadenken over de woorden onafhankelijkheid en zelfstandigheid, stelt de IRIS. "Het is goed dat Suriname staatkundig onafhankelijk is geworden. Deze onafhankelijkheid kwam niet te vroeg zoals sommigen beweren, maar veeleer te laat in vergelijking met de overige landen die zich ontworstelden aan hun koloniaal verleden." Door de tegenstanders van de Onafhankelijkheid werd onzekerheid, twijfel en angst gezaaid, wat een ongekende migratiestroom op gang bracht naar het moederland. "Maar God bleef met ons Suriname!"

"We werden staatkundig onafhankelijk, maar beseften al vroeg dat we een onbeduidend land waren te midden van een machtsstrijd tussen de supermachten die zich toen manifesteerden als het kapitalisme en het communisme. De woorden onafhankelijk en zelfstandig bleken maar zeer relatief te zijn. We werden interessant voor de rest van de wereld enkel vanwege onze goedkope grondstoffen en strategische geografische ligging," blikt de IRIS terug. "We werden meegesleurd in een materialistische cultuur van overconsumptie en verspilling."

De hoop bij de onafhankelijkheid belandde letterlijk en figuurlijk op een dood spoor, merkt de Raad op. Wederom bleek hoe afhankelijk we waren van de grillen van de wereldeconomie als leverancier van goedkope grondstoffen. "We mogen ons niet tweemaal aan dezelfde steen stoten." De IRIS roept op tot een integrale ecologie waarbij de zorg om het milieu samen moet gaan met de strijd tegen armoede en onrecht. "Laat Suriname als klein land met een duurzame ontwikkelingsvisie groot zijn in de bescherming van de Amazone, een van de longen van de Aarde. Zo is God met ons Suriname en de wereld!"

2020.11_.22_finale_IRIS_boodschap_25_nov_2020_(003)_.pdf