Tweede knuppel in het ‘hoenderhok’ van de SVJ

Mijn collega journalist B-Cham Chandralall heeft gemeend met zijn ingezonden stuk ‘De journalistenvereniging gegijzeld en in coma geraakt’ een knuppel een knuppel te moeten gooien in ‘het hoenderhok’ van de Surinaamse Vereniging van Journalisten (SVJ). Hij zal hoop ik, het niet erg vinden dan wel, verbaasd staan, dat ik hem bij die poging een handje wil helpen, zo niet een tweede knuppel te gooien in het hok.

Dit, hoewel hij als niet geregistreerd lid van de vereniging, doch als beroepsgenoot zich klaarblijkelijk ernstig zorgen maakt om het wel en wee van de SVJ en hopelijk vooral om de waarborging van de in de statuten opgenomen doelen namelijk:
a. Nationaal en internationaal te waken en waar nodig te strijden voor de persvrijheid en het recht op informatie van de burgers. Deze vrijheid en dit recht beschouwt zij (de vereniging) als haar wezenlijke grondslag
b. De beroepsbepalingen van haar leden te behartigen… en
c. Een hoogstaande beoefening van de journalistiek te bevorderen
Ik kan, ongeacht de bedoeling en nadrukkelijk de motivatie van mijn collega, zij het persoonlijk ofwel door derden ingegeven, niet anders dan hem te bedanken voor de gecreëerde gelegenheid om mijn knuppel, hopende met extra effect het ‘hok’ in te kunnen gooien.

Laat mij meteen van wal steken door mijn collega en allen die daaraan twijfelen te verzekeren dat ik het stadium van het gehaal en getrek over de legaliteit van mijn voorzitterschap en dat van ‘mijn bestuur’ al in het vierde jaar nadat ik ben gekozen heb overstegen. Ik kan dus over de inhoud van het ingezonden stuk dan kort zijn en slechts zeggen dat ik volledig de bezorgdheid van mijn collega deel en wat het inhoudelijke betreft hier en daar met hem van mening verschil, omdat het hier in de letterlijke zin niet gaat om een hok hoenderen maar om een vereniging bij resolutie opgericht met naam en zetel voor onbepaalde duur. Het overstijgen van deze oeverloze discussie houdt voor mij onvoorwaardelijk in dat op elk moment waarop, welk lid of leden van de vereniging dan ook, toegelaten volgens de bepalingen in de statuten en volgens de bepalingen van het huishoudelijk reglement zich opwerp (t) (en) om het traject van een bestuursverkiezing en overname van de bestuursfuncties op zich te nemen, mijn volledige ondersteuning zal hebben. Hiervoor heb ik als ‘voorzitter’ zelf het initiatief genomen door in de afgelopen maanden verschillende pogingen te ondernemen een ledenvergadering uit te schrijven met als agendapunten, - de situatie van de SVJ, - traject uitzetten om te komen tot bestuursverkiezingen – bestuursverkiezingen en andere agendapunten die uniform zijn in het verenigingsleven. Over hoe die pogingen zijn verlopen zal ik hier, vanwege het verenigingskarakter niet over uitweiden maar slechts verwijzen naar de digitale convocatie die is verstuurd naar de leden.

Ik zal B-Cham moeten teleurstellen, hem begrip vragen voor mijn hierna volgende woorden, maar met alle genoegen mijn best doen om zijn motivatie een deuk te willen bezorgen, wanneer ik stel dat verder bakkeleien over statuten, huishoudelijk reglement en het wel of niet legitiem zijn van bestuursfuncties, verspilde moeite en tijd is en wel van zo een laag inschattingsniveau dat ik me haast beledigt erbij zou moeten voelen. Terwijl dit gaande is en intern als extern subtiel wordt gestimuleerd, het hoogste goed van de vereniging namelijk, het hierboven aangeven doel te grabbel wordt gegooid, verloren gaat en precies op dit moment ernstig onder bedreiging staat.

Het is precies en puur om dat belang, waarin mijn motivatie ligt en wordt gevoed om, zij het persoonlijk, zij het met medewerking en ondersteuning van leden en in sommige gevallen zelf van niet leden en een gewezen voorzitter van de SVJ, een stem aan de vereniging te blijven geven. Die stem zal met of zonder de voorzittershamer of een bestuursfunctie, uitgesproken, dan wel met de pen als beroepswapen, hoe dan ook gehoord moeten blijven. Materieel en financieel valt er letterlijk niets te halen. Wat er dan over blijft, doet alleen maar vermoeden waarom wordt vastgehouden aan een zinloze discussie, zo niet een wig wordt gedreven door de vereniging. De SVJ staat voor veel, veel hogere doelen waaraan sommigen nog niet eens een begin is gemaakt om die te verwezenlijken. Het probleem waarvan wij denken dat die bestaat, wordt slechts in leven gehouden zolang wij, of anderen het blijven koesteren. Langer praten, ontneemt ons kostbare tijd en langer discussiëren, leidt ons verder af van ons doel. Ik zie uit en hopelijk andere collega’s met mij, naar het moment, liever vandaag dan morgen, waarop nieuw leven in onze vereniging kan worden ingeblazen.

Beste collega, nederig gebruik makend van het respect en de egards aan mijn adres in jouw ingezonden stuk, zal ik insgelijks nederig verwijzen naar mijn haast meer dan 25 jaren ervaring binnen deze professie; slechts om te delen de levensles dat,: (in dit leven) de subjectieve incomplete mens maar een vergankelijk wezen is, die het best inhoud kan geven aan het nastreven en dienen van hogere doelen met een onvergankelijke waarde.
‘United we stand divided we fall’

Wilfred Leeuwin
SVJ-voorzitter