Het directoraat viert op 15 augustus ook zijn veertigjarig jubileum en schrijft in een persbericht dat serieus moet worden gekeken naar het verleden, het heden en de toekomst van het Surinaamse cultureel erfgoed. ”Wij moeten leren uit onze fouten, verandering brengen in hoe wij omgaan met ons cultuur erfgoed, zodat deze goed gegarandeerd is voor de komende generaties.”

De historische binnenstad is een uniek voorbeeld van het contact tussen de Europese cultuur van Nederland met de inheemse cultuur en de Zuid Amerikaanse gewoontes in de jaren van intense kolonisatie van deze regio in de 15e, 16de en 17de eeuw. Een groot deel van de stadsopbouw uit de jaren 1680-1800 is intact gebleven, zegt de voorlichting van Cultuur. De patronen binnen de stad zijn authentiek ten opzichte van de historische gebouwen, omdat er geen grote infrastructurele veranderingen hebben plaatsgevonden.

Veel van de monumenten vertonen een hoge authenticiteit vanwege het gebruik van traditionele technieken en materialen bij reparatie- en herstelwerkzaamheden. Er zijn 291 monumenten in Paramaribo geregistreerd, slechts enkele zijn in de afgelopen drie decennia verdwenen ten gunste van nieuwe ontwikkelingen.

De menging tussen de Europese architectuur en de Zuid Amerikaanse inheemse materialen en werkstijlen voor de vorming van een nieuwe stijl, was een van de grondslagen voor het plaatsen van de historische binnenstad op de werelderfgoedlijst. Suriname heeft een 2de werelderfgoed site geregistreerd bij Unesco en dat is Het Centraal Suriname Natuur Reservaat (CSNR). Deze staat onder beheer van het ministerie van Ruimtelijke Ordening, Grond- en Bosbeheer.