Chili: Droogte veroorzaakt watertekort tijdens viruscrisis
05 Apr 2020, 12:25
foto
Chili zag vorig jaar een daling van 80 procent in de regenval in vergelijking met het vorige historische dieptepunt. (Foto's: AFP)


Met historisch lage rivierstromen en stuwmeren die door droogte opdrogen, zijn mensen in centraal Chili bijzonder kwetsbaar geworden voor de pandemie van het coronavirus. Door jarenlange exploitatie van hulpbronnen en lakse wetgeving zijn de meeste reservoirs in dat deel van het land drooggevallen.

"Er zijn nu 400.000 gezinnen, ongeveer 1,5 miljoen mensen, van wie de aanvoer van 50 liter water per dag afhankelijk is van tankschepen", vertelde Rodrigo Mundaca, woordvoerder van de Beweging voor de verdediging van water, de aarde en de bescherming van het milieu, aan persbureau AFP.

Eén van de belangrijkste adviezen om mensen tegen coronavirus te beschermen, is om regelmatig je handen te wassen. "Leven zonder water is verschrikkelijk", zegt Dilma Castillo, die met haar kinderen op één van de heuvels rond El Melon woont, een stad met 22.000 inwoners in de buurt van de badplaats Valparaiso, waarvan de rivier is opgedroogd. "Het ergste is dat er geen bewustzijn is, zelfs niet onder de mensen hier. Ik ben erg van streek, omdat het vernederend is om onder deze omstandigheden te leven."

De Melon-rivier in Chili was in januari 2020 volledig uitgedroogd. (Foto: AFP)

In het grotere Santiago-gebied en in Valparaiso lag de regenval vorig jaar bijna 80 procent onder het vorige recorddieptepunt. In de noordelijke regio Coquimbo daalde het met 90 procent. Watertankers bedienen veel huishoudens, waarvan de bewoners naar buiten komen om vaten te vullen.

De viruspandemie benadrukt nogmaals "dat wanneer er een model is voor de particuliere toe-eigening van water ... deze toestand het mensenrecht op water niet garandeert en de gemeenschappen verder verzwakt", zei Mundaca. De Chileense wet stelt dat water een bron is voor openbaar gebruik, maar het heeft bijna het volledige recht overgedragen om de hulpbron te exploiteren aan de particuliere sector.

In het Penuelas-meer, een uur rijden van Santiago, lijkt een groot deel van zijn bedding gebarsten door de zon. "Ik kom hier al 20 jaar om te vissen. In het begin vingen we veel ... nu vangen we niets", vertelde Tomas Ruiz aan de AFP aan de oevers van wat er nog over was van het meer.

Bewoners boos
Matias Asun, de directeur van Greenpeace-Chile, zei deze week dat de regering van president Sebastian Pinera "moet garanderen dat er geen tweederangse burgers zijn zonder de basis om zichzelf te beschermen tegen Covid-19".

"Zeep hebben heeft geen zin als er niet genoeg water is om ermee te wassen", zei hij. Chili heeft meer dan 3.700 gevallen van coronavirus en 22 doden gemeld.

Particuliere exploitatie van water was in tijden van overvloed geen probleem, zoals tot voor kort het geval was. Maar de droogte heeft een woedende reactie veroorzaakt van gemeenschappen die zonder water komen te zitten in een land dat in oktober een uitbraak van sociale onrust zag, die pas verdween toen er maatregelen werden genomen voor sociale afstand.

Ongeveer 100 inwoners van El Melon bezetten een put die wordt beheerd door het Anglo-Amerikaanse mijnbouwbedrijf, één van de vele multinationals die de enorme koperreserves van Chili exploiteren. De bezetters eisen dat de put wordt gebruikt om mensen in de regio van water te voorzien in plaats van voor mijnbouwactiviteiten, zei Fabian Villarroel (26), één van de activisten.

Anglo-American stuurde een verklaring naar AFP waarin stond dat het zich inzet voor het welzijn van de mensen die in de buurt van zijn sites wonen en dat het samenwerkte in de zoektocht naar "oplossingen waarmee inwoners in het gebied kunnen vertrouwen op een permanente toevoer van drinkbaar water".

Waterartikel
"De watercode van 1981 scheidt het eigendom van water van de heerschappij van het land", zei Mundaca. In Chili wordt 'water gekocht, verkocht of geleasd'.

De algemeen directeur van Waters, Oscar Cristi, zegt dat de waterrechten aan particuliere bedrijven zijn gegeven, maar de staat controleert die rechten en kan de hoeveelheid water in reservoirs beperken.

De staat heeft dat recht echter nooit uitgeoefend en als dat wel het geval was, zou hij de getroffen particuliere ondernemingen moeten vergoeden. "Het probleem heeft te maken met de manier waarop die rechten worden verdeeld en welke voorwaarden worden opgelegd", zegt Andrei Jouravlev, lid van de Economische Commissie voor Latijns-Amerika en het Caribisch gebied.
Advertenties