Om het Onafhankelijkheidsplein goed te vullen, zijn er 25.000 mensen nodig. Om 11.00 uur was er een piek. Maar ook al gaan we ervan uit dat Plein voor de helft gevuld was, feit is dat bedrijfsleven, delen van de vakbeweging, gezondheidssector, oppositionele partijen, diverse groepen en individuen hun stem hebben laten horen. De mensen die zijn gekomen op het Plein, zijn niet in bussen van her en der daar gebracht. Het is zeker een succes dat op basis van een oproep van activist Biervliet, zoveel organisaties van naam en faam hebben meegedaan aan de manifestatie. De discussie gaat niet over het aantal mensen dat was op het Plein. Feit is dat elk individu dat er op het Plein was de talloze problemen waarmee het land kampt vertegenwoordigt. Als elk individu slechts één probleem van het land vertegenwoordigt, dan heeft Suriname inderdaad een massa problemen die niet op de vingers en tenen te tellen zijn.

Tot nu toe lukte het verschillende activisten niet om massa op de been te brengen. Al die jaren zijn onder andere de Vereniging Surinaams Bedrijfsleven, de Associatie van Surinaamse Fabrikanten, de Algemene Aannemers Vereniging, de Vereniging van Medici in Suriname en de Vereniging van Economisten in Suriname de straat niet opgegaan. Er werd gekozen voor het uitgeven van verklaringen en er is steeds gesproken met de regering om problemen op te lossen. De vele brieven en adviezen hebben niet de oplossingen gebracht die gehoopt werd. En als zij nu op het Plein staan, dan is inderdaad de emmer vol.

Het als een dief in de nacht US$ 100 miljoen van de spaartegoeden van particulieren gebruiken voor importen, interventie, betalen van schulden, kan absoluut niet. Het is de zoveelste keer dat de Centrale Bank van Suriname in opspraak is gekomen. De Surinaamse munt is zoveel keren door slecht beleid in waarde gedaald. Mensen kunnen steeds minder doen met hun geld. Het overgrote deel van het volk kan de eindjes niet aan elkaar knopen en wordt zoet gehouden met aardappelen, uien en Amerikaanse bouten volgepompt met hormonen. Het gebruiken van de kasreserve is een teken aan de wand. Hoe gaat de regering ervoor zorgen dat ten minste de lopende zaken worden betaald, de salarissen, de pensioenen, de aov om het maar niet te hebben over de importen van basisgoederen. Met nog maar nauwelijks een week aan importdekking, lijkt mij dat een huzarenstukje, één die niet in de hoed van Mandraak de Tovenaar te vinden is.

97 dagen vóór de verkiezingen heeft het geen zin om het land plat te leggen. Een signaal afgeven is nodig geweest om de regering een trailer te tonen van de film die op dit moment is blijven steken in een drama, waar geen rooskleurig eind in zicht is. Ook de regering moet erkennen dat de situatie zeer zorgwekkend is. Alleen als dat onder ogen gezien wordt, kan er aan oplossingen worden gewerkt. Zolang ontkend wordt dat de situatie erg is, zal het tij niet gekeerd worden. En hoe je de SRD ook keer op keer draait, de verliezer is Suriname en de Surinamer, zij die hier gebleven zijn met geloof en dromen voor een mooie toekomst. Het is daarom aan alle Surinamers om het tij te keren, of het Plein, vol of niet vol was.

En ja, de waarde van de paarse zetel van Ronald Hooghart is maandag weer gebleken. De 52.000 plus ambtenaren zijn niet op de been gebracht zoals de CLO dat in 1999 deed. De kunst is om de grootste opkomst ooit te realiseren over 97 dagen, 6 uren, 0 minuut en 60 seconden...

Nita Ramcharan