De media en het volk hebben er de mond vol van: "De president heeft een bonus aan het arme volk beloofd." Velen zitten nu te wachten op hun bonus en vragen zich af hoe hoog het bedrag zal zijn. Dit is een logisch gevolg voor mensen die zo lang in armoede hebben geleefd of de buikriem strak hebben moeten aantrekken.

Waar ik echter over val, is het commentaar van de parlementariërs. Ze beginnen netjes te zeggen dat ze blij zijn met deze bonus voor het volk en daarna spuien ze een regen aan kritiek, adviezen en theorieën, waarom dit niet zo’n goed idee is. De ene theorie is nog mooier verpakt dan de andere. Zoals altijd staan de beste stuurlui aan wal. Deze mensen vergeten gemakshalve dat het ’t volk is die tot nu toe opdraait voor de rotzooi waarin Bouterse hen heeft achtergelaten.

Het is het volk dat de salarissen betaalt, de schulden moet aflossen, de bodyguards betaalt, de benzine van de dure auto’s waarin men rijdt, de hoge koers het hoofd moet bieden enz. Met andere woorden het volk is goed genoeg om al die heavy burdens te dragen, maar een kerstbonus wordt het niet gegund. Vele werknemers krijgen elk jaar een kerstbonus van hun werkgever en dat is een gebaar van 'dank je wel voor je inzet het hele jaar.' Het volk zet zich dagelijks in om mee te helpen om Suriname weer op de rails te krijgen en als de president ze daarvoor wil bedanken door ze een kerstbonus te geven, wordt dat gebaar bekritiseerd met allerlei schimpscheuten zoals populisme, onverstandig, het geld kan beter aan projecten worden besteed waarvan het geld terugvloeit naar de samenleving enz.

Ik denk dat deze critici het goed bedoelen, zichzelf erg belangrijk vinden en daarom het gebaar te breed bekijken. Ze kunnen niet anders omdat ze het zelf goed hebben, nooit armoede hebben ervaren en zich daarom niet kunnen voorstellen wat dit gebaar voor een arm mens betekent. Terwijl dit gebaar heel simpel bekeken kan worden als een handreiking naar din mofinawan.

President ik waardeer dit gebaar heel erg. Men heeft u steeds verweten dat u het volk uitzuigt om aan geld te komen. Met dit gebaar heeft u echter getoond dat u echt hart heeft voor een lijdend volk. Negeer al die mooie theorieën van de betweters en geef het volk haar kerstbonus.

Mijn enige kanttekening is, weet aan wie u het geeft. Geef het aan de mofinawans en niet aan de graaiers die weer hun kans schoon zien om zichzelf te bevoordelen zoals bij het project van buitenschoolse opvang.

President, u zult tijdens uw regeerperiode continu geconfronteerd worden met mensen die stenen op uw politieke pad zullen leggen. Mijn advies is, pak deze stenen, hoe zwaar ze ook zijn, op en bouw er een brug van. Over deze brug kunt u altijd lopen om de mensen tegemoet te treden.

Tenslotte nog dit gedicht om u een riem onder ’t hart te steken.

Wat je ook doet, het is nooit goed.

Ben je te laat?
Luidt het commentaar…
"tijd is kostbaar!"
Echter…
Ook te vroeg aan komen zetten
geeft aanleiding tot kletsen
Voor overwerk…
oogst je geen compliment
maar een uitslovers etiket
Ga je op tijd weg…
dan heb je geen hart voor je werk
Het plegen van overleg…
schijnt een angst te zijn
voor het dragen van verantwoordelijkheid
Handel je echter zelf
Dan ben je arrogant en eigenwijs
Iemand apart spreken
werkt onderonsjes in de hand
Bewaar je netjes afstand
dan ben je niet sociaal bezig
Er gaat niets van je uit
Als je geen nieuwe ideeën spuit
Kom je er echter wel mee aan
Dan kun je als betweter over de tong gaan
"Afschuiver"
wordt er gefluisterd
bij het delegeren van taken
Wil je de klus zelf klaren
dan streef je naar eigenbelangen
Stiptheid wordt beloond
met een verwijtende blik of hoon
Neem je het met de regels niet zo nauw
dan ondermijn je een goede opbouw
Succes
heb je altijd te danken
aan geluk en mazzel
Pech…
is natuurlijk debet aan jezelf
Voor zowel hem als haar
is dit vaak
’t liedje wat de klok slaat
Wat je ook doet, het is nooit goed
Men vindt altijd wel een stok
om de hond mee te slaan
Waarom…
je dan laten kwellen
door al die doemdenkers?

Josta Vaseur